Prevodi za „vyraziť“ u rečniku poljski » nemački

(Pređite na nemački » poljski)

wyrazić [vɨraʑitɕ]

wyrazić perf od wyrażać

vidi i wyrażać

I . wyrażać <‑ża> [vɨraʒatɕ] VB trans

1. wyrażać < perf wyrazić> form (wypowiadać):

wyrażać zgodę na coś

zu etw seine Zustimmung geben [o. erteilen]

wyrażać coś słowami

etw mit Worten ausdrücken

wyrażać swoje zdanie

seine Meinung ausdrücken [o. kundtun form ]

wyrażać pogląd

die Ansicht vertreten

2. wyrażać < perf wyrazić> form (dawać wyraz):

wyrażać swoje rozczarowanie/zadowolenie

seiner Enttäuschung/Zufriedenheit Ausdruck geben [o. verleihen form ]

wyrazić komuś podziękowanie

jdm seinen Dank abstatten [o. aussprechen]

wyrazić współczucie

sein Beileid aussprechen

3. wyrażać (być wyrazicielem):

wyrażać opinię

vertreten

4. wyrażać (oznaczać):

natężenie wyraża się w amperach

die Stromstärke f wird in Ampere gemessen

II . wyrażać <‑ża> [vɨraʒatɕ] VB refl

1. wyrażać < perf wyrazić> form (wypowiadać się):

źle/dobrze się o kimś wyrażać

sich acc über jdn positiv/negativ äußern

2. wyrażać (wysławiać się):

wyrażać

sich acc ausdrücken

że się tak wyrażę

um es mal so auszudrücken

że się tak wyrażę

wenn ich mal so sagen darf

3. wyrażać (znajdować wyraz):

wyrażać się w czymś

in etw dat zum Ausdruck kommen

wyrażać się w czymś

sich acc in etw dat ausdrücken

4. wyrażać inf (przeklinać):

wyrażać

fluchen

wyrażać

schimpfen

wyraz <gen ‑u, pl ‑y> [vɨras] N m

1. wyraz (słowo):

wyraz

Wort nt

2. wyraz (przejaw):

wyraz

Ausdruck m

„z wyrazami szacunku”

„hochachtungsvoll“

„wyrazy współczucia”

„mein [o. unser] [aufrichtiges] Beileid nt “

3. wyraz (ekspresja):

wyraz twarzy

Gesichtsausdruck m

bez wyrazu

ausdruckslos

pełen wyrazu

ausdrucksvoll

pełen wyrazu

ausdrucksstark

nad wyraz [inteligentny/piękny]

ausgesprochen [o. außerordentlich] [intelligent/schön]

dawać czemuś wyraz

einer S. dat Ausdruck verleihen

dawać czemuś wyraz

etw zum Ausdruck bringen

środki wyrazu

Ausdrucksmittel ntpl

4. wyraz MATH:

wyraz

Glied nt

I . razić <razi; imp raź> [raʑitɕ] VB intr

1. razić imperf only:

razić (oślepiać) (światło, słońce, lampa)

blenden

razi mnie w oczy

es blendet mich

2. razić imperf only form (obrażać):

razić

stören

razić

schockieren

nikogo nie rażą już długie włosy u mężczyzn

niemand mehr findet lange Haare bei Männern anstößig

nikogo nie rażą już długie włosy u mężczyzn

niemanden mehr stören lange Haare ntpl bei Männern

II . razić <razi; imp raź> [raʑitɕ] VB trans form

1. razić (uderzać):

razić

schlagen

razić

treffen

2. razić (powodować porażenie):

razić

schlagen

razić

treffen

został rażony piorunem

er wurde vom Blitz getroffen

padł [lub stanął] [lub zamilkł] jak rażony gromem [lub piorunem]

er fiel [o. blieb stehen] [o. verstummte] wie vom Blitz getroffen

urazić [uraʑitɕ]

urazić perf od urażać

vidi i urażać

I . urażać <‑ża; perf urazić> [uraʒatɕ] VB trans form

1. urażać (ranić):

