Prevodi za „glance“ u rečniku nemački » poljski

Balance <‑, ‑n> [ba​ˈlãːs(ə)] N f

Balance

równowaga f

die Balance verlieren/halten

tracić [perf s‑] /utrzymywać [perf utrzymać] równowagę

Glace <‑, ‑n> [glaːs] N f CH (Speiseeis)

Glace

lody mpl

Nuance <‑, ‑n> [ny​ˈãːsə] N f

Nuance

niuans m

Nuance

odcień m

eine Nuance lauter

ton m głośniej

Trance <‑, ‑n> [ˈtrãs(ə)] N f

Trance

trans m

sich in Trance versetzen

wprowadzać [perf wprowadzić] się w trans

Usance <‑, ‑n> [y​ˈzãːs] N f form a. COMM

Usance

zwyczaj m

Chance <‑, ‑n> [ˈʃãːs(ə)] N f

1. Chance:

Chance (Möglichkeit)

szansa f

Chance (Gelegenheit)

okazja f

eine Chance wahrnehmen

korzystać [perf s‑] z okazji

ich gebe dir noch eine letzte Chance

dam ci jeszcze ostatnią szansę

keine Chance ungenutzt lassen

nie przepuszczać [perf przepuścić] żadnej okazji [lub szansy]

2. Chance pl (Aussichten):

Chance

widoki mpl

Chance

szanse fpl

die Chancen auf einen Erfolg

szanse powodzenia [lub sukcesu]

wie stehen die Chancen? inf

jakie są szanse?

wie stehen seine Chancen auf Gewinn?

jakie [on] ma szanse zysku?

gute/geringe Chancen haben

mieć dobre/znikome szanse

sich dat gute Chancen ausrechnen

mieć dobre widoki na przyszłość

Chancen bei jdm haben inf

mieć szanse u kogoś inf

keine Chance bei jdm haben inf

nie mieć u kogoś [żadnych] szans inf

Séance <‑, ‑n> [ze​ˈãːs(e)] N f

Séance

seans m spirytystyczny

eine Séance abhalten

urządzać [perf urządzić] seans spirytystyczny

I . glạ̈nzen [ˈglɛntsən] VB intr

1. glänzen:

glänzen (Licht zurückstrahlen) (Haar, Möbel, Schuhe, Fläche)

lśnić

glänzen (Augen, Sterne)

błyszczeć

glänzen (Schnee)

iskrzyć się

glänzen (Wasser)

skrzyć się

2. glänzen (sich hervortun):

durch Wissen glänzen

wyróżniać się wiedzą

in einem Fach glänzen

być doskonałym w swoim fachu

durch Abwesenheit glänzen iron

wyróżniać się tym, że jest się ciągle nieobecnym

II . glạ̈nzen [ˈglɛntsən] VB trans CH (zum Glänzen bringen)

glänzen

nadać blask [lub połysk]

I . gla̱u̱ben [ˈglaʊbən] VB trans

1. glauben (für wahr halten):

[jdm] etw glauben

wierzyć [perf u‑] [komuś] w coś

ich glaube [es] dir

wierzę ci

sie glaubte ihr kein Wort

nie wierzyła w ani jedno jej słowo

glauben, dass ...

wierzyć [perf u‑] , że...

das glaube ich nicht

nie wierzę w to

ich glaube nicht, dass das geht

nie wierzę, że [to] się uda

es ist nicht zu glauben

[to] nie do wiary

ob du es glaubst oder nicht, ich habe gewonnen

możesz wierzyć lub nie, [ale] wygrałem

das glaubst du doch selbst nicht!

sam chyba w to nie wierzysz!

jdn etw glauben machen

wmawiać [perf wmówić] komuś coś

sie machten uns glauben, es sei Nacht

wmawiali nam, że jest noc

2. glauben (meinen):

ich glaube, ja/nein

sądzę, że tak/nie

sie glaubte ihn in Schwierigkeiten

miała wrażenie, że on ma kłopoty

glaubst du so was von mir?

sądzisz, że byłbym do tego zdolny?

jdn in New York glauben

sądzić, że ktoś jest w Nowym Jorku

sich/jdn im Recht glauben

sądzić, że ma się/ktoś ma rację

II . gla̱u̱ben [ˈglaʊbən] VB intr

1. glauben (Glauben schenken):

jdm glauben

wierzyć [perf u‑] komuś

2. glauben a. REL (für wirklich halten):

an jdn/etw glauben

wierzyć [perf u‑] w kogoś/coś

ich glaube an Gott

wierzę w Boga

ich glaube an dich

wierzę w ciebie

jd muss dran glauben inf (jd ist gestorben)

ktoś kopnął w kalendarz inf

jd muss dran glauben (jd muss ran)

