poljski » nemački

poljski)

wpierdalać
opierdalać: I. prelazni glagol II. povratni glagol
spierdalać: I. neprelazni glagol II. prelazni glagol
upierdalać: I. prelazni glagol II. povratni glagol
dopierdalać: I. prelazni glagol II. povratni glagol
napierdalać: I. prelazni glagol II. povratni glagol
zapierdalać: neprelazni glagol
odpierdalać: I. prelazni glagol II. povratni glagol
przypierdalać: I. neprelazni glagol II. povratni glagol
nawpierdalać
wypierać: I. prelazni glagol II. povratni glagol
wypielić

Gledate rezultate koji su slično napisani: wpierdalać , odpierdalać , zapierdalać , napierdalać , dopierdalać , upierdalać , spierdalać , opierdalać , przypierdalać , nawpierdalać , wypierać i wypielić

wpierdalać [fpjerdalatɕ] vulg

wpierdalać → wpieprzać

vidi i wpieprzać

I . wpieprzać <‑rza; imp ‑aj> [fpjepʃatɕ], wpieprzyć [fpjepʃɨtɕ] perf VB trans inf

1. wpieprzać (jeść coś):

wpieprzać

herunterschlingen inf

wpieprzać

in sich acc hineinstopfen inf

wpieprzał, aż mu się uszy trzęsły

er hat alles in sich hineingestopft, bis es ihm aus den Ohren wieder herauskam inf

2. wpieprzać (wkładać coś gdzieś):

wpieprzać

stecken

wpieprzać

packen inf

wpieprzać kapcie pod łóżko

er hat die Latschen unters Bett getreten

nerven inf

wpieprzać

in Rage bringen inf

wpieprzać

aufregen

II . wpieprzać <‑rza; imp ‑aj> [fpjepʃatɕ], wpieprzyć [fpjepʃɨtɕ] perf VB refl inf

1. wpieprzać (wtrącać się):

wpieprzać

sich acc einmischen

przestań się wpieprzać do rozmowy

hör auf, dich dauernd in das Gespräch einzumischen

2. wpieprzać (wpaść na coś, gdzieś):

wpieprzać

landen inf

wpieprzać się do rowu

im Graben landen inf

3. wpieprzać (wejść gdzieś bez zaproszenia):

wpieprzać

sich acc einschleichen inf

wpieprzać

ungebeten hineinplatzen

wpieprzać się do grupy

sich acc in die Gruppe einschleichen inf

4. wpieprzać perf only (znaleźć się w trudnej sytuacji):

wpieprzać

hineingeraten sein

wpieprzać się w negocjacje ze strajkującymi

in Verhandlungen mit den Streikenden stecken

I . opierdalać <‑la perf opierdolić> [opjerdalatɕ] VB trans vulg (wymyślać komuś)

opierdalać kogoś

jdn zusammenscheißen [o. anscheißen] vulg

II . opierdalać <‑la> [opjerdalatɕ] VB refl vulg (lenić się)

opierdalać

rumhängen inf

opierdalać

Däumchen drehen fig inf

I . spierdalać <‑la; imp ‑aj> [spjerdalatɕ], spierdolić [spjerdolitɕ] perf VB intr vulg (uciekać, odczepiać się)

spierdalać

sich acc verpissen inf

spierdalać

abhauen inf

II . spierdalać <‑la; imp ‑aj> [spjerdalatɕ], spierdolić [spjerdolitɕ] perf VB trans usu imperf vulg (spartaczyć coś)

spierdalać

verpfuschen inf

I . upierdalać <‑la; perf ‑aj; imp upierdolić> [upjerdalatɕ] VB trans vulg (zrobić komuś coś złego)

II . upierdalać <‑la; perf ‑aj; imp upierdolić> [upjerdalatɕ] VB refl vulg

1. upierdalać (zmęczyć się):

upierdalać

sich dat den Arsch aufreißen inf, vulg

2. upierdalać (ubrudzić się):

ale się upierdoliłem w tej piwnicy!