urażać

verletzen

2. urażać (obrażać):

urażać kogoś swoją uwagą

jdn mit einer Bemerkung verletzen [o. kränken]

urazić czyjąś ambicję

jds Ehrgeiz verletzen

II . urażać <‑ża; perf urazić> [uraʒatɕ] VB refl form

1. urażać (ranić się):

urażać

sich verletzen

2. urażać (obrażać się):

urażać

verletzt [o. gekränkt] werden

zrazić [zraʑitɕ]

zrazić perf od zrażać

vidi i zrażać

I . zrażać <‑ża; perf zrazić> [zraʒatɕ] VB trans (zniechęcać)

zrażać kogoś do siebie

es sich dat mit jdm verderben

zrażać kogoś do siebie

jdn gegen sich acc einnehmen

II . zrażać <‑ża; perf zrazić> [zraʒatɕ] VB refl (zniechęcać się)

zrazić się do kogoś

von jdm enttäuscht werden

zrazić się do czegoś

Gefallen an etw dat verlieren

nie zrażać się niepowodzeniami

sich acc durch Misserfolge nicht entmutigen lassen

zrazik <gen ‑a, pl ‑i> [zraʑik] N m

1. zrazik inf dim od zraz

2. zrazik ANAT:

zrazik

Läppchen nt

vidi i zraz

zraz <gen ‑u [lub ‑a], pl ‑y> [zras] N m FOOD

zraz

Rinderroulade f

I . narazić [naraʑitɕ] perf, narażać [naraʒatɕ] <‑ża; imp ‑żaj> VB trans

narażać kogoś na coś

jdn etw dat aussetzen

narażać zdrowie/życie

seine Gesundheit/sein Leben gefährden [o. aufs Spiel setzen fig ]

II . narazić [naraʑitɕ] perf, narażać [naraʒatɕ] <‑ża; imp ‑żaj> VB refl

1. narazić (wystawić się na niebezpieczeństwo):

narażać się na coś

sich acc etw dat aussetzen

2. narazić (rozgniewać):

narazić się komuś

jds Missfallen erregen

obrazić [obraʑitɕ]

obrazić perf od obrażać

vidi i obrażać

I . obrażać <‑ża; perf obrazić> [obraʒatɕ] VB trans

1. obrażać (znieważać):

obrażać kogoś czymś

jdn mit etw beleidigen [o. kränken]

2. obrażać (naruszać zasady):

obrażać coś

etw missachten

obrażać coś

gegen etw verstoßen

obrażać czyjeś uczucia religijne

jds religiöse Gefühle verletzen

II . obrażać <‑ża; perf obrazić> [obraʒatɕ] VB refl (być urażonym)

obrażać

beleidigt [o. gekränkt] sein

obrażać się na kogoś o coś

jdm etw übel nehmen

porazić [poraʑitɕ] perf, porażać [poraʒatɕ] <‑ża> VB trans

1. porazić (sparaliżować, obezwładnić):

porazić układ oddechowy

lähmen

strach go poraził

er war vor Angst wie gelähmt

2. porazić (zaatakować):

porazić roślinę

befallen

3. porazić form (zadać cios):

porazić

einen Hieb versetzen

zarazić [zaraʑitɕ]

zarazić perf od zarażać

vidi i zarażać

I . zarażać <‑ża; perf zarazić> [zaraʒatɕ] VB trans

1. zarażać (infekować):

zarażać

anstecken

zarażać

infizieren

zarażać kogoś ospą

jdn mit [den] Windpocken anstecken

zarażony pacjent

infizierter Patient m

2. zarażać fig (przekonywać do czegoś):

zarażać kogoś ideą

jdn mit einer Idee anstecken fig

zarażony czymś

von etw angesteckt

II . zarażać <‑ża; perf zarazić> [zaraʒatɕ] VB refl

1. zarażać (infekować się):

zarażać

sich acc anstecken [o. infizieren]

zarazić się czymś od kogoś

sich bei jdm mit etw anstecken

2. zarażać fig (poddawać się jakiejś idei):

zarażać

sich acc anstecken lassen