poljski » nemački

Prevodi za „poryucac“ u rečniku poljski » nemački (Pređite na nemački » poljski)

Prikaži rezime svih pogodaka

porzucać: I. prelazni glagol II. povratni glagol
podrzucać: prelazni glagol
pozrzucać
porywacz: imenica
porywczo: prilog
porywczy: pridev i prilog
dorzucać: prelazni glagol
porykiwać: neprelazni glagol
porysować: I. prelazni glagol II. neprelazni glagol III. povratni glagol
rozrzucać: prelazni glagol
przykucać: neprelazni glagol
porozrzucać
poryblin: imenica
poryczeć: I. neprelazni glagol II. povratni glagol
porypany: pridev i prilog
porywająco: prilog
porywający: pridev i prilog
porywiście: prilog
porywczość: imenica
narzucać: I. prelazni glagol II. povratni glagol

Gledate rezultate koji su slično napisani: porzucać , pozrzucać , podrzucać , dorzucać , porywczy , porywczo , porywacz , przykucać , rozrzucać , porysować , porykiwać , porozrzucać , zarzucać , wyrzucać , odrzucać , obrzucać , narzucać , porywczość , porywiście , porywający , porywająco , porypany , poryczeć i poryblin

I . porzucać <‑ca; perf porzucić> [poʒutsatɕ] VB trans

1. porzucać (opuszczać):

porzucać partnera, rodzinę, kraj ojczysty

2. porzucać (zrezygnować z):

porzucać pracę, studia

porzucać szkołę

3. porzucać imperf only (podrzucać):

porzucać piłkę

[hin- und her]werfen

II . porzucać <‑ca; perf porzucić> [poʒutsatɕ] VB refl imperf only inf (pozłościć się)

sich acc ärgern

podrzucać <‑ca> [podʒutsatɕ], podrzucić [podʒutɕitɕ] VB trans perf

1. podrzucać (rzucić w górę):

podrzucać piłkę

podrzucać głową

kogoś aż podrzuca

jd geht in die Höhe

2. podrzucać (dorzucić):

podrzucić drzewa/węgla do ognia

Holz/Kohle nachlegen

3. podrzucać (podsuwać ukradkiem):

podrzucić komuś coś

jdm etw unterschieben [o. unterjubeln inf ]

4. podrzucać inf (podwozić):

podrzucić kogoś [do domu/szkoły]

jdn mit seinem Auto [nach Hause/in die Schule] fahren

5. podrzucać inf (dostarczać):

podrzucać komuś książkę

jdm ein Buch bringen

6. podrzucać inf (proponować):

podrzucać pomysł

eine Idee anbringen

pozrzucać [pozʒutsatɕ]

pozrzucać perf od zrzucać

vidi i zrzucać

I . zrzucać <‑ca> [zʒutsatɕ], zrzucić [zʒutɕitɕ] perf VB trans

1. zrzucać (strącać):

zrzucać jeźdźca

2. zrzucać (zdejmować):

zrzucać płaszcz

zrzucać płaszcz

zrzucać buty

zrzucać kapelusz

zrzucić habit

das Ordenskleid ablegen

zrzucić parę kilogramów

ein paar Pfunde loswerden

zrzucić jarzmo form

das Joch abschütteln fig

zrzucać na kogoś winę

auf jdn die Schuld abwälzen

zrzucać na kogoś winę

jdm die Schuld zuschieben [o. in die Schuhe schieben]

3. zrzucać < perf na‑> (pozbywać się):

los werden inf

zrzucać liście

zrzucać sierść

II . zrzucać <‑ca> [zʒutsatɕ], zrzucić [zʒutɕitɕ] perf VB refl inf (robić składkę)

zusammenschmeißen inf

porywacz(ka) <gen ‑a, pl ‑e> [porɨvatʃ] N m(f)

porywacz(ka)

Entführer(in) m (f)

porywczo [porɨftʃo] ADV form

zachowywać się porywczo

sich acc ungestüm verhalten

porywczy [porɨftʃɨ] ADJ form

porywczy człowiek, natura

porywczy człowiek, natura

porywczy człowiek, natura

porywczy zachowanie

dorzucać <‑ca> [doʒutsatɕ], dorzucić [doʒutɕitɕ] VB trans perf

1. dorzucać (dokładać rzucając):

dorzucić czegoś

dorzucać drewna do ognia

2. dorzucać (dopowiadać):

dorzucić coś

etw hinzufügen [o. einwerfen]

dorzucać swoje trzy grosze inf

seinen Senf dazugeben inf

dorzucać swoje trzy grosze inf

seinen Beitrag leisten

porykiwać <‑kuje> [porɨkivatɕ] VB intr

krowy porykiwały na łące

die Kühe fpl brüllten auf der Wiese

I . porysować <‑suje; imp ‑suj> [porɨsovatɕ] VB trans perf (zrobić na czymś rysy)

porysować parkiet obcasami

das Parkett mit den Absätzen verkratzen

II . porysować <‑suje; imp ‑suj> [porɨsovatɕ] VB intr perf

1. porysować fig (pokryć coś rysami):

czoło porysowane zmarszczkami

mit Falten zerfurchte Stirn f

2. porysować (spędzić czas na rysowaniu):

malen

III . porysować <‑suje; imp ‑suj> [porɨsovatɕ] VB refl perf (pokryć się rysami)