Mann, habe ich mich in diesem Keller eingesaut!

upierdoliłem sobie bluzkę [sosem]

ich habe mir die Bluse [mit Soße] eingesaut

3. upierdalać (upić się do nieprzytomności):

upierdolił się w trzy dupy

er hat sich acc besoffen wie ein Schwein

I . dopierdalać <‑la> [dopjerdalatɕ], dopierdolić [dopjerdolitɕ] perf VB trans vulg (pobić kogoś)

dopierdolić komuś

jdn verdreschen [o. zusammenschlagen] inf

ale mu dopierdolił

der hat ihn vielleicht verdroschen inf

II . dopierdalać <‑la> [dopjerdalatɕ], dopierdolić [dopjerdolitɕ] perf VB refl vulg (uczepić się kogoś)

dopierdalać

sich acc an jdn ranschmeißen [o. ranmachen] inf

przestań się do mnie dopierdalać!

mach dich nicht an mich ran! inf

I . napierdalać <‑la; imp ‑laj> [napjerdalatɕ], napierdolić [napjerdolitɕ] perf VB trans inf, vulg

1. napierdalać (naopowiadać bzdur):

napierdalać

Scheiß erzählen inf, vulg

napierdoliła mu różnych bzdur o sobie

sie hat ihm allen möglichen Scheiß über sich erzählt

2. napierdalać (pobić kogoś):

napierdalać

jdn vermöbeln inf

musiał mu napierdolić za tę zniewagę

er musste ihn für diese Beleidigung einfach vermöbeln

3. napierdalać (mocno boleć):

napierdalać

scheiße wehtun inf, vulg

od wczoraj napierdala mnie ząb

seit gestern tut mein Zahn scheiße weh

II . napierdalać <‑la; imp ‑laj> [napjerdalatɕ], napierdolić [napjerdolitɕ] perf VB refl inf, vulg

1. napierdalać (mocno się upić):

napierdalać

sich acc total besaufen

napierdalać

sich acc volllaufen lassen

ale się wczoraj napierdoliłeś na imprezie pożegnalnej!

du hast dich gestern bei der Abschlussfeier total besoffen!

napierdolił się wódką i zasnął pod płotem

er hat sich mit Wodka volllaufen lassen und ist am Zaun eingeschlafen

2. napierdalać (bić się):

napierdalać

sich acc [o. einander] vermöbeln

jak przyszliśmy oni już się napierdalali

als wir gekommen sind, waren sie schon dabei, sich zu vermöbeln

zapierdalać <‑la> [zapjerdalatɕ] VB intr vulg

zapierdalać → zapieprzać

vidi i zapieprzać

zapieprzać <‑rza> [zapjepʃatɕ] VB intr inf

1. zapieprzać (szybko iść, biec):

zapieprzać

rasen inf

zapieprzać

sich dat die Hacken wundlaufen inf

2. zapieprzać (ciężko pracować):

zapieprzać

schuften inf

zapieprzać

sich acc abrackern inf

zapieprzać

sich dat den Arsch aufreißen vulg

zapieprza od rana do nocy na nowe mieszkanie

er rackert sich von früh bis spät für eine neue Wohnung ab inf

I . odpierdalać <‑la; imp ‑laj> [otpjerdalatɕ], odpierdolić [otpjerdolitɕ] perf VB trans inf, vulg

odpierdalać

hinhauen inf

odpierdalać

schnell und schlecht machen

odpierdalać

vermasseln inf

II . odpierdalać <‑la; imp ‑laj> [otpjerdalatɕ], odpierdolić [otpjerdolitɕ] perf VB refl inf, vulg

odpierdalać

sich acc verpissen vulg

odpierdalać

jdn in Ruhe lassen

I . przypierdalać <‑la> [pʃɨpjerdalatɕ], przypierdolić [pʃɨpjerdolitɕ] perf vulg VB intr (zbić)

