Prevodi za „wybicia“ u rečniku poljski » nemački

wybicie <gen ‑ia, pl ‑ia> [vɨbitɕe] N nt SPORTS

wybicie

Absprung m

wybicie

Abstoß m

wybić [vɨbitɕ]

wybić perf od wybijać

vidi i wybijać

I . wybijać <‑ja; perf wybić> [vɨbijatɕ] VB trans

1. wybijać (wytrącać):

wybijać gwóźdź, korek

herausschlagen

wybijać gwóźdź, korek

heraustreiben

wybijać szybę

einschlagen

wybijać szybę

herausschlagen

wybić komuś ząb

jdm einen Zahn ausschlagen

wybić sobie palec/ramię MED

sich dat den Finger/die Schulter ausrenken

wybić sobie palec

sich dat den Finger verstauchen

wybijać piłkę na aut SPORTS

den Ball ins Aus schießen

wybić kogoś z rytmu

jdn aus dem Rhytmus bringen

wybijasz mnie z rytmu swoimi pytaniami!

du bringst mich aus dem Rhytmus mit deinen Fragen!

wybić kogoś ze snu

jdn aus dem Schlaf reißen

2. wybijać (wytłaczać):

wybijać medal

prägen

3. wybijać (wystukiwać):

wybijać rytm, takt

schlagen

4. wybijać (wydzwonić godzinę):

zegar wybił dziewiątą

die Uhr f schlug neun [o. hat neun geschlagen]

5. wybijać usu perf (wytępić):

wybijać wilki

ausrotten

zaraza wybiła całe miasto

die Seuche rottete die [ganze] Stadt aus

cały oddział został wybity w pień inf

die [ganze] Truppe wurde ausgerottet

wybić sobie coś z głowy

sich dat etw aus dem Kopf schlagen fig inf

wybić komuś coś z głowy

jdm etw aus dem Kopf schlagen fig inf

wybić komuś coś z głowy

jdn von etw abbringen

II . wybijać <‑ja; perf wybić> [vɨbijatɕ] VB refl

1. wybijać (wyróżniać się):

wybijać

sich acc auszeichnen [o. hervortun]

już w bardzo młodym wieku wybił się na wysokie stanowisko

bereits im jungen Alter erreichte er einen hohen Posten

nie wybijać się ponad tłum

sich acc aus der Masse nicht hervorheben [o. herausragen]

nie wybijać się ponad tłum

sich acc nicht abheben können

wybić się na pierwszy plan

sich acc in den Vordergrund drängen

wybić się na pierwszy plan

stark hervortreten

wybijać się na czoło

in den Vordergrund rücken [o. treten]

wybijać się na czoło

sich in den Vordergrund drängen

na czoło wybija się konieczność wprowadzenia reform

in den Vordergrund rückt die Notwendigkeit f der Einführung von Reformen

wybić się ze snu inf

aus dem Schlaf fahren

2. wybijać SPORTS:

wybijać

abspringen

wybiec [vɨbjets]

wybiec perf od wybiegać

vidi i wybiegać

wybiegać <‑ga; perf wybiec> [vɨbjegatɕ] VB intr

wybiegać z domu/pokoju

aus dem Haus/Zimmer laufen

Phrases:

wybiegać myślą naprzód

mit den Gedanken voraus sein

wybiegać myślą naprzód

voraus denken

wybieg <gen ‑u, pl ‑i> [vɨbjek] N m

1. wybieg (teren dla zwierząt):

wybieg

Auslauf m

2. wybieg (na pokazie mody):

wybieg

Laufsteg m

3. wybieg form (fortel):

wybieg

Täuschungsmanöver nt

wybieg

Trick m

4. wybieg SPORTS:

wybieg

Start m

5. wybieg AVIAT:

wybieg

Auslauffläche f

I . wybijać <‑ja; perf wybić> [vɨbijatɕ] VB trans

1. wybijać (wytrącać):

wybijać gwóźdź, korek

herausschlagen

wybijać gwóźdź, korek

heraustreiben

wybijać szybę

einschlagen

wybijać szybę

herausschlagen

wybić komuś ząb

jdm einen Zahn ausschlagen

wybić sobie palec/ramię MED

sich dat den Finger/die Schulter ausrenken

wybić sobie palec

sich dat den Finger verstauchen

wybijać piłkę na aut SPORTS

den Ball ins Aus schießen

wybić kogoś z rytmu

jdn aus dem Rhytmus bringen

wybijasz mnie z rytmu swoimi pytaniami!

