poljski » nemački

poljski)

Gledate rezultate koji su slično napisani: postradać , postarzały , postrącać , postarzyć , postarzać , postulat , postukać , postrzał , postrach , postękać , postawny i postawić

postradać <‑da> [postradatɕ] VB trans perf form

postradać majątek:

postradać

verlieren

postradać

einbüßen

Phrases:

postradać zmysły

den Verstand verlieren

postradać zmysły

von allen guten Geistern verlassen sein inf

I . postawić <‑wi> [postavitɕ]

postawić perf od stawiać

II . postawić <‑wi> [postavitɕ] VB refl perf

1. postawić (przeciwstawić się):

postawić się komuś/wobec czegoś

sich acc jdm/etw widersetzen

postawić się komuś/wobec czegoś

sich acc gegen jdn/etw sträuben

2. postawić (wczuć się):

postaw się w mojej sytuacji

versetze dich in meine Situation [o. Lage]

vidi i stawiać

I . stawiać <‑ia> [stavjatɕ] VB trans

II . stawiać <‑ia> [stavjatɕ] VB refl

1. stawiać < perf stawić> written (zgłaszać się):

stawiać

sich acc stellen

stawiać

sich acc melden

stawiać

sich acc einfinden

stawiać

erscheinen

stawiać się na rozprawę

sich acc zur Verhandlung einfinden

2. stawiać inf (przeciwstawiać się):

stawiać

sich acc widersetzen

stawiać

trotzen

3. stawiać (wczuwać się):

stawiać się w czyimś położeniu

sich acc in jds Lage versetzen

stawiać na równi z kimś

sich acc mit jdm auf eine [o. die gleiche] Stufe stellen

postawny [postavnɨ] ADJ

postawny człowiek:

postawny

stattlich

postękać [posteŋkatɕ]

postękać perf od stękać

vidi i stękać

stękać <‑ka> [steŋkatɕ], stęknąć [steŋknoɲtɕ] VB intr perf

1. stękać < perf za‑> (wzdychać, jęczeć):

stękać

[auf]stöhnen

2. stękać imperf only (dukać):

stękać

stotternd lesen

stękać

[hervor]stammeln

3. stękać imperf only inf (narzekać):

stękać

jammern

stękać

stöhnen

postrach <gen ‑u, no pl > [postrax] N m

1. postrach (strach):

postrach

Angst f

postrach

Furcht f

postrach

Schrecken m

wzbudzać postrach

Angst wecken

na postrach

zur Abschreckung

siać postrach

Schrecken verbreiten

2. postrach (osoba, zjawisko budzące strach):

postrach

Schrecken m

postrach sąsiadów

der Schrecken der Nachbarschaft

być postrachem kogoś

jds Schrecken sein

postrzał <gen ‑u, pl ‑y> [postʃaw] N m

1. postrzał (rana):

postrzał

Schussverletzung f

2. postrzał MED:

postrzał

Lumbago f

postrzał

Hexenschuss m inf

postukać [postukatɕ]

postukać perf od stukać

vidi i stukać

I . stukać <‑ka perf stuknąć> [stukatɕ] VB intr

stukać (pukać, uderzać):

stukać do drzwi

an die Tür klopfen

stukać czymś o coś

mit etw an etw acc klopfen

Phrases:

stuknąć w kalendarz

ins Gras beißen inf

stuknęła mu czterdziestka

er ist vierzig [Jahre alt] geworden

II . stukać <‑ka perf stuknąć> [stukatɕ] VB refl

1. stukać usu imperf (uderzyć się wzajemnie):

stukać

sich acc gegenseitig stoßen

2. stukać (wznosić toast):

stukać się kieliszkami

[mit den Gläsern] anstoßen

3. stukać (uderzyć się):

stukać się w łokieć

sich acc den Ell[en]bogen [an]stoßen

stuknij się [w czoło/głowę]! inf

du bist wohl nicht ganz [o. recht] bei Verstand [o. Trost] !