przypierdalać komuś

jdn verhauen inf

przypierdalać komuś

jdn verprügeln

II . przypierdalać <‑la> [pʃɨpjerdalatɕ], przypierdolić [pʃɨpjerdolitɕ] perf vulg VB refl (przyczepić się)

przypierdalać się do kogoś

[ständig] gegen jdn stänkern inf

nawpierdalać [nafpjerdalatɕ] perf

nawpierdalać → nawpieprzać

vidi i nawpieprzać

I . nawpieprzać <‑rza; imp ‑aj> [nafpjepʃatɕ] VB intr perf inf

1. nawpieprzać (zwymyślać kogoś):

nawpieprzać

jdn zur Sau machen inf

nawpieprzał mu za niedotrzymanie terminu

er hat ihn wegen der Nichteinhaltung des Termins zur Sau gemacht inf

2. nawpieprzać (nawrzucać):

nawpieprzać

schmeißen inf

nawpieprzać

schleudern inf

nawpieprzała ubrań do szafy

sie hat die Kleider in den Schrank geschmissen inf

II . nawpieprzać <‑rza; imp ‑aj> [nafpjepʃatɕ] VB refl perf inf (najeść się)

nawpieprzać

sich acc vollstopfen inf [o. vollfressen inf ]

nawpieprzał się frytek

er hat sich mit Pommes vollgefressen inf

I . wypierać¹ <‑ra; perf wyprzeć> [vɨpjeratɕ] VB trans

1. wypierać (zmuszać do odejścia):

wypierać nieprzyjaciela

abdrängen

wypierać nieprzyjaciela

zurückdrängen

wypierać konkurencję, towary

verdrängen fig

2. wypierać PHYS:

wypierać ciecz, ciało

verdrängen

3. wypierać (przestawać o czymś myśleć):

wypierać myśl, wspomnienia

verdrängen

II . wypierać¹ <‑ra; perf wyprzeć> [vɨpjeratɕ] VB refl

1. wypierać (wyrzekać się):

wypierać się kogoś/czegoś

jdn/etw verleugnen

2. wypierać (nie przyznawać się):

wypierać się czegoś

etw abstreiten [o. leugnen]

wypielić [vɨpjelitɕ]

wypielić perf od pielić

vidi i pielić

pielić [pjelitɕ] VB

pielić → pleć

Da li Vam nedostaje određeni izraz ili prevod?

Poziv za kompajliranje OD unosa

Pretražite rečnik

poljski

Prevodi za „wypierdalaj“ u rečniku poljski » nemački (Pređite na nemački » poljski)

wpierdalać [fpjerdalatɕ] vulg

wpierdalać → wpieprzać

vidi i wpieprzać

I . wpieprzać <‑rza; imp ‑aj> [fpjepʃatɕ], wpieprzyć [fpjepʃɨtɕ] perf VB trans inf

1. wpieprzać (jeść coś):

2. wpieprzać (wkładać coś gdzieś):

3. wpieprzać (nakłaniać do kupna czegoś):

4. wpieprzać (pobić kogoś):

5. wpieprzać (sprawić, że ktoś się znalazł w trudnej sytuacji):

6. wpieprzać (zdenerwować kogoś):

II . wpieprzać <‑rza; imp ‑aj> [fpjepʃatɕ], wpieprzyć [fpjepʃɨtɕ] perf VB refl inf

1. wpieprzać (wtrącać się):

2. wpieprzać (wpaść na coś, gdzieś):

3. wpieprzać (wejść gdzieś bez zaproszenia):

4. wpieprzać perf only (znaleźć się w trudnej sytuacji):

I . opierdalać <‑la perf opierdolić> [opjerdalatɕ] VB trans vulg (wymyślać komuś)

II . opierdalać <‑la> [opjerdalatɕ] VB refl vulg (lenić się)