du bringst mich aus dem Rhytmus mit deinen Fragen!

wybić kogoś ze snu

jdn aus dem Schlaf reißen

2. wybijać (wytłaczać):

wybijać medal

prägen

3. wybijać (wystukiwać):

wybijać rytm, takt

schlagen

4. wybijać (wydzwonić godzinę):

zegar wybił dziewiątą

die Uhr f schlug neun [o. hat neun geschlagen]

5. wybijać usu perf (wytępić):

wybijać wilki

ausrotten

zaraza wybiła całe miasto

die Seuche rottete die [ganze] Stadt aus

cały oddział został wybity w pień inf

die [ganze] Truppe wurde ausgerottet

wybić sobie coś z głowy

sich dat etw aus dem Kopf schlagen fig inf

wybić komuś coś z głowy

jdm etw aus dem Kopf schlagen fig inf

wybić komuś coś z głowy

jdn von etw abbringen

II . wybijać <‑ja; perf wybić> [vɨbijatɕ] VB refl

1. wybijać (wyróżniać się):

wybijać

sich acc auszeichnen [o. hervortun]

już w bardzo młodym wieku wybił się na wysokie stanowisko

bereits im jungen Alter erreichte er einen hohen Posten

nie wybijać się ponad tłum

sich acc aus der Masse nicht hervorheben [o. herausragen]

nie wybijać się ponad tłum

sich acc nicht abheben können

wybić się na pierwszy plan

sich acc in den Vordergrund drängen

wybić się na pierwszy plan

stark hervortreten

wybijać się na czoło

in den Vordergrund rücken [o. treten]

wybijać się na czoło

sich in den Vordergrund drängen

na czoło wybija się konieczność wprowadzenia reform

in den Vordergrund rückt die Notwendigkeit f der Einführung von Reformen

wybić się ze snu inf

aus dem Schlaf fahren

2. wybijać SPORTS:

wybijać

abspringen

wybitny [vɨbitnɨ] ADJ form

wybitny

hervorragend

wybitny

außerordentlich

wybitny pisarz

hervorragender Schriftsteller m

wybawić [vɨbavitɕ]

wybawić perf od wybawiać

vidi i wybawiać

wybawiać <‑ia; perf wybawić> [vɨbavjatɕ] VB trans

wybawiać

erlösen

wybawiać

retten

wybawiać kogoś z kłopotu

jdm aus der Not [o. Patsche fig inf ] helfen

wybawiać kogoś z kłopotu

jdn von einem Problem erlösen

Phrases:

wybawić kogoś od śmierci

jdn vor dem Tod retten

wybulić [vɨbulitɕ]

wybulić perf od bulić

vidi i bulić

bulić <‑li; imp bul; perf wy‑ [lub za‑]> [bulitɕ] VB intr, trans inf

bulić za coś

für etw blechen inf

trzeba bulić kasę za wstęp

man muss [für den] Eintritt blechen inf

kicia <gen ‑ci, pl ‑ie> [kitɕa] N f

kicia

Kätzchen nt

kicia

Mieze[katze] f inf

Galicia <gen ‑ii, no pl > [galitsja] N f (kraina w Hiszpanii)

Galicia

Galicien nt

wybuch <gen ‑u, pl ‑y> [vɨbux] N m

1. wybuch (eksplozja: bomby):

wybuch

Explosion f

wybuch

Detonation f

wybuch gazu

Gasexplosion f

2. wybuch (erupcja: wulkanu):

wybuch

Ausbruch m

wybuch

Eruption f form

3. wybuch (gwałtowny początek: pożaru, wojny, płaczu):

wybuch

Ausbruch m

wybawca (-wczyni) <gen ‑cy, pl ‑cy> [vɨbaftsa] N m (f) decl jak f w lp form

wybawca (-wczyni)

Erlöser(in) m (f)

wybawca (-wczyni)

Retter(in) m (f)

wyborca <gen ‑cy, pl ‑cy> [vɨbortsa] N m decl jak f w lp

wyborca

Wähler(in) m (f)