postulat <gen ‑u, ‑y> [postulat] N m

1. postulat written (żądanie):

postulat

Forderung f

postulat

Verlangen nt

wysunąć postulat czegoś

eine Forderung auf etw acc stellen [o. erheben]

wysunąć postulat czegoś

etw fordern

2. postulat MATH:

postulat

Axiom nt

postarzać <‑rza; perf postarzyć> [postaʒatɕ] VB trans

postarzać

älter machen

postarzyć [postaʒɨtɕ]

postarzyć perf od postarzać

vidi i postarzać

postarzać <‑rza; perf postarzyć> [postaʒatɕ] VB trans

postarzać

älter machen

postrącać [postrontsatɕ]

postrącać perf od strącać

vidi i strącać

I . strącać <‑ca> [strontsatɕ], strącić [stroɲtɕitɕ] perf VB trans

1. strącać (zrzucić):

strącać wazon, liść

hinabstoßen

strącać wazon, liść

hinunterstoßen

2. strącać (zestrzelić):

strącać samolot

abschießen

3. strącać CHEM (wydzielić):

strącać substancję

[aus]fällen

strącać substancję

niederschlagen

II . strącać <‑ca> [strontsatɕ], strącić [stroɲtɕitɕ] perf VB refl CHEM

strącać (wydzielić się) (substancja)

[aus]gefällt werden

strącać (wydzielić się) (substancja)

sich acc niederschlagen

postarzały [postaʒawɨ] ADJ

postarzały

gealtert

postarzały

alt geworden

postarzali rodzice

gealterte Eltern pl

Da li Vam nedostaje određeni izraz ili prevod?

Poziv za kompajliranje OD unosa

Pretražite rečnik

poljski

Prevodi za „postnatale“ u rečniku poljski » nemački (Pređite na nemački » poljski)

postradać <‑da> [postradatɕ] VB trans perf form

postradać majątek:

Phrases:

I . postawić <‑wi> [postavitɕ]

postawić perf od stawiać

II . postawić <‑wi> [postavitɕ] VB refl perf

1. postawić (przeciwstawić się):

2. postawić (wczuć się):

vidi i stawiać

I . stawiać <‑ia> [stavjatɕ] VB trans

1. stawiać (umieszczać):

2. stawiać (podnosić do góry):

3. stawiać (wznosić):

4. stawiać (przedstawiać):

5. stawiać (zakładać się):

II . stawiać <‑ia> [stavjatɕ] VB refl

1. stawiać < perf stawić> written (zgłaszać się):

2. stawiać inf (przeciwstawiać się):

3. stawiać (wczuwać się):

postawny [postavnɨ] ADJ

postawny człowiek:

postękać [posteŋkatɕ]

postękać perf od stękać

vidi i stękać

stękać <‑ka> [steŋkatɕ], stęknąć [steŋknoɲtɕ] VB intr perf

1. stękać < perf za‑> (wzdychać, jęczeć):

2. stękać imperf only (dukać):

3. stękać imperf only inf (narzekać):

postrach <gen ‑u, no pl > [postrax] N m

1. postrach (strach):

2. postrach (osoba, zjawisko budzące strach):

postrzał <gen ‑u, pl ‑y> [postʃaw] N m

1. postrzał (rana):

2. postrzał MED:

postukać [postukatɕ]

postukać perf od stukać

vidi i stukać

I . stukać <‑ka perf stuknąć> [stukatɕ] VB intr

stukać (pukać, uderzać):

Phrases:

II . stukać <‑ka perf stuknąć> [stukatɕ] VB refl

1. stukać usu imperf (uderzyć się wzajemnie):

2. stukać (wznosić toast):

3. stukać (uderzyć się):

postulat <gen ‑u, ‑y> [postulat] N m

1. postulat written (żądanie):

2. postulat MATH:

postarzać <‑rza; perf postarzyć> [postaʒatɕ] VB trans

postarzyć [postaʒɨtɕ]

postarzyć perf od postarzać

vidi i postarzać

postarzać <‑rza; perf postarzyć> [postaʒatɕ] VB trans

postrącać [postrontsatɕ]

postrącać perf od strącać

vidi i strącać

I . strącać <‑ca> [strontsatɕ], strącić [stroɲtɕitɕ] perf VB trans

1. strącać (zrzucić):

2. strącać (zestrzelić):

3. strącać CHEM (wydzielić):

II . strącać <‑ca> [strontsatɕ], strącić [stroɲtɕitɕ] perf VB refl CHEM

postarzały [postaʒawɨ] ADJ

Pretražite rečnik

Spoljne usluge

Povratna informacija

Trener vokabulara

Synonyms

Moja istorija pretraživanja