poljski » nemački

Prevodi za „zarzucili“ u rečniku poljski » nemački (Pređite na nemački » poljski)

Prikaži rezime svih pogodaka

zarzucić
zarzucać: I. prelazni glagol II. neprelazni glagol
zarzuela: imenica
narzucać: I. prelazni glagol II. povratni glagol
zarzucajka: imenica
zarzec się

Gledate rezultate koji su slično napisani: zarzucić , narzucić , zarzuela , zarzucać , zarzec się i zarzucajka

zarzucić [zaʒutɕitɕ]

zarzucić perf od zarzucać

vidi i zarzucać

I . zarzucać <‑ca; imp ‑aj; perf zarzucić> [zaʒutsatɕ] VB trans

1. zarzucać (rzucając, osadzać):

zarzucić worek na ramię

den Sack über die Schulter werfen

2. zarzucać (ubierać się w coś):

zarzucać płaszcz na ramiona

den Mantel über die Schultern werfen

3. zarzucać (wypełniać czymś):

zarzucać coś papierami/kwiatami

etw mit Papier/Blumen bedecken

4. zarzucać (porzucać):

zarzucać palenie

5. zarzucać (oskarżać):

zarzucać komuś coś

jdm etw vorwerfen [o. zum Vorwurf machen]

nic mu nie można zarzucić

man kann ihm keinen Vorwurf machen [o. nichts vorwerfen]

6. zarzucać (rzucać coś na odległość):

zarzucić wędkę

die Angel auswerfen

7. zarzucać (rzucając, umieszczać gdzieś):

zarzucić komuś ręce na szyję

jdm um den Hals fallen

II . zarzucać <‑ca; imp ‑aj; perf zarzucić> [zaʒutsatɕ] VB intr

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

ins Schleudern geraten

I . zarzucać <‑ca; imp ‑aj; perf zarzucić> [zaʒutsatɕ] VB trans

1. zarzucać (rzucając, osadzać):

zarzucić worek na ramię

den Sack über die Schulter werfen

2. zarzucać (ubierać się w coś):

zarzucać płaszcz na ramiona

den Mantel über die Schultern werfen

3. zarzucać (wypełniać czymś):

zarzucać coś papierami/kwiatami

etw mit Papier/Blumen bedecken

4. zarzucać (porzucać):

zarzucać palenie

5. zarzucać (oskarżać):

zarzucać komuś coś

jdm etw vorwerfen [o. zum Vorwurf machen]

nic mu nie można zarzucić

man kann ihm keinen Vorwurf machen [o. nichts vorwerfen]

6. zarzucać (rzucać coś na odległość):

zarzucić wędkę

die Angel auswerfen

7. zarzucać (rzucając, umieszczać gdzieś):

zarzucić komuś ręce na szyję

jdm um den Hals fallen

II . zarzucać <‑ca; imp ‑aj; perf zarzucić> [zaʒutsatɕ] VB intr

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

zarzucać (ześlizgnąć się) (pojazd)

ins Schleudern geraten

zarzuela <gen ‑li, pl ‑le> [zarzuela] N f

zarzuela MUS, THEAT

I . narzucać <‑ca; imp ‑aj> [naʒutsatɕ], narzucić [naʒutɕitɕ] perf VB trans

1. narzucać (nałożyć):

narzucać płaszcz, sweter

narzucać płaszcz, sweter

narzucić coś na kogoś/coś

etw über etw acc werfen

narzucić coś na kogoś/coś

etw mit etw bedecken

2. narzucać (wymusić):

narzucać tempo, wolę, warunki

narzucać tempo, wolę, warunki

3. narzucać perf od rzucać

narzucać czegoś

etw [hinein]werfen

II . narzucać <‑ca; imp ‑aj> [naʒutsatɕ], narzucić [naʒutɕitɕ] perf VB refl

narzucać się komuś z czymś

sich acc jdm mit etw aufdrängen

vidi i rzucać

I . rzucać <‑ca; perf rzucić> [ʒutsatɕ] VB trans

1. rzucać (miotać, ciskać):

rzucać piłkę, kamień, kostkę

rzucić kotwicę

rzucić kotwicę

vor Anker gehen

rzuć broń! MIL

Waffe fallen lassen!

rzucać monetą

mit der Münze werfen

to nie rzuca mnie na kolana inf

das reißt mich nicht vom Hocker inf

2. rzucać (kierować):

rzucać spojrzenie

rzucać spojrzenie

rzucić okiem na coś

auf etw acc einen Blick werfen

rzucić czar/urok na kogoś

rzucić podejrzenie na kogoś

auf jdn einen Verdacht werfen [o. fallen lassen]

3. rzucać (porzucać):

rzucać rodzinę, dom, chłopaka

rzucać palenie, wódkę, pracę

4. rzucać (mówić):

rzucać uwagę, słówko

in den Raum werfen

rzucać uwagę, słówko

rzucać pytanie

rzucać oskarżenia pod czyimś adresem

jdm Vorwürfe an den Kopf werfen

II . rzucać <‑ca; perf rzucić> [ʒutsatɕ] VB intr

rzucać (trząść) (autobus, samochód)

durchgerüttelt werden

III . rzucać <‑ca; perf rzucić> [ʒutsatɕ] VB refl

1. rzucać (miotać się):

sich acc hin und her werfen

2. rzucać (skakać: z mostu, pod pociąg):

sich acc werfen

sich acc stürzen

rzucać się na łóżko

sich acc aufs Bett werfen

nie rzuca się w oczy

das fällt [o. springt] nicht ins Auge

nie rzuca się w oczy

das fällt nicht auf

3. rzucać inf (oburzać się):

nie rzucaj się!

reg dich ab! inf

4. rzucać (ściskać kogoś):

rzucać się komuś na szyję

jdm um den Hals fallen

5. rzucać (napadać):

rzucić się na kogoś z nożem

sich acc mit einem Messer auf jdn werfen [o. stürzen]

rzucić się na kogoś z nożem

jdn mit einem Messer angreifen

6. rzucać (odskakiwać):

rzucać się do ucieczki

die Flucht ergreifen

zarzucajka <gen ‑ki, pl ‑ki> [zaʒutsajka] N f FOOD

Kartoffelsuppe mit Sauerkraut

zarzec się [zaʒets ɕe]

zarzec się perf od zarzekać się

vidi i zarzekać się

zarzekać się <‑ka się; perf zarzec się> [zaʒekatɕ ɕe] VB refl usu imperf

zarzekać się

zarzekać się

zarzekam się, że...

ich schwöre, dass ...

zarzekać się czegoś

einer Sache dat abschwören [o. entsagen]

Da li Vam nedostaje određeni izraz ili prevod?

Poziv za kompajliranje OD unosa

Pretražite rečnik

poljski

Strana na Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski