Prevodi za „syringes“ u rečniku nemački » poljski

I . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] VB intr +sein

1. springen:

springen (hüpfen)

skakać [perf skoczyć]

springen (Kind)

podskakiwać [perf podskoczyć]

in die Höhe springen

podskoczyć do góry

ins Auge [o. in die Augen] springen

rzucać [perf rzucić] się w oczy fig

2. springen (sich mit Sprüngen bewegen):

über ein Hindernis springen

przeskakiwać [perf przeskoczyć] przez przeszkodę

über ein Hindernis springen

skakać [perf skoczyć] przez przeszkodę

zur Seite springen

odskakiwać [perf odskoczyć] na bok

ins Boot/Wasser springen

wskakiwać [perf wskoczyć] do łodzi/wody

auf den Tisch springen

wskakiwać [perf wskoczyć] na stół

aus dem Fenster springen

wyskakiwać [perf wyskoczyć] z okna

vom Dach springen

zeskakiwać [perf zeskoczyć] z dachu

über Bord springen

skakać [perf skoczyć] za burtę

vorwärts/rückwärts springen COMPUT

przeskoczyć do przodu/tyłu

von einem Thema zum anderen springen fig

przeskakiwać z jednego tematu na drugi fig

3. springen fig (Anordnungen schnell ausführen):

springen

rzucać [perf rzucić] się inf

springen

skakać inf

er braucht kaum was zu sagen, schon springt sie

on nie musi w ogóle nic mówić, a ona już się zrywa

4. springen CH, SGer (eilen):

zum Bäcker springen

skoczyć do piekarza inf

bitte, spring mal eben zum Supermarkt!

proszę, skocz no do supermarketu! inf

5. springen:

springen (zerspringen) (Vase)

pękąć [perf pęknąć]

in Stücke springen

popękać na kawałki

6. springen (vorrücken):

auf etw acc springen (Zeiger)

przeskakiwać [perf przeskoczyć] na coś

die Ampel springt auf Grün

światła pl zmieniły się na zielone inf

aus den Gleisen springen

wykoleić się

der springende Punkt inf

sedno nt sprawy

II . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] VB trans +haben o sein

springen SPORTS:

springen vier Meter

skakać [perf skoczyć]

einen Salto springen

robić [perf z‑] salto

Phrases:

etw [für jdn] springen lassen inf

stawiać [perf postawić] coś [komuś] inf

für jdn eine Runde Bier springen lassen inf

fundować [perf za‑] komuś kolejkę piwa inf

stringẹnt [ʃtrɪŋ​ˈgɛnt, strɪŋ​ˈgɛnt] ADJ form

stringent

logiczny

stringent

przekonujący

stringent

sensowny

ạb|ringen VB trans irr

abringen Versprechen, Zugeständnis:

abringen

wymuszać [perf wymusić]

sich dat ein Lächeln abringen

zmuszać [perf zmusić] się do uśmiechu

dem Meer Land abringen

wydzierać [perf wydrzeć] morzu ląd

sie versucht, dem Chaos einen Sinn abzuringen

ona próbuje odnaleźć w tym chaosie jakiś sens

berịngen* VB trans

beringen

obrączkować [perf za‑]

Sprịnger¹ <‑s, ‑> N m ZOOL

Springer (a. beim Schach)

skoczek m

errịngen* VB trans irr

1. erringen (erkämpfen):

erringen Erfolg, Sieg

osiągać [perf osiągnąć]

2. erringen (erlangen):

erringen Vertrauen

zdobywać [perf zdobyć]

umrịngen* VB trans

umringen

otaczać [perf otoczyć]

umringen

obstępować [perf obstąpić]

ạb|springen VB intr irr +sein

1. abspringen SPORTS (beim Weitsprung):

abspringen

odbijać [perf odbić] się

er ist mit dem rechten Bein abgesprungen

odbił się prawą nogą

er ist mit dem rechten Bein abgesprungen (beim Skispringen, Hochsprung)

wybijać [perf wybić] się

er ist mit dem rechten Bein abgesprungen (herunterspringen)

zeskakiwać [perf zeskoczyć]

der Reiter ist vom Pferd abgesprungen

jeździec m zeskoczył z konia

2. abspringen (sich lösen):

[von etw] abspringen (Farbe, Lack)

odpryskiwać [perf odprysnąć] [od czegoś]

[von etw] abspringen (Fahrradkette)

spadać [perf spaść]

3. abspringen inf:

abspringen (sich zurückziehen) (Teilnehmer, Vertragspartner)

wycofać się

abspringen (Parteimitglied)

rezygnować [perf z‑]

er ist von seinen Plänen abgesprungen

odpuścił sobie swój plan inf

I . ạn|springen VB intr irr +sein

1. anspringen (in Gang kommen):

[schwer] anspringen (Fahrzeug, Motor)

