Prevodi za „obrucić“ u rečniku poljski » nemački

obrócić [obrutɕitɕ]

obrócić perf od obracać

vidi i obracać

I . obracać <‑ca; perf obrócić> [obratsatɕ] VB trans

1. obracać (przekręcać):

obracać klucz, śrubę

drehen

2. obracać (zwracać):

obracać wzrok

wenden

3. obracać (przesuwać):

obracać szafę

umdrehen

4. obracać (unicestwiać):

obracać

zertrümmern

obracać coś w gruzy

etw in Schutt und Asche legen fig

obrócić coś na nice

etw völlig umkrempeln [o. auf den Kopf stellen]

obrócić coś wniwecz

etw zunichte machen

5. obracać FIN:

obracać kapitałem/pieniędzmi

Kapital/Geld umsetzen

Phrases:

obracać coś w żart

etw als Scherz hinstellen

II . obracać <‑ca; perf obrócić> [obratsatɕ] VB intr inf (iść tam i z powrotem)

obracać

hin und zurück laufen [o. gehen]

III . obracać <‑ca; perf obrócić> [obratsatɕ] VB refl

1. obracać:

obracać (okręcać się) (koło)

sich acc drehen

obracać (okręcać się) (koło)

kreisen

obracać (okręcać się) (koło)

rotieren

2. obracać (zwracać się):

obracać

sich acc umdrehen

obrócić się do kogoś przodem

sich acc zu jdm umdrehen

obrócić się do kogoś tyłem

sich acc von jdm abwenden

obracać się przeciwko komuś

sich acc gegen jdn wenden

3. obracać inf (przebywać):

obracać

sich acc aufhalten

obracać

verkehren

obracać się w jakimś towarzystwie

in bestimmten Kreisen verkehren

obrusik <gen ‑a, pl ‑i> [obruɕik] N m inf (mały obrus)

obrusik

[kleine] Tischdecke f

obrobić [obrobitɕ]

obrobić perf od obrabiać

vidi i obrabiać

obrabiać <‑ia; perf obrobić> [obrabjatɕ] VB trans

1. obrabiać (kształtować):

obrabiać

bearbeiten

obrabiać drewno

Holz berarbeiten

2. obrabiać (wykańczać):

obrabiać materiał

umsäumen

3. obrabiać inf (obmawiać):

obrabiać

schlecht reden

obrabiać komuś tyłek

über jdn [ab]lästern inf

4. obrabiać perf only inf (okraść):

obrabiać

beklauen inf

obrabiać

erleichtern hum inf

obrobić sklep

ein Geschäft beklauen

obrus <gen ‑a [lub ‑u], pl ‑y> [obrus] N m

obrus

Tischtuch nt

obrus

Tischdecke f

nakryć stół obrusem

eine Tischdecke auflegen

błękitny obrus

[hell]blaues Tischtuch

haftowany obrus

gestricktes Tischtuch

haftowany obrus

Strickdecke f

I . obronić <‑ni> [obroɲitɕ] VB trans perf

1. obronić:

obronić

verteidigen

obronić miasto

eine Stadt verteidigen

teza została obroniona

die These f wurde verteidigt [o. verfochten] form

2. obronić inf:

obronić pracę magisterską

eine Magisterarbeit verteidigen

3. obronić SPORTS:

obronić

verteidigen

obronić bramkę

das Tor verteidigen

II . obronić <‑ni> [obroɲitɕ] VB refl perf

1. obronić:

obronić się przed napaścią

sich acc gegen einen Überfall verteidigen [o. zur Wehr setzen]

2. obronić inf:

obronić się na jesieni

im Herbst seinen Doktor [o. Magister] machen inf

obrazić [obraʑitɕ]

obrazić perf od obrażać

vidi i obrażać

I . obrażać <‑ża; perf obrazić> [obraʒatɕ] VB trans

1. obrażać (znieważać):

obrażać kogoś czymś

jdn mit etw beleidigen [o. kränken]

2. obrażać (naruszać zasady):

obrażać coś

etw missachten

obrażać coś

gegen etw verstoßen

obrażać czyjeś uczucia religijne

jds religiöse Gefühle verletzen

II . obrażać <‑ża; perf obrazić> [obraʒatɕ] VB refl (być urażonym)

obrażać

beleidigt [o. gekränkt] sein

obrażać się na kogoś o coś

jdm etw übel nehmen

obrębiać <‑ia> [obrembjatɕ], obrębić [obrembitɕ] VB trans perf

obrębiać

[ein]säumen

obrębiać koszulę

das Hemd säumen

nosić obrębioną czapkę

eine Mütze mit Saum tragen

obrugać <‑ga; imp ‑aj> [obrugatɕ] trans perf inf

obrugać

ausschimpfen

obrugać

anfahren inf

obrugać

heruntermachen inf

obrugać

zur Schnecke machen inf

został obrugany przez nauczycielkę

er wurde von der Lehrerin zur Schnecke gemacht

I . obłocić <‑ci; imp ‑oć> [obwotɕitɕ] VB trans perf inf (pobrudzić błotem)

obłocić

verdrecken

obłocić

verschmutzen

obłocić

dreckig [o. schmutzig] machen

obłocić karoserię samochodu

die Karosserie des Autos dreckig machen

mam obłoconą całą sukienkę

mein Kleid nt ist ganz verdreckt!

II . obłocić <‑ci; imp ‑oć> [obwotɕitɕ] VB refl perf inf

obłocić

sich acc dreckig [o. schmutzig] machen

obłocić

dreckig [o. schmutzig] werden

pies bardzo się obłocił na spacerze

der Hund m hat sich beim Spaziergang sehr dreckig gemacht

obręcz <gen ‑y, pl ‑e> [obrentʃ] N f

1. obręcz AUTO (koła):

obręcz

Reifen m

obręcz

[Rad]felge f

2. obręcz (pierścień):

obręcz beczki

[Fass]band nt

3. obręcz (bransoleta):

obręcz

Armband nt

4. obręcz SPORTS:

obręcz

Reifen m

skakać przez obręcz

durch einen Reifen springen