Prevodi za „hucken“ u rečniku poljski » nemački

I . huczeć <‑czy; imp hucz> [xutʃetɕ] VB intr

1. huczeć < perf za‑>:

huczeć (rozbrzmiewać niskimi dźwiękami) (wodospad, fale)

rauschen

2. huczeć (strofować kogoś):

huczeć na kogoś

jdn anschreien [o. anbrüllen]

huczał od rana na współpracowników

seit dem Morgen brüllte er seine Mitarbeiter an

II . huczeć <‑czy; imp hucz> [xutʃetɕ] VB intr, impers

huczeć

dröhnen

huczało mu w głowie od oklasków

ihm dröhnte der Kopf m vor Beifall

miasto huczy od plotek

die Stadt f ist voller Gerüchte

hucpa <gen ‑py, pl ‑py> [xutspa] N f inf

hucpa

Chuzpe f

polityczna hucpa

politische Chuzpe

hucuł <gen ‑a, pl ‑y> [xutsuw] N m (koń pociągowy)

hucuł

Huzulenpferd nt

huczny [xutʃnɨ] ADJ

huczny oklaski

tosend

huczny oklaski

dröhnend

huczny zabawa, wesele

rauschend

token N m COMPUT

token

Token m

huk <gen ‑u, pl ‑i> [xuk] N m

1. huk (łoskot):

huk armat, dział, eksplozji

Dröhnen nt

huk fal, wodospadu

Getöse nt

huk fal, wodospadu

Brausen nt

huk pioruna

Donner m

z hukiem

mit [lautem] Krach

2. huk no pl inf (zamieszanie):

huk

Trubel m

huk

Wirbel m

hubka <gen ‑ki, pl ‑ki> [xupka] N f HISTORY

hubka

Zunderschwamm m

wykrzesać ogień hubką

Feuer mit einem Zunderschwamm entzünden

I . hukać <huka> [xukatɕ], huknąć [xuknoɲtɕ] perf VB intr

1. hukać (strofować):

huknąć na kogoś

jdn anbrüllen [o. anfahren] inf

2. hukać usu perf (uderzyć mocno):

hukać

schlagen

hukać

hauen

huknąć pięścią w stół

mit der Faust auf den Tisch schlagen [o. hauen]

3. hukać usu imperf:

hukać (wydawać dźwięk) (sowa)

rufen

II . hukać <huka> [xukatɕ], huknąć [xuknoɲtɕ] perf VB refl perf only inf (uderzyć)

hukać

knallen inf

huknąć się w głowę

sich dat den Kopf stoßen

huknąć się w głowę

sich acc am Kopf stoßen

hulk <gen ‑u, pl ‑i> [xulk] N m NAUT

hulk

Hulk f lub m

hulk

Holk f lub m

husky [xaski] m inv

husky

Husky m

mieć hodowlę husky

eine Huskyzucht haben