Prevodi za „zubekennen“ u rečniku nemački » poljski

I . bekẹnnen* VB trans irr

1. bekennen:

etw bekennen (eingestehen)

przyznawać [perf przyznać] się [do czegoś]

seine Schuld bekennen

przyznać się do winy

Sünden bekennen

wyznawać [perf wyznać] grzechy

ich bekenne, dass ...

przyznaję, że...

Farbe bekennen inf

puścić farbę inf

2. bekennen a. REL (offen bezeugen):

bekennen Glauben

wyznawać

die Bekennende Kirche HISTORY

Kościół m Wyznający

II . bekẹnnen* VB refl irr

1. bekennen (eingestehen):

sich zu einer Tat bekennen

przyznawać [perf przyznać] się do jakiegoś czynu

sich schuldig bekennen

przyznawać [perf przyznać] się do winy

ich bekenne mich schuldig

przyznaję się do winy

2. bekennen (für jdn/etw eintreten):

sich zu jdm bekennen

przyznawać się do kogoś

er bekennt sich zur Demokratie

on opowiada się za demokracją

sich zu einem Glauben bekennen

wyznawać jakąć religię

3. bekennen (sich zeigen als):

bekennender Christ/bekennende Christin sein

być praktykującym chrześcijaninem/praktykującą chrześcijanką

sich zum Deutschtum bekennen

czuć się Niemcem

sich als Autor bekennen

podawać [perf podać] się za autora

sich zur Homosexualität bekennen

ujawniać [perf ujawnić] swój homoseksualizm

zu̱|erkennen* VB trans irr

1. zuerkennen a. LAW form:

zuerkennen Preis, Platz

przyznawać [perf przyznać]

zuerkennen Strafe

zasądzać [perf zasądzić]

ihm wurde vom Gericht eine Entschädigung zuerkannt

sąd m zasądził mu odszkodowanie

die Kinder wurden der Mutter zuerkannt

opieka f nad dziećmi została przyznana matce

2. zuerkennen (beimessen):

dem Lesen wird eine große Rolle in der Erziehung der Kinder zuerkannt

czytanie nt odgrywa dużą rolę w wychowywaniu dzieci

zu̱|bekommen* VB trans irr inf

zubekommen Koffer, Tür

zamykać [perf zamknąć] [z trudem]

zubekommen Kleidung

zapinać [perf zapiąć] [z trudem]

I . zu̱|bewegen* VB trans

zubewegen

kierować [perf s‑] [coś] [w kierunku]

zubewegen

poruszać [perf poruszyć] [czymś] [w kierunku]

II . zu̱|bewegen* VB refl

zubewegen

udawać [perf udać] się

zubewegen

podążać [perf podążyć]

wir bewegen uns auf den Wald zu

udajemy się do lasu

zu̱|bereiten* VB trans

zubereiten Speisen:

zubereiten

przyrządzać [perf przyrządzić]

a̱u̱s|kennen VB refl irr

auskennen

znać się

sich in Warschau auskennen

orientować się w Warszawie

kennst du dich in der Stadt aus?

orientujesz się w tym mieście?

sie kennt sich in ihrem Fach gut aus

ona dobrze zna się na swoim fachu

sich mit Kindern auskennen

umieć obchodzić się z dziećmi

sich mit Computern auskennen

znać się na komputerach

da[mit] kenne ich mich gar nicht aus

nie znam się na tym wcale

ạb|erkennen* VB trans irr a. LAW

jdm einen Titel aberkennen

odbierać [perf odebrać] komuś tytuł

jdm ein Recht [auf etw] aberkennen

odbierać [perf odebrać] komuś prawo do czegoś

jdm ein Recht [auf etw] aberkennen

pozbawiać [perf pozbawić] kogoś prawa do czegoś

benẹnnen* VB trans irr

1. benennen (mit Namen versehen):

etw benennen Gegenstand

nadać czemuś nazwę

jdn nach jdm benennen

nazwać kogoś po kimś

der Platz wurde nach einer berühmten Schriftstellerin benannt

ten plac m nazwano imieniem pewnej znanej pisarki

2. benennen (nennen):

benennen

wymieniać [perf wymienić]

benennen

wyznaczać [perf wyznaczyć]

jdn als Zeuge benennen

podać kogoś na świadka

jdn als Kandidaten benennen

wymieniać kogoś jako kandydata

zu̱|beißen VB intr irr

zubeißen

gryźć [perf u‑]

zubeißen (beim Zahnarzt)

zagryźć

I . erkẹnnen* VB trans irr

1. erkennen (wahrnehmen):

erkennen Einzelheiten, Details

rozróżniać [perf rozróżnić]

erkennen Fehler, Irrtum

zauważać [perf zauważyć]

jdm zu erkennen geben, dass ...

dawać [perf dać] komuś do zrozumienia, że...

erkennen lassen, dass ...

dawać [perf dać] poznać, że...

