poljski » nemački

Prevodi za „uderzone“ u rečniku poljski » nemački

(Pređite na nemački » poljski)

Prikaži rezime svih pogodaka

uderzenie: imenica
upierzony: pridev i prilog
uderzać: I. prelazni glagol II. neprelazni glagol III. glagol IV. povratni glagol
uderzyć
opierzony: pridev i prilog
zaperzony: pridev i prilog
pieprzony: pridev i prilog
uderzeniowo: prilog
uderzeniowy: pridev i prilog
uderzający: pridev i prilog
uderzająco: prilog
korzonek: imenica
skorzonera: imenica
zamierzony: pridev i prilog
kontruderzenie: imenica
oburzony: pridev i prilog
wkurzony: pridev i prilog
zwarzony: pridev i prilog

Gledate rezultate koji su slično napisani: uderzenie , upierzony , uderzyć , uderzać , pieprzony , zaperzony , opierzony , uderzeniowy , uderzeniowo , zwarzony , wkurzony , oburzony , kontruderzenie , zamierzony , skorzonera , korzonek , uderzająco i uderzający

uderzenie <gen ‑ia, pl ‑ia> [udeʒeɲe] N nt

1. uderzenie (cios):

uderzenie czymś

Schlag m [o. Stoß m ] mit etw

2. uderzenie (dźwięk: dzwonu, zegara):

Schlag m

uderzenie krwi do głowy

uderzenie krwi do głowy

[Ge]hirnschlag m

uderzenie serca/tętna

Herz-/Pulsschlag m

3. uderzenie MUS:

4. uderzenie:

uderzenie MIL, SPORTS

Angriff m

uderzenie MIL, SPORTS

mocne uderzenie

starker Vorstoß

upierzony [upjeʒonɨ] ADJ ZOOL

upierzony ptak

gefiederter Vogel m

I . uderzać <‑rza; imp ‑aj; perf uderzyć> [udeʒatɕ] VB trans

uderzać (zadawać cios):

uderzyć kogoś

jdm einen Schlag [o. Stoß] versetzen

uderzać kogoś w coś

jdn [in etw acc ] stoßen

chopiec uderzył dziewczynkę w kolano

der Junge m hat das Mädchen ans Knie getreten

uderzyć [pięścią] w stół

[mit der Faust] auf den Tisch schlagen

Phrases:

kto chce psa uderzyć, ten kij zawsze znajdzie proverbial

will man den Hund prügeln, findet sich immer ein Stock m proverbial

uderzyć na alarm

uderz w stół, a nożyce się odezwą proverbial

getroffene Hunde mpl bellen proverbial

II . uderzać <‑rza; imp ‑aj; perf uderzyć> [udeʒatɕ] VB intr

1. uderzać (tłuc):

uderzać w coś czymś

etw acc mit etw einschlagen

uderzać młotkiem w ścianę

an die Wand hämmern

2. uderzać (spadać):

grad uderzał w szybę

der Hagel m schlug gegen die Scheibe

uderzać na kogoś/coś

auf jdn/etw prallen [o. niederprasseln]

sukces uderzył mu do głowy

der Erfolg m ist ihm zu Kopf gestiegen

3. uderzać:

uderzać (występować nagle) (lawa, źródło)

uderzać (występować nagle) (lawa, źródło)

4. uderzać:

uderzać (nacierać) (armia)

uderzać (nacierać) (armia)

III . uderzać <‑rza; imp ‑aj; perf uderzyć> [udeʒatɕ] VB impers (zwracać uwagę)

uderzyło mnie, że...

es fiel mir auf, dass ...

IV . uderzać <‑rza; imp ‑aj; perf uderzyć> [udeʒatɕ] VB refl

1. uderzać (potrącać przypadkowo):

uderzać się o coś

sich acc an etw dat [o. gegen etw] stoßen

uderzyłem się o kant stołu

ich habe mich an der Tischkante gestoßen

2. uderzać (dotykać celowo):

uderzać się w czoło

sich acc an die Stirn tippen [o. greifen]

