Prevodi za „przylegnąć“ u rečniku poljski » nemački

przylegać <‑ga> [pʃɨlegatɕ] VB intr

1. przylegać (przywierać):

przylegać do czegoś

an etw dat kleben [o. haften]

2. przylegać (stykać się):

powierzchnie przylegają do siebie

die Flächen berühren sich

przylegający do czegoś (przywierający)

an etw dat eng anliegend

przylegający do czegoś (graniczący)

an etw acc angrenzend

przylgnąć <‑nie; imp ‑nij> [pʃɨlgnoɲtɕ] VB intr perf

1. przylgnąć (przywrzeć):

przylgnąć do czegoś

an etw dat [eng] anliegen

2. przylgnąć fig (być utożsamianym):

przylgnęła do niego opinia, że jest oszustem

ihm geht der Ruf m eines Betrügers voraus

3. przylgnąć (przytulić się):

przylgnąć do kogoś

sich acc an jdn anschmiegen

4. przylgnąć fig (polubić):

przylgnąć do kogoś

jdn lieb gewinnen

przyległy [pʃɨlegwɨ] ADJ

1. przyległy (sąsiedni):

przyległy dom

Nachbar-

2. przyległy MATH:

kąt przyległy

Nebenwinkel m

przygnać [pʃɨgnatɕ]

przygnać perf od przyganiać

vidi i przyganiać , przyganiać

przyganiać² <‑ia> [pʃɨgaɲatɕ], przyganić [pʃɨgaɲitɕ] VB intr

przyganiać form (zarzucać coś komuś):

przyganiać komuś

jdm etw vorwerfen

przyganiać komuś

jdn kritisieren

przyganiać komuś

an jdm etw auszusetzen haben

Phrases:

przyganiał kocioł garnkowi, a sam smoli proverbial

ein Esel m schimpft den anderen Langohr

I . przyganiać¹ <‑ia; perf przygnać [lub przygonić]> [pʃɨgaɲatɕ] VB trans

1. przyganiać (przypędzić):

przyganiać

hineintreiben

przygnał krowy do obory

er hat die Kühe in den Kuhstahl hineingetrieben

2. przyganiać fig form (przyciągnąć):

przyganiać

zu jdm/etw treiben

przygnała ją tęsknota za rodziną

die Sehnsucht f nach der Familie hat sie [zurück]kommen lassen

II . przyganiać¹ <‑ia; perf przygnać [lub przygonić]> [pʃɨgaɲatɕ] VB intr inf (szybko przybiec)

przyganiać

angejagt kommen inf

przygnała do chorego dziecka

sie kam zum kranken Kind angejagt inf

przegnać [pʃegnatɕ]

przegnać perf od przeganiać

vidi i przeganiać

przeganiać <‑ia> [pʃegaɲatɕ] VB trans

1. przeganiać < perf przegnać> <[lub przegonić]> (wypędzać):

przeganiać insekty, intruza

verjagen

2. przeganiać < perf przegonić> (prześcigać):

przeganiać współzawodnika

einholen

przeganiać współzawodnika

überholen

3. przeganiać < perf przegonić> fig (być lepszym):

przeganiać kogoś

jdm den Rang ablaufen

przeganiać kogoś

jdn überflügeln

4. przeganiać usu imperf (zmuszać do biegu):

przeganiać konie

antreiben

przylepa <gen ‑py, pl ‑py> [pʃɨlepa] N f

przylepa augm od przylepka

przylepa

Schmusekätzchen nt

vidi i przylepka

przylepka <gen ‑ki, pl ‑ki> [pʃɨlepka] N f inf

1. przylepka (piętka chleba):

przylepka

Kanten m

przylepka

Knust m

2. przylepka (dziecko pieszczoszek):

przylepka

Schmusekätzchen nt

przylepka <gen ‑ki, pl ‑ki> [pʃɨlepka] N f inf

1. przylepka (piętka chleba):

przylepka

Kanten m

przylepka

Knust m

2. przylepka (dziecko pieszczoszek):

przylepka

Schmusekätzchen nt

przylepny [pʃɨlepnɨ] ADJ

1. przylepny (łatwo lepiący się):

przylepny

Kleb-

2. przylepny inf (lubiący pieszczoty):

przylepny

anschmiegsam

przylepne dziecko

anschmiegsames Kind nt

przyleśny [pʃɨleɕnɨ] ADJ

przyleśny

Wald-

przylewać <‑wa; perf przylać> [pʃɨlevatɕ] VB intr inf (dolać)

przylewać

nachgießen

przylej mi jeszcze herbaty

gieß mir noch Tee nach

przeżegnać [pʃeʒegnatɕ]

przeżegnać perf od żegnać2

vidi i żegnać , żegnać

I . żegnać² <‑na; perf prze‑> [ʒegnatɕ] VB trans (błogosławić)

żegnać

segnen

II . żegnać² <‑na; perf prze‑> [ʒegnatɕ] VB refl REL

żegnać (kreślić znak krzyża na sobie)

sich acc bekreuzigen

I . żegnać¹ <‑na; perf po‑> [ʒegnatɕ] VB trans

żegnać kogoś

jdn verabschieden

II . żegnać¹ <‑na; perf po‑> [ʒegnatɕ] VB intr

żegnaj!

leb wohl!

III . żegnać¹ <‑na; perf po‑> [ʒegnatɕ] VB refl

żegnać się z kimś

sich acc von jdm verabschieden

żegnać się z kimś

von jdm Abschied nehmen

Phrases:

żegnać się ze światem form

aus dem Leben scheiden

I . przylepiać <‑ia; perf po‑> [pʃɨlepjatɕ], przylepić [pʃɨlepitɕ] perf VB trans

przylepiać coś do czegoś

etw an etw acc ankleben

przylepiać coś do czegoś

etw auf etw acc aufkleben

II . przylepiać <‑ia; perf po‑> [pʃɨlepjatɕ], przylepić [pʃɨlepitɕ] perf VB refl

przylepić się do czegoś

an etw dat festkleben [o. haften]

przylepiec <gen ‑pca, pl ‑pce, gen pl ‑pców> [pʃɨlepjets] N m (plaster)

przylepiec

Heftpflaster nt

przybiec [pʃɨbjets], przybiegnąć [pʃɨbjegnoɲtɕ] perf, przybiegać [pʃɨbjegatɕ] <‑ga> VB intr

przybiec

herbeilaufen

przyległość <gen ‑ści, no pl > [pʃɨlegwoɕtɕ] N f form

przyległość

Ländereien pl

przyległość

Nebengebäude nt

dwór z przyległościami

einen Hof mit Ländereien kaufen