Kratzer bekommen

samochód porysował się od gałęzi

das Auto nt bekam Kratzer von den Ästen

rozrzucać <‑ca> [rozʒutsatɕ], rozrzucić [rozʒutɕitɕ] VB trans perf

1. rozrzucać (bałaganić):

rozrzucać zabawki

rozrzucać zabawki

durcheinander bringen

2. rozrzucać (rozsypywać):

rozrzucać nawóz

rozrzucać nawóz

3. rozrzucać (kolportować):

rozrzucać ulotki

przykucać <‑ca> [pʃɨkutsatɕ], przykucnąć [pʃɨkutsnoɲtɕ] VB intr perf

in die Hocke gehen

porozrzucać [porozʒutsatɕ]

porozrzucać perf od rozrzucać

vidi i rozrzucać

rozrzucać <‑ca> [rozʒutsatɕ], rozrzucić [rozʒutɕitɕ] VB trans perf

1. rozrzucać (bałaganić):

rozrzucać zabawki

rozrzucać zabawki

durcheinander bringen

2. rozrzucać (rozsypywać):

rozrzucać nawóz

rozrzucać nawóz

3. rozrzucać (kolportować):

rozrzucać ulotki

poryblin <gen ‑u, pl ‑y> [porɨblin] N m BOT

Brachsenkraut nt

I . poryczeć <‑czy> [porɨtʃetɕ] VB intr perf inf

1. poryczeć (zwierzęta):

2. poryczeć (popłakać intensywnie):

ona musi sobie trochę poryczeć

sie muss ein bisschen heulen

II . poryczeć <‑czy> [porɨtʃetɕ] VB refl perf (popłakać się)

in Tränen ausbrechen

tak na nią nakrzyczał, że aż się poryczała

er schimpfte so mit ihr, dass sie in Tränen ausbrach

porypany [porɨpanɨ] ADJ pej inf

porypany (nienormalny) (człowiek)

blöd inf

porypany (nienormalny) (człowiek)

doof inf

porywająco [porɨvajontso] ADV form

porywająco

porywający [porɨvajontsɨ] ADJ form

porywający lektura, mówca

porywający lektura, mówca

porywający wygląd

porywiście [porɨviɕtɕe] ADV form

porywiście

böig

wiatr dął porywiście

der Wind m blies böig

porywczość <gen ‑ści, no pl > [porɨftʃoɕtɕ] N f form

porywczość

porywczość

I . narzucać <‑ca; imp ‑aj> [naʒutsatɕ], narzucić [naʒutɕitɕ] perf VB trans

1. narzucać (nałożyć):

narzucać płaszcz, sweter

narzucać płaszcz, sweter

narzucić coś na kogoś/coś

etw über etw acc werfen

narzucić coś na kogoś/coś

etw mit etw bedecken

2. narzucać (wymusić):

narzucać tempo, wolę, warunki

narzucać tempo, wolę, warunki

3. narzucać perf od rzucać

narzucać czegoś

etw [hinein]werfen

II . narzucać <‑ca; imp ‑aj> [naʒutsatɕ], narzucić [naʒutɕitɕ] perf VB refl

narzucać się komuś z czymś

sich acc jdm mit etw aufdrängen

vidi i rzucać

I . rzucać <‑ca; perf rzucić> [ʒutsatɕ] VB trans

1. rzucać (miotać, ciskać):

rzucać piłkę, kamień, kostkę

rzucić kotwicę

rzucić kotwicę

vor Anker gehen

rzuć broń! MIL

Waffe fallen lassen!

rzucać monetą

mit der Münze werfen

to nie rzuca mnie na kolana inf

das reißt mich nicht vom Hocker inf

2. rzucać (kierować):

rzucać spojrzenie

rzucać spojrzenie

rzucić okiem na coś

auf etw acc einen Blick werfen

rzucić czar/urok na kogoś

rzucić podejrzenie na kogoś

auf jdn einen Verdacht werfen [o. fallen lassen]

3. rzucać (porzucać):

rzucać rodzinę, dom, chłopaka

rzucać palenie, wódkę, pracę

4. rzucać (mówić):

rzucać uwagę, słówko

in den Raum werfen

rzucać uwagę, słówko

rzucać pytanie

rzucać oskarżenia pod czyimś adresem

jdm Vorwürfe an den Kopf werfen

II . rzucać <‑ca; perf rzucić> [ʒutsatɕ] VB intr

rzucać (trząść) (autobus, samochód)

durchgerüttelt werden

III . rzucać <‑ca; perf rzucić> [ʒutsatɕ] VB refl

1. rzucać (miotać się):

sich acc hin und her werfen

2. rzucać (skakać: z mostu, pod pociąg):

sich acc werfen

sich acc stürzen

rzucać się na łóżko

sich acc aufs Bett werfen

nie rzuca się w oczy

das fällt [o. springt] nicht ins Auge

nie rzuca się w oczy

das fällt nicht auf

3. rzucać inf (oburzać się):

nie rzucaj się!

reg dich ab! inf

4. rzucać (ściskać kogoś):

rzucać się komuś na szyję

jdm um den Hals fallen

5. rzucać (napadać):

rzucić się na kogoś z nożem

sich acc mit einem Messer auf jdn werfen [o. stürzen]

rzucić się na kogoś z nożem

jdn mit einem Messer angreifen

6. rzucać (odskakiwać):

rzucać się do ucieczki

die Flucht ergreifen

Da li Vam nedostaje određeni izraz ili prevod?

Poziv za kompajliranje OD unosa

Pretražite rečnik

poljski

Strana na Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski