Prevodi za „vegna“ u rečniku poljski » nemački

(Pređite na nemački » poljski)

I . żegnać² <‑na; perf prze‑> [ʒegnatɕ] VB trans (błogosławić)

żegnać

segnen

II . żegnać² <‑na; perf prze‑> [ʒegnatɕ] VB refl REL

żegnać (kreślić znak krzyża na sobie)

sich acc bekreuzigen

zegnać [zegnatɕ]

zegnać perf od zganiać

vidi i zganiać , zganiać

I . zganiać² <‑ia> [zgaɲatɕ] VB trans perf inf (zmęczyć chodzeniem)

zganiać

ablaufen

zganiał całe miasto, szukając garnituru

er ist die ganze Stadt nach einem Anzug abgelaufen

II . zganiać² <‑ia> [zgaɲatɕ] VB refl perf (zmęczyć się)

zganiać

sich dat die Füße ablaufen [o. wundlaufen]

zganiać¹ <‑ia; perf zegnać [lub zgonić]> [zgaɲatɕ] VB trans

1. zganiać (spędzać):

zganiać bydło

zusammentreiben

2. zganiać (odganiać):

zganiać muchę

verscheuchen

odegnać [odegnatɕ]

odegnać perf od odganiać

vidi i odganiać

odganiać <‑ia; perf odgonić [lub odegnać]> [odgaɲatɕ] VB trans

odganiać

wegjagen

odganiać

fortjagen

odganiać psa od stołu

den Hund vom Tisch wegjagen

Phrases:

i kijem go nie odgoni

er ist nicht loszuwerden

legnąć [legnoɲtɕ]

legnąć → lec

vidi i lec

lec <legnie> [lets] VB intr perf form

1. lec (położyć się):

lec

sich acc [hin]legen

lec jak długi [lub długa]

der Länge nach hinfallen

2. lec < perf po‑> (stracić życie):

lec

fallen

lec

ums Leben kommen

poległ w bitwie o wolność ojczyzny

er kam bei der Schlacht um die Freiheit des Vaterlandes ums Leben

lec w grobie

ums Leben kommen

3. lec fig (ulec zniszczeniu):

lec

zerstört werden

miasto legło w gruzach

die Stadt f versank in Schutt und Asche

lęgnia <gen ‑ni, pl ‑ie> [leŋgɲa] N f

1. lęgnia BIOL:

lęgnia

Oogonium nt

2. lęgnia:

lęgnia AGR, ZOOL

Brutbehälter m

nagnać [nagnatɕ]

nagnać perf od naganiać

vidi i naganiać

naganiać <‑ia; imp ‑aj; perf nagnać [lub nagonić]> [nagaɲatɕ] VB trans

naganiać (napędzić):

naganiać

antreiben

naganiać zwierzęta

zusammentreiben

naganiać liście, chmury

herbeitreiben

naganiać liście, chmury

heranwehen

Phrases:

naganiać kogoś do roboty/nauki

jdn zum Arbeiten/Lernen antreiben

dognać [dognatɕ]

dognać perf od doganiać

vidi i doganiać

doganiać <‑ia; perf dogonić [lub dognać]> [dogaɲatɕ] VB trans

1. doganiać (doścignąć):

doganiać

einholen

doganiać

erreichen

i w sto koni nie dogoni proverbial

der ist weg [o. nicht mehr einzuholen]

2. doganiać fig (dorównać):

doganiać

einholen

kognat <gen ‑a, pl ‑aci> [kognat] N m

kognat HISTORY, LAW (w starożytnym Rzymie: krewny naturalny)

Kognat m

kognat HISTORY, LAW (w starożytnym Rzymie: krewny naturalny)

Blutsverwandte(r) mf

magnat(ka) <gen ‑a, pl ‑aci> [magnat] N m(f)

1. magnat HISTORY:

magnat(ka)

Magnat(in) m (f)

2. magnat fig form (potentat):

magnat(ka)

Magnat(in) m (f)

magnat naftowy

Ölmagnat m