3. uderzać (zderzać się):

zusammenstoßen

uderzyć [udeʒɨtɕ]

uderzyć perf od uderzać

vidi i uderzać

I . uderzać <‑rza; imp ‑aj; perf uderzyć> [udeʒatɕ] VB trans

uderzać (zadawać cios):

uderzyć kogoś

jdm einen Schlag [o. Stoß] versetzen

uderzać kogoś w coś

jdn [in etw acc ] stoßen

chopiec uderzył dziewczynkę w kolano

der Junge m hat das Mädchen ans Knie getreten

uderzyć [pięścią] w stół

[mit der Faust] auf den Tisch schlagen

Phrases:

kto chce psa uderzyć, ten kij zawsze znajdzie proverbial

will man den Hund prügeln, findet sich immer ein Stock m proverbial

uderzyć na alarm

uderz w stół, a nożyce się odezwą proverbial

getroffene Hunde mpl bellen proverbial

II . uderzać <‑rza; imp ‑aj; perf uderzyć> [udeʒatɕ] VB intr

1. uderzać (tłuc):

uderzać w coś czymś

etw acc mit etw einschlagen

uderzać młotkiem w ścianę

an die Wand hämmern

2. uderzać (spadać):

grad uderzał w szybę

der Hagel m schlug gegen die Scheibe

uderzać na kogoś/coś

auf jdn/etw prallen [o. niederprasseln]

sukces uderzył mu do głowy

der Erfolg m ist ihm zu Kopf gestiegen

3. uderzać:

uderzać (występować nagle) (lawa, źródło)

uderzać (występować nagle) (lawa, źródło)

4. uderzać:

uderzać (nacierać) (armia)

uderzać (nacierać) (armia)

III . uderzać <‑rza; imp ‑aj; perf uderzyć> [udeʒatɕ] VB impers (zwracać uwagę)

uderzyło mnie, że...

es fiel mir auf, dass ...

IV . uderzać <‑rza; imp ‑aj; perf uderzyć> [udeʒatɕ] VB refl

1. uderzać (potrącać przypadkowo):

uderzać się o coś

sich acc an etw dat [o. gegen etw] stoßen

uderzyłem się o kant stołu

ich habe mich an der Tischkante gestoßen

2. uderzać (dotykać celowo):

uderzać się w czoło

sich acc an die Stirn tippen [o. greifen]

3. uderzać (zderzać się):

zusammenstoßen

opierzony [opjeʒonɨ] ADJ

opierzony inf:

Phrases:

ledwie [lub świeżo] opierzony

[völlig] unerfahren

ledwie [lub świeżo] opierzony

gerade flügge geworden

ledwie [lub świeżo] opierzony małżonek

zaperzony [zapeʒonɨ] ADJ inf

1. zaperzony (rozgniewany):

2. zaperzony (zarośnięty perzem):

mit Unkraut bewachsen

pieprzony [pjepʃonɨ] ADJ vulg

verdammt vulg

Scheiß- vulg

uderzeniowo [udeʒeɲovo] ADV MED

uderzeniowo (w dużej dawce)

in großen Dosen

podać lekarstwo uderzeniowo

Arznei in großen Dosen verabreichen

uderzeniowy [udeʒeɲovɨ] ADJ

1. uderzeniowy MED:

dawka uderzeniowa

sehr hohe Dosis f

2. uderzeniowy PHYS:

fala uderzeniowa

3. uderzeniowy MIL:

grupa uderzeniowa

uderzający [udeʒajontsɨ] ADJ form

uderzający podobieństwo:

uderzający

uderzający

uderzająco [udeʒajontso] ADV form

uderzająco podobny:

uderzająco

uderzająco

korzonek <gen ‑nka, pl ‑nki> [koʒonek] N m

korzonek dim od korzeń

[kleine] Wurzel f

vidi i korzeń

korzeń <gen ‑enia, pl ‑enie> [koʒeɲ] N m

1. korzeń BOT:

Wurzel f

2. korzeń (dolna część organu):

korzeń włosa/zęba

Haar-/Zahnwurzel f

wyrwać coś z korzeniami

etw mit Stumpf und Stiel beseitigen

wyrwać coś z korzeniami

etw mit der Wurzel ausrotten

zapuścić korzenie

Wurzeln schlagen

zapuścić korzenie

3. korzeń (przyprawy):

4. korzeń fig (podstawa):

Wurzel f

skorzonera <gen ‑ry, pl ‑ry> [skorzonera] N f BOT

Schwarzwurzel f

zamierzony [zamjeʒonɨ] ADJ form

zamierzony skutek, efekt

zamierzony atak

kontruderzenie <gen ‑ia, pl ‑ia> [kontrudeʒeɲe] N nt MIL

kontruderzenie

kontruderzenie

oburzony [obuʒonɨ] ADJ

oburzony na kogoś/coś

über jdn/etw empört [o. entrüstet]

wkurzony [fkuʒonɨ] ADJ inf

[total] verärgert

genervt inf

zwarzony [zvaʒonɨ] ADJ form (niezadowolony)

niedergeschlagen

cały dzień chodziła zwarzona

den ganzen Tag war sie niedergeschlagen

Da li Vam nedostaje određeni izraz ili prevod?

Poziv za kompajliranje OD unosa

Pretražite rečnik

poljski

Strana na Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski