Prevodi za zähen u rečniku poljski » nemački

(Pređite na nemački » poljski)

Aachen [axen] N nt

Aachen → Akwizgran

vidi i Akwizgran

Akwizgran <gen ‑u, no pl > [akfizgran] N m

Akwizgran

Aachen nt

I . żaden <żadna, żadne> [ʒaden] PRON

1. żaden (ani jeden):

żaden

keine(r, s)

nie było żadnego klienta

es war kein einziger Kunde m da

nie było żadnego klienta

es gab keinen einzigen Kunden

nie mam żadnych przyjaciół

ich habe keine [o. keinerlei] Freunde

w żadnym razie

in keinem Fall

w żadnym razie

keinesfalls

za żadne skarby inf

um nichts in der Welt

w żaden sposób

in keinster Weise

w żadnym wypadku!

auf keinen Fall!

w żadnym wypadku!

kommt nicht in Frage!

pod żadnym pozorem [nie wolno...]

unter keinen Umständen [ist es erlaubt ...]

za żadną cenę

um keinen Preis

pod żadnym względem

in keinerlei Hinsicht

żadna praca nie hańbi proverbial

Arbeit f schändet nicht

żaden tam pej inf

keiner

nie interesują mnie żadne tam filmy science fiction pej inf

es interessieren mich keine Science-Fiction-Filme

nie ma żadnej wątpliwości

es besteht nicht der geringste Zweifel m

bez żadnego pożytku

ohne irgendwelchen [o. irgendeinen] Nutzen

bez żadnego pożytku

nutzlos

bez żadnego powodu

ohne irgendeinen Grund

bez żadnego powodu

grundlos

2. żaden (brak znaczenia, wartości):

korzyść z tego żadna

der Nutzen m daraus ist gleich null

wartość tego utworu jest żadna

dieses Werk nt ist wertlos

3. żaden (spośród kilku):

żaden

keine(r, s)

żaden z nich

keiner von ihnen

II . żaden <gen żadnego, pl żadni> [ʒaden] N m adj form (nikt)

żaden

keine(r, s)

żaden

niemand

zawołała synów, ale żaden nie przyszedł

sie rief die Söhne, aber keiner ist gekommen

bochen <gen bochna, pl bochny> [boxen] N m

bochen inf:

bochen

[Brot]laib m

bochen chleba

Brotlaib m

Phrases:

jaki bochen, taka skórka, jaka matka, taka córka proverbial

der Apfel m fällt nicht weit vom Stamm proverbial

zahuczeć [zaxutʃetɕ]

zahuczeć perf od huczeć

vidi i huczeć

I . huczeć <‑czy; imp hucz> [xutʃetɕ] VB intr

1. huczeć < perf za‑>:

huczeć (rozbrzmiewać niskimi dźwiękami) (wodospad, fale)

rauschen

2. huczeć (strofować kogoś):

huczeć na kogoś

jdn anschreien [o. anbrüllen]

huczał od rana na współpracowników

seit dem Morgen brüllte er seine Mitarbeiter an

II . huczeć <‑czy; imp hucz> [xutʃetɕ] VB intr, impers

huczeć

dröhnen

huczało mu w głowie od oklasków

ihm dröhnte der Kopf m vor Beifall

miasto huczy od plotek

die Stadt f ist voller Gerüchte

zahukany [zaxukanɨ] ADJ inf

zahukany dziecko:

zahukany

eingeschüchtert

zahukany

schüchtern