I . spierdalać <‑la; imp ‑aj> [spjerdalatɕ], spierdolić [spjerdolitɕ] perf VB intr vulg (uciekać, odczepiać się)

II . spierdalać <‑la; imp ‑aj> [spjerdalatɕ], spierdolić [spjerdolitɕ] perf VB trans usu imperf vulg (spartaczyć coś)

I . upierdalać <‑la; perf ‑aj; imp upierdolić> [upjerdalatɕ] VB trans vulg (zrobić komuś coś złego)

II . upierdalać <‑la; perf ‑aj; imp upierdolić> [upjerdalatɕ] VB refl vulg

1. upierdalać (zmęczyć się):

2. upierdalać (ubrudzić się):

3. upierdalać (upić się do nieprzytomności):

I . dopierdalać <‑la> [dopjerdalatɕ], dopierdolić [dopjerdolitɕ] perf VB trans vulg (pobić kogoś)

II . dopierdalać <‑la> [dopjerdalatɕ], dopierdolić [dopjerdolitɕ] perf VB refl vulg (uczepić się kogoś)

I . napierdalać <‑la; imp ‑laj> [napjerdalatɕ], napierdolić [napjerdolitɕ] perf VB trans inf, vulg

1. napierdalać (naopowiadać bzdur):

2. napierdalać (pobić kogoś):

3. napierdalać (mocno boleć):

II . napierdalać <‑la; imp ‑laj> [napjerdalatɕ], napierdolić [napjerdolitɕ] perf VB refl inf, vulg

1. napierdalać (mocno się upić):

2. napierdalać (bić się):

zapierdalać <‑la> [zapjerdalatɕ] VB intr vulg

zapierdalać → zapieprzać

vidi i zapieprzać

zapieprzać <‑rza> [zapjepʃatɕ] VB intr inf

1. zapieprzać (szybko iść, biec):

2. zapieprzać (ciężko pracować):

I . odpierdalać <‑la; imp ‑laj> [otpjerdalatɕ], odpierdolić [otpjerdolitɕ] perf VB trans inf, vulg

II . odpierdalać <‑la; imp ‑laj> [otpjerdalatɕ], odpierdolić [otpjerdolitɕ] perf VB refl inf, vulg

I . przypierdalać <‑la> [pʃɨpjerdalatɕ], przypierdolić [pʃɨpjerdolitɕ] perf vulg VB intr (zbić)

II . przypierdalać <‑la> [pʃɨpjerdalatɕ], przypierdolić [pʃɨpjerdolitɕ] perf vulg VB refl (przyczepić się)

nawpierdalać [nafpjerdalatɕ] perf

nawpierdalać → nawpieprzać

vidi i nawpieprzać

I . nawpieprzać <‑rza; imp ‑aj> [nafpjepʃatɕ] VB intr perf inf

1. nawpieprzać (zwymyślać kogoś):

2. nawpieprzać (nawrzucać):

II . nawpieprzać <‑rza; imp ‑aj> [nafpjepʃatɕ] VB refl perf inf (najeść się)

I . wypierać1 <‑ra; perf wyprzeć> [vɨpjeratɕ] VB trans

1. wypierać (zmuszać do odejścia):

2. wypierać PHYS:

3. wypierać (przestawać o czymś myśleć):

II . wypierać1 <‑ra; perf wyprzeć> [vɨpjeratɕ] VB refl

1. wypierać (wyrzekać się):

2. wypierać (nie przyznawać się):

wypielić [vɨpjelitɕ]

wypielić perf od pielić

vidi i pielić

pielić [pjelitɕ] VB

pielić → pleć

Pretražite rečnik

Spoljne usluge

Povratna informacija

Trener vokabulara

Synonyms

Moja istorija pretraživanja

I . wypierać¹ <‑ra; perf wyprzeć> [vɨpjeratɕ] VB trans

II . wypierać¹ <‑ra; perf wyprzeć> [vɨpjeratɕ] VB refl