Prevodi za „zaprzeczyć“ u rečniku poljski » nemački

zaprzeczyć [zapʃetʃɨtɕ]

zaprzeczyć perf od zaprzeczać

vidi i zaprzeczać

zaprzeczać <‑cza; perf zaprzeczyć> [zapʃetʃatɕ] VB intr

1. zaprzeczać (kwestionować prawdziwość):

zaprzeczać

bestreiten

zaprzeczać

abstreiten

zaprzeczać komuś

jdm widersprechen

2. zaprzeczać (negować):

zaprzeczać

leugnen

zaprzeczać

verneinen

zaprzeczać czemuś

etw dat widersprechen

zaprzeczać czemuś

zu etw im Widerspruch stehen

Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)

poljski

Zaprzeczyła wszystkiemu i zapewniła go, że chce się cieszyć każdą chwilą dopóki walczy.

pl.wikipedia.org

Jednakże para później zaprzeczyła, aby doszło do takich czynów.

pl.wikipedia.org

Zaprzeczyła zarzutom i uznała je za motywowane politycznie.

pl.wikipedia.org

Zaprzeczył tym oskarżeniom, ale przyznał się do znęcania się nad dziećmi, zastraszania i rabunku.

pl.wikipedia.org

W czasie procesu nie próbował zaprzeczyć swoim działaniom, ani prosić sędziów o litość.

pl.wikipedia.org

Zaprzeczył jednak o pogłoskach o trudnej sytuacji finansowej.

pl.wikipedia.org

WHO oficjalnie zaprzeczyło, aby kiedykolwiek pod egidą tej organizacji przeprowadzono takie badania.

pl.wikipedia.org

Minister spraw wewnętrznych zaprzeczył istnieniu takiego raportu, jednak zwrócił się do komisarza, że gdyby fakt wysyłania agitatorów miał miejsce, jest to czynność niedopuszczalna.

pl.wikipedia.org

W lipcu 2011 grupa ogłosiła, że robią przerwę i zaprzeczyli pogłoskom rozpadu.

pl.wikipedia.org

W konsekwencji przedmioty istniejące w umyśle traktowane są na równi z przedmiotami istniejącymi w rzeczywistości pozaumysłowej i tak naprawdę nie można zaprzeczyć ich istnieniu.

pl.wikipedia.org