Prevodi za „ankrallen“ u rečniku nemački » poljski

ạn|prallen VB intr +sein

anprallen

uderzać [perf uderzyć]

anprallen

zderzać [perf zderzyć] się

die Wellen prallten an die Hafenmole an

fale fpl uderzały o portowe molo

das Motorrad prallte gegen die Hauswand an

motocykl m uderzył w ścianę domu

ạb|prallen VB intr +sein

1. abprallen (zurückprallen):

[von/an etw dat] abprallen (Ball, Geschoss)

odbijać [perf odbić] się [od czegoś/o coś]

2. abprallen fig (nicht treffen):

an jdm abprallen (Beleidigung)

spływać [perf spłynąć] po kimś inf

die Kritik prallte an ihm ab

krytyka spływała po nim

I . ạn|fallen VB trans irr (angreifen)

anfallen

napadać [perf napaść]

II . ạn|fallen VB intr irr +sein

anfallen (entstehen, sich ergeben) (Nebenprodukte, Müll)

powstawać [perf powstać]

anfallen (Kosten)

przypadać

anfallen (Papier)

zbierać [perf zebrać] się

die dabei anfallenden Kosten

wiążące się z tym koszty mpl

die anfallenden Zinsen

należne odsetki fpl

die anfallende Arbeit

praca f do wykonania

ạb|knallen VB trans pej inf

abknallen

zastrzelić

abknallen

kropnąć inf

verkrạllen* VB refl

sich in etw verkrallen (Mensch)

zanurzyć rękę

sich in etw verkrallen (Katze)

wbić się pazurami

der Autofahrer hat sich im Lenkrad verkrallt

kierowca m trzymał się kurczowo kierownicy

a̱u̱f|prallen VB intr +sein

[auf etw acc] aufprallen

uderzać [perf uderzyć] [o coś]

[auf etw acc] aufprallen

zderzać [perf zderzyć] się [z czymś]

ạn|kreiden [ˈankraɪdən] VB trans

jdm etw ankreiden

przypisywać [perf przypisać] komuś winę za coś

ạn|kreuzen VB trans

ankreuzen

zaznaczyć krzyżykiem

Zutreffendes bitte ankreuzen

właściwe proszę zaznaczyć krzyżykiem

Sạnkt Gạllen <‑ ‑s, no pl > [zaŋkt ˈgalən] N nt

Sankt Gallen

Sankt Gallen m

ạb|fallen VB intr irr +sein

1. abfallen (herunterfallen):

von etw abfallen

spadać [perf spaść] z czegoś

2. abfallen (abtrünnig sein):

[von jdm/etw] abfallen (Gläubige)

sprzeniewierzać [perf sprzeniewierzyć] się [komuś/czemuś]

[von jdm/etw] abfallen (Gruppierung)

odłączać [perf odłączyć] się [od kogoś/czegoś]

er ist vom Glauben abgefallen

[on] odstąpił od wiary

ich fall vom Glauben ab! inf

nie do wiary! inf

3. abfallen (schwinden):

plötzlich fiel alle Angst von ihr ab

nagle zupełnie przestała się bać

alle Furcht fiel von ihm ab

zupełnie przestał się lękać

4. abfallen (sich neigen):

gegen etw abfallen (Gelände, Hang)

nachylać [perf nachylić] się ku czemuś

abfallend

spadzisty

5. abfallen:

abfallen (sich vermindern) (Druck, Temperatur)

spadać [perf spaść]

6. abfallen:

abfallen (zurückfallen) (Sportler)

zostawać [perf zostać] w tyle

das Team fiel stark ab

zespół m został mocno w tyle

7. abfallen (übrig bleiben):

abfallen

przypadać [perf przypaść]

wie viel fällt bei dem Geschäft für mich ab?

ile przypadnie mi w tym interesie?

a̱u̱f|fallen VB intr irr +sein

auffallen (ins Auge springen) (Person, Sache)

rzucać [perf rzucić] się w oczy

auffallen (bemerkt werden)

zostać zauważonym

angenehm/unangenehm auffallen

robić [perf z‑] przyjemne/nieprzyjemne wrażenie

nicht auffallen

nie rzucać się w oczy

jdm auffallen (Person)

zwracać [perf zwrócić] na siebie czyjąś uwagę

jdm auffallen (Sache)

uderzać [perf uderzyć] kogoś fig

das muss Ihnen doch auffallen

chyba to pana/panią uderzyło

mir fällt auf, dass ...

uderza mnie to, że...

a̱u̱f|wallen [ˈaʊfvalən] VB intr +sein

1. aufwallen:

aufwallen (beim Erhitzen hochsteigen) (Wasser, Brühe)

zakipieć

2. aufwallen form (aufsteigen):

in jdm aufwallen (Leidenschaft, Wut)

ogarniać [perf ogarnąć] kogoś

a̱u̱s|fallen VB intr irr +sein

1. ausfallen (herausfallen):

ausfallen

wypadać [perf wypaść]

ihr fallen die Haare/Zähne aus

włosy mpl /zęby mpl jej wypadają

2. ausfallen (nicht stattfinden):

ausfallen

wypadać [perf wypaść]

[etw] ausfallen lassen Termin, Unterrichtsstunde

odwołać [coś]

[etw] ausfallen lassen Mahlzeit

zrezygnować [z czegoś]

die Schule fällt aus

nie ma [dziś] lekcji

3. ausfallen:

ausfallen (nicht funktionieren) (Apparat)

zepsuć się

ausfallen (Maschine)

nie działać

ausfallen (Atmung)

zatrzymać się

ausfallen (Organ)

przestać pracować

4. ausfallen:

ausfallen (entfallen) (Verdienst)

przepadać [perf przepaść]

5. ausfallen (beschaffen sein):

die Bluse fällt zu groß/eng aus

ta bluzka jest za duża/ciasna

gut/schlecht ausfallen (Klassenarbeit)

dobrze/źle wypaść

fẹst|krallen VB refl

festkrallen

uczepić się pazurami

die Katze hat sich an der Tischdecke festgekrallt

kot m wbił się pazurami w obrus

an|kratzen VB

Korisnička odrednica

ankratzen trans

zadrapać

ankratzen trans

zarysować

jds Image/Ruf ankratzen fig

nadszarpnąć kogoś wizerunek/reputację

Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)

nemački

Bemerkenswert ist das mehrfach beobachtete Ankrallen des Jungtiers mit den Vorderfüßen auf dem Rücken des Muttertiers, was zuvor von anderen Gürteltieren nicht bekannt war.

de.wikipedia.org