Prevodi za „vognen“ u rečniku poljski » nemački

volumen [volumen] N m

volumen → wolumen

vidi i wolumen , wolumen

wolumen² <gen ‑minu, pl ‑miny> [volumen] N m

wolumen → wolumin

wolumen¹ <gen ‑u, pl ‑y> [volumen] N m

1. wolumen:

wolumen COMM, FIN

Volumen nt

2. wolumen MUS:

wolumen

[Stimm]volumen nt

volley [volej] N m

volley → wolej

vidi i wolej

wolej <gen ‑a, pl ‑e> [volej] N m SPORTS

wolej

Volley m

wolej

Flugball m

neogen <gen ‑u, no pl > [neogen] N m GEO

neogen

Neogen nt

ognik <gen ‑a, pl ‑i> [ogɲik] N m

1. ognik (płomyk):

ognik

kleine Flamme f

błędny ognik

Irrlicht nt

2. ognik inf (blask oczu):

ognik

Feuer nt

ognik

Glanz m

dognać [dognatɕ]

dognać perf od doganiać

vidi i doganiać

doganiać <‑ia; perf dogonić [lub dognać]> [dogaɲatɕ] VB trans

1. doganiać (doścignąć):

doganiać

einholen

doganiać

erreichen

i w sto koni nie dogoni proverbial

der ist weg [o. nicht mehr einzuholen]

2. doganiać fig (dorównać):

doganiać

einholen

kognat <gen ‑a, pl ‑aci> [kognat] N m

kognat HISTORY, LAW (w starożytnym Rzymie: krewny naturalny)

Kognat m

kognat HISTORY, LAW (w starożytnym Rzymie: krewny naturalny)

Blutsverwandte(r) mf

I . pognać [pognatɕ] perf

pognać → pogonić

II . pognać [pognatɕ] VB trans fig form (być przyczyną wyjazdu lub powrotu)

pognać

hintreiben

bieda pognała ich na Zachód

die Armut f hat sie nach Westen [hin]getrieben

III . pognać [pognatɕ] VB intr fig inf (pomyśleć o kimś/czymś)

jej myśli pognały ku rodzinie

ihre Gedanken mpl führten sie zu ihrer Familie

vidi i pogonić

I . pogonić [pogoɲitɕ]

pogonić perf od poganiać

II . pogonić [pogoɲitɕ] VB trans perf

1. pogonić inf (popędzać w jakimś kierunku):

pogonić

treiben

pogonić bydło na łąkę

das Vieh auf die Weide treiben

2. pogonić inf (zmuszać do pracy):

pogonić

antreiben

pogonić dzieci do lekcji

Kinder zum Hausaufgabenmachen antreiben

3. pogonić inf (zmuszać do ucieczki):

pogonić

vertreiben

pogonić złodziei

Diebe vertreiben

pogonić komuś kota

jdm auf die Füße treten

4. pogonić fig form (spowodować przemieszczenie się):

pogonić chmury

abtreiben

III . pogonić [pogoɲitɕ] VB intr perf

1. pogonić (popędzić):

pogonić

rennen

pogonili do kina

sie rannten ins Kino

pogoniło kogoś

jd musste mal

2. pogonić (pobiec za kimś/czymś):

pogonić za kotem

einer Katze nachlaufen

3. pogonić fig form (zacząć myśleć o czymś):

pogonić myślą w przyszłość

in die Zukunft schauen

pognić [pogɲitɕ]

pognić perf od gnić

vidi i gnić

gnić <‑ije; imp ‑ij> [gɲitɕ] VB intr

1. gnić < perf z‑> (ulegać rozkładowi):

gnić [lub po‑] [lub pod‑]

[ver]faulen

gnić [lub po‑] [lub pod‑]

verwesen

2. gnić < perf z‑> (ulegać degeneracji):

gnić

degenerieren

3. gnić < perf z‑> inf (gnuśnieć, przebywać):

gnić w łóżku inf

zu lange im Bett liegen bleiben

gnić w więzieniu inf

im Gefängnis schmachten

bagnet <gen ‑u, pl ‑y> [bagnet] N m MIL

bagnet

Bajonett nt

bagnet

Seitengewehr nt

magnes <gen ‑u, pl ‑y> [magnes] N m t. fig

magnes

Magnet m

dla czytelników magnesem jest nazwisko autora

der Name m des Autors ist ein Magnet für die Leser

magnez <gen ‑u, no pl > [magnes] N m CHEM

magnez

Magnesium nt

sygnet <gen ‑u, pl ‑y> [sɨgnet] N m

sygnet

Siegelring m

ogień <gen ognia, pl ognie> [ogjeɲ] N m

1. ogień no pl (płomienie):

ogień

Feuer nt

ogień olimpijski

olympisches Feuer

gotować na wolnym ogniu

auf kleiner Flamme kochen

ogień namiętności

das Feuer der Leidenschaft

ogień i woda

Feuer und Wasser nt

coś pali kogoś jak żywym ogniem

etw brennt jdm wie Feuer

dolać oliwy do ognia

Öl ins Feuer gießen

iść na pierwszy ogień

als Allererste[r] mf etw tun

bać się kogoś jak ognia

jdn fürchten wie der Teufel m das Weihwasser inf

igrać z ogniem

mit dem Feuer spielen

skoczyłby dla niej w ogień

er würde für sie durchs Feuer gehen

skoczyć za kimś w ogień

für jdn durchs Feuer gehen

stanęła w ogniu

die Glutröte f stieg ihr ins Gesicht

stanęła w ogniu

sie wurde feuerrot

smażyć się w ogniu piekielnym

in der Hölle schmoren

upiec dwie pieczenie na jednym ogniu

zwei Fliegen mit einer Klappe schlagen inf

upiec własną pieczeń przy czyimś ogniu

sein Süppchen am Feuer der anderen kochen

wpaść jak po ogień

auf einen Sprung vorbeikommen

wyciągać [lub wyjmować] dla kogoś kasztany z ognia

für jdn die Kastanien aus dem Feuer holen

dostać się między dwa ognie

zwischen die Fronten geraten

nie ma dymu bez ognia proverbial

wo Rauch ist, [da] ist auch Feuer proverbial

2. ogień no pl (pożar):

ogień

Feuer nt

ogień

Brand m

podłożyć ogień

Feuer legen

3. ogień inf (materiał palny):

ma pan/pani ogień?

haben Sie Feuer?

sztuczne [lub zimne] ognie

Wunderkerze f

dać ognia

Feuer geben

4. ogień no pl (zapalony stos, ognisko):

ogień

Lagerfeuer nt

ognie świętojańskie

Johannisfeuer nt

ogień rewolucji

Feuer der Revolution

ogniem i mieczem

mit Feuer und Schwert

5. ogień no pl inf (zapał):

ogień

Feuer nt

słomiany ogień

Strohfeuer nt

ogień polemiki

Feuereifer m der Polemik

6. ogień no pl (strzały):

ogień

Beschuss m

ogień

Feuer nt

ognia! MIL

Feuer!

przerwać ogień! MIL

Feuer einstellen!

krzyżowy ogień pytań

Kreuzverhör nt

próba ognia

Feuerprobe f

wymiana ognia

Feuerwechsel m

otworzyć ogień

das Feuer eröffnen

7. ogień GAMES:

w dwa ognie

Völkerball m