Prevodi za „supac“ u rečniku poljski » nemački

supłać <‑ła; perf za‑> [supwatɕ] VB trans

supłać sznurek:

supłać

[ver]knoten

supłać

knüpfen

supeł <gen ‑pła, pl ‑pły> [supew] N m

supeł

Knoten m

zawiązać coś na supeł

etw acc zu einem Knoten binden

zawiązać coś na supeł

etw acc verknoten

super [super] ADJ

1. super inf (świetnie):

super wyglądać, zrobić

super inf

super wyglądać, zrobić

toll inf

2. super (wysokooktanowy):

benzyna super

Superbenzin nt

benzyna super

Super nt

I . łupać <‑pie; imp łup> [wupatɕ] VB intr <perf łupnąć>

1. łupać (walić):

łupać

hauen inf

łupać

knallen inf

coś łupnęło o podłogę

etw knallte auf den Boden

2. łupać (strzelać):

łupać

schießen

na umówiony sygnał łupnął z armaty

auf Kommando feuerte er aus der Kanone

II . łupać <‑pie; imp łup> [wupatɕ] VB trans <perf łupnąć>

1. łupać (uderzyć):

łupnąć kogoś

jdn schlagen

łupnąć komuś podatek

jdm eine Steuer aufbrummen

2. łupać imperf only (rozbijać):

łupać węgiel

spalten

epoka kamienia łupanego

Altsteinzeit f

epoka kamienia łupanego

Paläolithikum nt

3. łupać imperf only (łuskać):

łupać orzechy

knacken

III . łupać <‑pie; imp łup perf łupnąć [lub za‑]> [wupatɕ] VB impers inf (być odczuwanym jako ból)

łupie mnie w kościach

es reißt mich [o. mir] in den Gelenken

IV . łupać <‑pie; imp łup perf łupnąć> [wupatɕ] VB refl inf

1. łupać (uderzać się):

łupnąć się w głowę

sich acc am Kopf stoßen inf

2. łupać imperf only (rozbijać się):

węgiel łatwo się łupie

die Kohle f lässt sich leicht spalten

3. łupać imperf only (łuskać się):

orzechy laskowe trudno się łupią

Waldnüsse f lassen sich schwer knacken

tupać <‑pie; perf tupnąć [lub za‑]> [tupatɕ] VB intr

tupać

stampfen

tupać

trampeln

tupać nogą

mit dem Fuß stampfen

I . suwać <‑wa; imp suwaj> [suvatɕ] VB trans

1. suwać (ciągnąc, nie odrywając tego od podstawy):

suwać

schieben

suwać

schleifen

suwać nogami

mit den Füßen schlurfen

suwać ręką po czole

mit der Hand über die Stirn streichen

2. suwać (przeciągać czymś wielokrotnie tam i z powrotem):

suwać

hin und her schieben

suwać dłonią po stole

mit der Hand auf dem Tisch hin und herstreichen [o. wischen]

drzwi suwane

Schiebetür f

II . suwać <‑wa; imp suwaj> [suvatɕ] VB refl

1. suwać (być suwanym, przesuwany):

suwać

sich schieben lassen

suwać

gleiten

2. suwać (nie odrywając od podłoża przenosić się w inne miejsce):

suwać

rutschen

suwał się z krzesłem z kąta w kąt

er rutschte mit seinem Stuhl von einer Ecke in die andere