przyszła czyjaś kolej

Glạnz <‑es, no pl > [glants] N m

1. Glanz (glänzende Beschaffenheit, Schimmer: von Augen, Perlen, Sternen):

Glanz

blask m

Glanz einer Fläche, von Schuhen, Haaren

połysk m

oh, welch Glanz in meiner Hütte! hum, a. iron

o, coż [to] za honor dla moich skromnych progów ! iron

2. Glanz (Pomp, Ruhm, Pracht: des Ruhmes, Sieges):

Glanz

nimb m form

Glanz der Jugend

urok m

mit Glanz und Gloria inf iron

w balsku i chwale

einem Festakt besonderen [o. nötigen] Glanz verleihen fig

nadawać świętu [lub uroczystości] szczególnego [lub potrzebnego] blasku

im hellen Glanz [er]strahlen geh

[o]promieniać pełnym blaskiem

I . glạtt <‑er [o. glätter], ‑este [o. glätteste]> [glat] ADJ

1. glatt (eben):

glatt Fläche, Wasserfläche

równy

die glatte See

spokojne morze nt

2. glatt (nicht rau):

glatt Haut, Stoff, Oberfläche

gładki

glattes Gesicht

gładka cera f

3. glatt (nicht lockig):

glatt Haare, Fell

prosty

4. glatt (rutschig):

glatt Straße, Fußboden

śliski

5. glatt (problemlos):

glatt Landung

miękki

glatt Ablauf, Verlauf

gładki

ein glatter Bruch

złamanie nt proste

ein glattes Geschäft

łatwy interes m

6. glatt attr inf (eindeutig):

glatt Verstoß, Betrug

jawny

glatt Verstoß, Betrug

ewidentny

glatt Unsinn

zupełny

das ist eine glatte Lüge

to wierutne kłamstwo nt

ein glatter Betrag

okrągła suma f

das macht glatte 1.000 Euro

razem będzie równe 1.000 euro

ich habe eine glatte Eins bekommen

dostałem szóstkę

7. glatt pej (aalglatt):

glatt Person

podstępny

glatt Person

przebiegły

II . glạtt <‑er [o. fam: glätter], am glattesten [o. fam: glättesten]> [glat] ADV

1. glatt (problemlos):

glatt abwickeln, verlaufen

gładko

glatt aufgehen

łatwo się otwierać

glatt gehen inf

iść gładko

2. glatt (nicht rau):

glatt rasiert

gładko ogolony

etw glatt feilen/hobeln/schmirgeln

piłować/strugać/szlifować coś na gładko

Stoff glatt streichen

wygładzić materiał

glatt rechts stricken

przerabiać oczka na prawo

3. glatt (eben):

etw glatt bügeln

dokładnie coś wyprasować

einen Teig glatt rühren

wymieszać ciasto na jednolitą masę

etw glatt walzen

dokładnie coś rozwałkować

etw glatt ziehen

naciągnąć coś

4. glatt inf (rundweg, einfach):

glatt abstreiten

po prostu inf

glatt abstreiten

zwyczajnie inf

etw glatt ablehnen/abstreiten

łatwo coś odrzucić/wyprzeć się czegoś

jdm etw glatt ins Gesicht sagen

powiedzieć coś komuś prosto w oczy

das habe ich doch glatt vergessen

po prostu zapomniałem

gla̱sig [ˈglaːzɪç] ADJ

1. glasig (transparent):

glasig Augen, Blick

szklisty

2. glasig (durchsichtig):

die Zwiebeln glasig dünsten

podsmażyć cebulę aż do zeszklenia

Glạtze <‑, ‑n> [ˈglatsə] N f

Glatze

łysina f

eine Glatze bekommen

łysieć [perf wy‑]

eine Glatze haben

mieć łysinę

Gla̱u̱be <‑ns, no pl > [ˈglaʊbə] N m

1. Glaube REL:

Glaube

wiara f

der christliche Glaube

wiara chrześcijańska

evangelischen/jüdischen Glaubens sein

być wyznania ewangelickiego/mojżeszowego

vom Glauben abfallen

odstąpić od wiary

bleibt wachsam, und steht fest im Glauben !

uważajcie na siebie i trwajcie w wierze!

2. Glaube (Überzeugung):

Glaube

przekonanie nt

in dem Glauben sein, dass ...

być przekonanym, że...

jdn in dem Glaube [be]lassen, dass er Recht hat

pozostawić kogoś w przekonaniu, że ma rację

jdm/einer Sache Glauben schenken

dawać [perf dać] komuś/czemuś wiarę

jdm/einer Sache keinen Glauben schenken

nie dawać [perf dać] komuś/czemuś wiary

in gutem [o. im guten] Glauben [handeln]

[działać] w dobrej wierze

den Glauben an etw verlieren

stracić wiarę w coś

böser/guter Glaube LAW

zła/dobra wiara

öffentlicher Glaube des Grundbuchs LAW

rękojmia f wiary publicznej księgi wieczystej