Prevodi za „pogonić“ u rečniku poljski » nemački

I . pogonić [pogoɲitɕ]

pogonić perf od poganiać

II . pogonić [pogoɲitɕ] VB trans perf

1. pogonić inf (popędzać w jakimś kierunku):

pogonić

treiben

pogonić bydło na łąkę

das Vieh auf die Weide treiben

2. pogonić inf (zmuszać do pracy):

pogonić

antreiben

pogonić dzieci do lekcji

Kinder zum Hausaufgabenmachen antreiben

3. pogonić inf (zmuszać do ucieczki):

pogonić

vertreiben

pogonić złodziei

Diebe vertreiben

pogonić komuś kota

jdm auf die Füße treten

4. pogonić fig form (spowodować przemieszczenie się):

pogonić chmury

abtreiben

III . pogonić [pogoɲitɕ] VB intr perf

1. pogonić (popędzić):

pogonić

rennen

pogonili do kina

sie rannten ins Kino

pogoniło kogoś

jd musste mal

2. pogonić (pobiec za kimś/czymś):

pogonić za kotem

einer Katze nachlaufen

3. pogonić fig form (zacząć myśleć o czymś):

pogonić myślą w przyszłość

in die Zukunft schauen

vidi i poganiać , poganiać

poganiać² <‑ia> [pogaɲatɕ] VB intr (biegać jakiś czas)

poganiać

rennen

muszę jeszcze trochę poganiać po sklepach

ich muss noch ein bisschen shoppen gehen

poganiać¹ <‑ia; perf pogonić> [pogaɲatɕ] VB trans usu imperf (popędzać)

poganiać

antreiben

nie poganiaj mnie!

hetz mich nicht!

pomyłka pomyłką pogania

Fehler m auf Fehler

Primeri rečenica za pogonić

pogonić złodziei

Diebe vertreiben

pogonić dzieci do lekcji

Kinder zum Hausaufgabenmachen antreiben

pogonić bydło na łąkę

das Vieh auf die Weide treiben

pogonić myślą w przyszłość

in die Zukunft schauen

pogonić komuś kota

jdm auf die Füße treten

pogonić za kotem

einer Katze nachlaufen

Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)

poljski

Następnie na skraju lasu odesłał ojca do domu, a ją pogonił w głąb gęstwiny leśnej.

pl.wikipedia.org

Mają dobrze rozwinięty instynkt łowiecki, przez co zdarza im się pogonić za zwierzyną.

pl.wikipedia.org