erkennen lassen, dass ...

zdradzać oznaki czegoś

etw als falsch erkennen

coś błędnie zinterpretować

2. erkennen (identifizieren):

erkennen Person, Stimme

rozpoznawać [perf rozpoznać]

erkennen Krankheit

diagnozować [perf z‑]

erkennen Motorschaden

wykrywać [perf wykryć]

jdn an etw dat [wieder] erkennen

rozpoznawać [perf rozpoznać] kogoś po czymś

ich habe ihn an der Stimme erkannt

rozpoznałem go po głosie

er war nicht wieder zu erkennen

był nie do poznania

sich zu erkennen geben

dać się poznać

II . erkẹnnen* VB intr irr

1. erkennen LAW:

auf Freispruch erkennen

wydawać [perf wydać] wyrok uniewinniający

2. erkennen SPORTS:

auf Elfmeter acc erkennen

decydować [perf z‑] o rzucie karnym

auf Freistoß erkennen

zarządzić rzut wolny

3. erkennen (einsehen, verstehen):

erkennen, um was es sich handelt

pojąć, o co chodzi

erkennen, dass man sich geirrt hat

zrozumieć, że się mylono

verkẹnnen* VB trans irr (unterschätzen)

[jdn/etw] verkennen

nie doceniać [perf docenić] [kogoś/czegoś]

es ist nicht zu verkennen, dass ...

nie da się zaprzeczyć, że...

du verkennst den Ernst der Lage

nie doceniasz powagi sytuacji

ein verkanntes Genie

niedoceniony geniusz m

Bekẹnner(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> N m(f) REL

Bekenner(in)

wyznawca(-czyni)

ein Bekenner seines Glaubens sein

być wyznawcą swojej religii

ạn|erkennen* VB trans irr

1. anerkennen (würdigen, legitimieren):

anerkennen Zeugnisse, Vaterschaft

uznawać [perf uznać]

etw gesetzlich anerkennen

uznawać [perf uznać] coś prawnie

jds Schuld anerkennen

uznać czyjąś winę

2. anerkennen (akzeptieren):

anerkennen Meinung

szanować [perf u‑]

anerkennen, dass ...

akceptować [perf za‑] fakt, że...

überrẹnnen* VB trans irr

1. überrennen (überwältigen):

überrennen

obezwładniać [perf obezwładnić]

2. überrennen (niederrennen):

überrennen

przewrócić kogoś, biegnąc

3. überrennen inf (überrumpeln):

überrennen

zaskoczyć i obezwładnić

er hat mich mit seinen Argumenten völlig überrannt

[on] całkowicie mnie zaskoczył i obezwładnił swoimi argumentami

ạb|rennen VB trans irr

abrennen Stadt, Läden:

abrennen

oblatywać [perf oblecieć] [w poszukiwaniu kogoś/czegoś]

sich dat die Hacken nach etw abrennen

nabiegać się w poszukiwaniu czegoś inf

ụm|rennen VB trans irr

jdn/etw umrennen

przewracać [perf przewrócić] kogoś/coś [biegnąc]

I . ạb|brennen VB trans irr

1. abbrennen (niederbrennen):

abbrennen Dorf

spalić

2. abbrennen (roden):

abbrennen Feld

wypalać [perf wypalić]

3. abbrennen (brennen lassen):

abbrennen Feuerwerk

odpalać [perf odpalić]

II . ạb|brennen VB intr irr +sein

1. abbrennen:

abbrennen (niederbrennen) (Dorf)

płonąć [perf s‑]

das Gebäude brannte vollkommen ab

budynek m doszczętnie spłonął

abgebrannt sein inf (kein Geld haben)

być spłukanym inf

2. abbrennen:

abbrennen (sich aufbrauchen) (Kerze)

wypalać [perf wypalić] się

ạb|trennen VB trans

1. abtrennen (abreißen):

etw [von etw] abtrennen Abschnitt, Kassenzettel

odrywać [perf oderwać] coś [od czegoś]

2. abtrennen (abmachen):

die Ärmel [von etw] abtrennen

odpruwać [perf odpruć] rękawy [od czegoś]

den Kragen von der Jacke abtrennen

odpruć kołnierz od marynarki

3. abtrennen (abteilen):

abtrennen Raum

oddzielać [perf oddzielić]

der hintere Raum ist durch eine spanische Wand abgetrennt

tylne pomieszczenie nt jest oddzielone parawanem

die Menge wurde durch eine Barriere abgetrennt

tłum m został oddzielony barierką

4. abtrennen (abschneiden):

abtrennen

odcinać [perf odciąć]

der Mähdrescher trennte ihm einen Arm ab

kombajn m zbożowy oderwał mu rękę

der Mähdrescher trennte ihm einen Arm ab (amputieren)

amputować

5. abtrennen LAW:

abtrennen

oddzielnie rozpatrywać [perf rozpatrzyć]