Prevodi za „zdoobyc“ u rečniku poljski » nemački

zdobyć [zdobɨtɕ]

zdobyć perf od zdobywać

vidi i zdobywać

I . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] VB trans

1. zdobywać (przejąć):

zdobywać łupy, miasto

einnehmen

2. zdobywać (zgromadzić):

zdobywać majątek, bogactwo

erwerben

3. zdobywać (uzyskać długim staraniem):

zdobywać bilety

ergattern inf

4. zdobywać (osiągnąć):

zdobywać szacunek

erringen

zdobywać szacunek

erlangen

zdobywać przyjaciół

gewinnen

5. zdobywać SPORTS:

zdobywać bramkę

erzielen

zdobywać medal

gewinnen

zdobywać szczyt

einen Gipfel bezwingen [o. besteigen]

II . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] VB refl

1. zdobywać (zdecydować się):

zdobywać się na zrobienie czegoś

sich acc aufraffen, etw zu tun

zdobywać się na odwagę

seinen Mut beweisen

zdobywać się na wysiłek

sich dat Mühe geben

zdobywać się na wysiłek

sich acc anstrengen

2. zdobywać (nabyć coś dużym kosztem):

zdobyć się na nowy dom

es zu einem neuen Haus bringen

zdobycz <gen ‑y, pl ‑e> [zdobɨtʃ] N f

1. zdobycz (łup):

zdobycz

Beute f

2. zdobycz usu pl (osiągnięcia):

zdobycz

Errungenschaften fpl

zdobywca (-wczyni) <gen ‑cy, pl ‑cy> [zdobɨftsa] N m (f) decl jak f w lp

1. zdobywca (ten, kto zdobył siłą: łupów, miasta):

zdobywca (-wczyni)

Eroberer(in) m (f)

2. zdobywca (ten, kto wygrał):

zdobywca nagrody

Preisgewinner(in) m (f)

zdobywca nagrody

Preisträger(in) m (f)

3. zdobywca SPORTS:

zdobywca bramki

Torschütze m

dobyć [dobɨtɕ]

dobyć perf od dobywać

vidi i dobywać

I . dobywać <‑wa; imp ‑waj; perf dobyć> [dobɨvatɕ] VB intr (dotrwać)

dobywać

aushalten

dobywać

ausharren

dobywać

bleiben

dobyć do końca spotkania

bis zum Ende des Treffens bleiben

II . dobywać <‑wa; imp ‑waj; perf dobyć> [dobɨvatɕ] VB trans przest (wydobyć)

dobywać

hervorholen

dobywać

herausziehen

dobyć portmonetkę z torebki

das Portmonee aus der Tasche ziehen

III . dobywać <‑wa; imp ‑waj; perf dobyć> [dobɨvatɕ] VB refl przest

dobywać

sich acc herausarbeiten

dobywać

hervorbrechen

dobywać

entkommen

gęsty dym dobywa się z komina

dichter Rauch m kommt aus dem Kamin heraus

zdobić <‑bi> [zdobitɕ] VB trans

1. zdobić (dekorować):

zdobić choinkę

schmücken

zdobić ściany

verzieren

2. zdobić:

zdobić (być ozdobą) (kwiaty)

schmücken

nie szata zdobi człowieka proverbial

nicht die Kleidung f macht den Menschen

zdobny [zdobnɨ] ADJ (ozdobny)

zdobny

verziert

zdobny

geschmückt

zdobne kolczyki

verzierte Ohrringe mpl

zdolny [zdolnɨ] ADJ

1. zdolny (uzdolniony):

zdolny uczeń

begabt

2. zdolny (gotowy na wszystko):

zdolny do [zrobienia] czegoś

fähig [o. bereit] , etw zu tun

3. zdolny (mogący coś zrobić):

zdolny do czynności prawnych LAW

geschäftsfähig

4. zdolny (możliwy):

zdolny do rozbudowy

ausbaufähig