Prevodi za „verhuren“ u rečniku nemački » poljski

I . verhö̱ren* VB trans

verhören Beschuldigten:

verhören

przesłuchiwać [perf przesłuchać]

II . verhö̱ren* VB refl

verhören

przesłyszeć się

sie hat sich verhört

[ona] przesłyszała się

du musst dich verhört haben

musiałeś się przesłyszeć

verhụnzen* [fɛɐ̯​ˈhʊntsən] VB trans pej inf

1. verhunzen (verunstalten):

verhunzen

zeszpecić

2. verhunzen (verderben):

verhunzen

zepsuć

verhunzen

spaprać inf

verhe̱e̱ren* [fɛɐ̯​ˈheːrən] VB trans

verheeren

pustoszyć [perf s‑]

verhạrren* VB intr +haben form

1. verharren (stehen bleiben):

verharren

zastygać [perf zastygnąć]

in einer Stellung verharren

nieruchomieć [perf z‑] w jakiejś pozycji

auf [o. bei] etw dat verharren

pozostawać [perf pozostać] na [lub przy] czymś

2. verharren (beibehalten):

in Hoffnungslosigkeit/Trauer/Zweifel verharren

trwać w beznadziei/smutku/niepewności

in Ablehnung verharren

obstawać przy odmowie

I . verhü̱ten* VB trans (verhindern)

[etw] verhüten Schlimmes

nie dopuszczać [perf dopuścić] [do czegoś]

[etw] verhüten Schwangerschaft, Empfängnis, Schaden

zapobiegać [lub zapobiec] [czemuś]

einer Krankheit verhüten

zabezpieczyć [lub chronić] się przed chorobą

II . verhü̱ten* VB intr

verhütet ihr?

zabezpieczacie się?

I . verha̱ken* VB trans

verhaken

zahaczać [perf zahaczyć]

II . verha̱ken* VB refl

der Reißverschluss hat sich verhakt

suwak m zahaczył się

verhe̱ben* VB refl irr

verheben

przeciążać [perf przeciążyć] się

sie hat sich bei der Ausladung der Kisten verhoben

przeciążyła się przy wyładunku skrzyń

verhẹxen* VB trans

verhexen

urzekać [perf urzec]

verhexen

zaczarować

es ist wie verhext! inf

to się po prostu nie chce udać! inf

wie verhext

jak zaczarowany [lub zaklęty]

I . verha̱u̱en* <verhaut, verhaute, verhauen> VB trans inf

1. verhauen (verprügeln):

jdn verhauen

spuszczać [perf spuścić] komuś lanie inf

jdn verhauen

prać [perf s‑] kogoś inf

2. verhauen (nicht schaffen):

verhauen Klassenarbeit, Test

oblać inf

die Klausur hab’ ich verhauen!

spieprzyłem to kolokwium! inf

II . verha̱u̱en* <verhaut, verhaute, verhauen> VB refl inf

1. verhauen (sich verprügeln):

verhauen

tłuc [lub lać] się inf

2. verhauen (Fehler machen):

verhauen

strzelić byka inf

3. verhauen (sich verkalkulieren):

sich [bei der Planung um hundert Euro] verhauen

rąbnąć się [przy planowaniu o sto euro] inf

verho̱ben VB refl

verhoben pp von verheben

vidi i verheben

verhe̱ben* VB refl irr

verheben

przeciążać [perf przeciążyć] się

sie hat sich bei der Ausladung der Kisten verhoben

przeciążyła się przy wyładunku skrzyń

verhụngern* VB intr +sein

1. verhungern (sterben):

verhungern

umierać [perf umrzeć] z głodu

verhungert

zagłodzony

2. verhungern inf (sehr hungrig sein):

am Verhungern sein

konać z głodu form

herụm|huren VB intr pej inf

herumhuren

puszczać się pej inf

lass lieber die Finger von Hildegard, die hurt doch mit jedem herum!

lepiej daj sobie spokój z Hildegardą, ona przecież puszcza się z każdym! sl

I . verhe̱e̱rend ADJ

1. verheerend (katastrophal):

verheerend Erdbeben, Flugzeugabsturz

katastrofalny

verheerend Brand, Feuer

niszczycielski

verheerend Orkan

pustoszący

2. verheerend inf (schlimm):

verheerend Leistungen

fatalny inf

verheerend Leistungen

okropny inf

II . verhe̱e̱rend ADV

1. verheerend (katastrophal):

verheerend sich auswirken

niszcząco

2. verheerend inf (schrecklich):

verheerend aussehen

strasznie inf

I . verhụ̈llen* VB trans

1. verhüllen (bedecken):

etw [mit etw] verhüllen

zasłaniać [perf zasłonić] coś [czymś]

das Gesicht mit einem Schleier verhüllen

zasłaniać [perf zasłonić] twarz welonem

2. verhüllen fig (beschönigen):

ein verhüllender Ausdruck

wyrażenie nt eufemi[sty]czne

ein verhüllender Ausdruck

zwrot m eufemi[sty]czny

(verstecken) eine verhüllte Morddrohung

ukryta groźba f morderstwa

II . verhụ̈llen* VB refl

sich [mit etw] verhüllen (Frau)

osłaniać [perf osłonić] się [czymś]

sich [mit etw] verhüllen (Berge)

zasnuć się [czymś]

verhụ̈tten* VB trans

verhütten

przetapiać [perf przetopić] w hucie

verspü̱ren* VB trans

verspüren Schmerz, Durst:

verspüren

odczuwać [perf odczuć]