Prevodi za „Smiled“ u rečniku nemački » poljski

mi̱e̱d [miːt] VB trans

mied imp von meiden

vidi i meiden

me̱i̱den <meidet, mied, gemieden> [ˈmaɪdən] VB trans form

etw meiden

unikać [lub stronić od] czegoś

Phrases:

jdn/etw meiden wie die Pest inf

unikać kogoś/czegoś jak zarazy inf

Gli̱e̱d <‑[e]s, ‑er> [gliːt] N nt

1. Glied a. fig (Körperteil, Mitglied einer Gesellschaft):

Glied

członek m

der Schreck saß ihm in den Gliedern

przejmował go strach m

2. Glied (Teil):

Glied

część f

3. Glied (Fingerglied, Zehenglied):

Glied

człon m palca

4. Glied (Kettenglied):

Glied

ogniwo nt

5. Glied (Penis):

Glied

penis m

Glied

członek m

Li̱e̱d <‑[e]s, ‑er> [liːt] N nt

Lied

piosenka f

Lied (Kirchenlied, Kunstlied)

pieśń f

Phrases:

es ist immer das alte Lied [mit ihm] inf

[z nim] ciągle ta sama śpiewka f inf

ich kann ein Lied davon singen

wiem coś o tym

ich kann ein Lied davon singen

znam to z własnego doświadczenia

das ist das Ende vom Lied inf

na tym się kończy cała historia f

Ri̱e̱d <‑[e]s, ‑e> [riːt] N nt

1. Ried (Schilf):

Ried

sitowie nt

2. Ried (mooriges Gebiet):

Ried

łąg m

Ried

łęg m

3. Ried SGer, CH (Moor):

Ried

bagno nt

schi̱e̱d [ʃiːt] VB trans, intr, refl

schied imp von scheiden

vidi i scheiden

I . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] VB trans

1. scheiden Ehe:

scheiden

rozwodzić [perf rozwieść]

scheiden

udzielać [perf udzielić] [komuś] rozwodu

eine geschiedene Frau

rozwiedziona kobieta f

ihr geschiedener Mann

jej były mąż m

2. scheiden:

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

rozdzielać [perf rozdzielić]

scheiden (trennen, teilen) (Grenze, Erziehung, Herkunft)

dzielić [perf po‑]

sie sind durch gegensätzliche Ansichten geschieden

podzieliły ich przeciwstawne poglądy mpl

wir sind geschiedene Leute

koniec z nami

von dem Moment an waren wir geschiedene Leute inf

od tamtego momentu nasze drogi fpl się rozeszły

II . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] VB intr +sein

1. scheiden form (aufgeben):

aus einem Amt scheiden

składać [perf złożyć] urząd form

aus dem Berufsleben scheiden

zakończyć karierę zawodową

2. scheiden (sich trennen, auseinandergehen):

scheiden

rozchodzić [perf rozejść] się

scheiden

rozstawać [perf rozstać] się

als Freunde scheiden

rozstawać [perf rozstać] się w przyjaźni

sie schieden voneinander

[oni] rozstali się ze sobą

Scheiden tut weh

rozstanie nt jest bolesne [lub boli]

III . sche̱i̱den <scheidet, schied, geschieden> [ˈʃaɪdən] VB refl

1. scheiden:

sich [von jdm] scheiden lassen

rozwodzić [perf rozwieść] się [z kimś]

sich [von jdm] scheiden lassen

brać [perf wziąć] [z kimś] rozwód

2. scheiden form (Wege):

scheiden

rozchodzić [perf rozejść] się

in diesem Punkt scheiden sich die Meinungen

w tym punkcie opinie fpl są rozbieżne

hier scheiden sich die Geister

w tej kwestii zdania ntpl są podzielone