[ciężko] zapalać

2. anspringen inf (reagieren):

auf etw acc anspringen

przystawać [perf przystać] na coś

sie sprang auf den Vorschlag an

[ona] przystała na propozycję

II . ạn|springen VB trans irr (anfallen)

jdn anspringen (Raubtier)

naskakiwać [perf naskoczyć] na kogoś

jdn anspringen (Hund)

skakać [perf skoczyć] na kogoś

ạb|bringen VB trans irr

jdn vom Weg abbringen

sprowadzać [perf sprowadzić] kogoś z drogi

jdn vom Thema abbringen

odciągać [perf odciągnąć] kogoś od tematu

jdn davon abbringen etw zu tun

odwodzić [perf odwieść] kogoś od [z]robienia czegoś

sich von seiner Meinung nicht abbringen lassen

nie dać się odwieść od swojego zdania

entrịngen* VB trans irr form

jdm etw entringen

wyrwać [lub wydrzeć] coś komuś

erbrịngen* [ɛɐ̯​ˈbrɪŋən] VB trans irr

1. erbringen (aufbringen):

erbringen Summe, Ratenzahlung

uregulować

erbringen Kaution

wpłacać [perf wpłacić]

erbringen Leistung

dokonywać [perf dokonać]

einen Betrag erbringen

uregulować kwotę

2. erbringen (einbringen, ergeben):

erbringen Gewinn, Kenntnisse, Ergebnisse

przynosić [perf przynieść]

3. erbringen:

erbringen (liefern) (Nachforschungen)

wykazywać [perf wykazać]

4. erbringen LAW:

erbringen Beweis, Alibi

przedstawiać [perf przedstawić]

5. erbringen (als Funktionsverbgefüge):

den Nachweis für etw erbringen

dowodzić [perf dowieść] czegoś

Thü̱ringer(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> N m(f)

Thüringer(in)

mieszkaniec(-nka) m(f) Turyngii

I . ụm|bringen VB trans irr

1. umbringen (töten):

umbringen

zabijać [perf zabić]

jdn mit einem Messer umbringen

zabić kogoś nożem

2. umbringen fig:

diese Hitze bringt einen noch um!

upał m daje się we znaki!

diese Arbeit bringt mich noch um inf

ta robota f kiedyś mnie wykończy inf

II . ụm|bringen VB refl irr

1. umbringen (Selbstmord begehen):

umbringen

popełniać samobójstwo

umbringen

zabić się

2. umbringen inf (es übertreiben):

sich [fast] umbringen vor Freundlichkeit

przesadzać [perf przesadzić] z uprzejmością

er bringt sich um vor Hilfsbereitschaft

[on] jest przesadnie uczynny

zu̱|bringen VB trans irr

1. zubringen (verbringen):

eine Nacht im Freien zubringen

spędzić noc pod gołym niebem

2. zubringen inf → zubekommen

vidi i zubekommen

zu̱|bekommen* VB trans irr inf

zubekommen Koffer, Tür

zamykać [perf zamknąć] [z trudem]

zubekommen Kleidung

zapinać [perf zapiąć] [z trudem]

ạn|bringen VB trans irr

1. anbringen inf (herbringen):

anbringen

przynosić [perf przynieść]

2. anbringen (befestigen, montieren):

etw [an etw dat] anbringen

przymocowywać [perf przymocować] coś [do czegoś]

ein Regal an der Wand anbringen

wieszać [perf powiesić] półkę na ścianie

3. anbringen (installieren):

anbringen Telefon

podłączać [perf podłączyć]

4. anbringen (vorbringen):

etw [als Argument] anbringen

przytaczać [perf przytoczyć] coś [jako argument]

etw [als Argument] anbringen Gründe

przedstawiać [perf przedstawić]

etw [als Argument] anbringen Beschwerde

składać [perf złożyć]

etw [als Argument] anbringen Änderungen

wprowadzać [perf wprowadzić]

5. anbringen (äußern):

anbringen Bemerkung

wyrażać [perf wyrazić]

gerịngelt ADJ

geringelt Schlange

zwinięty

geringelt Socken

w paski

geringelt Schwänzchen

zawinięty

Thü̱ringen <‑s, no pl > [ˈtyːrɪŋən] N nt

Thüringen

Turyngia f

Zu̱bringer <‑s, ‑> N m AUTO

1. Zubringer (Straße):

Zubringer

dojazd m

Zubringer

droga f dojazdowa

2. Zubringer (Zubringerbus):

Zubringer

autobus m (dowożący ludzi do miejsca, z którego dalsza podróż odbywa się innym środkiem lokomocji)

an|dringen VB

Korisnička odrednica

andringen gegen jdn intr form

nacierać na kogoś

andringen gegen jdn intr form

napierać na kogoś

das feindliche Heer dringt gegen die Stadt an ex

wroga armia natarła na miasto