Prevodi za „pokwtowac“ u rečniku poljski » nemački

pokwitować [pokfitovatɕ]

pokwitować perf od kwitować

vidi i kwitować

kwitować <‑tuje> [kfitovatɕ] VB trans

1. kwitować < perf po‑> (potwierdzać otrzymanie):

kwitować odbiór czegoś

den Empfang von etw quittieren [o. bestätigen]

2. kwitować < perf s‑> fig (reagować):

skwitować coś milczeniem/uśmiechem

etw mit Schweigen/einem Lächeln quittieren

pokutować <‑tuje> [pokutovatɕ] VB intr

1. pokutować < perf od‑> REL:

pokutować

Buße tun

pokutować

büßen

2. pokutować < perf od‑> (cierpieć):

pokutować za coś

[für] etw büßen

3. pokutować fig (być przeżytkiem):

pokutować

spuken fig

pokutować

herumgeistern fig

pokutować

umhergeistern fig

wciąż pokutuje przekonanie, że...

immer noch geistert die Überzeugung herum, dass... fig

pokostować <‑uje; perf za‑> VB trans TECH

pokostować (powlekać coś pokostem)

firnissen

pokostować deski/podłogę

die Bretter/den Fußboden firnissen [o. mit Firnis behandeln]

pokwitowanie <gen ‑ia, pl ‑ia> [pokfitovaɲe] N nt

pokwitowanie

Quittung f

pokwitowanie

Empfangsbescheinigung f

za pokwitowaniem

gegen Quittung

zgodnie z pokwitowaniem

laut Quittung

wystawić komuś pokwitowanie

jdm eine Quittung ausstellen

pokratkować [pokratkovatɕ]

pokratkować perf od kratkować

vidi i kratkować

kratkować <‑kuje> [kratkovatɕ] VB trans

kratkowany zeszyt

kariertes Heft nt

odpokutować [otpokutovatɕ] perf, odpokutowywać [otpokutovɨvatɕ] <‑owuje> VB trans

1. odpokutować REL:

odpokutować grzech

abbüßen

2. odpokutować fig form (ponieść karę):

odpokutować zbrodnię

abbüßen

odpokutować zbrodnię

sühnen

pokwękać [pokfeŋkatɕ] perf, pokwękiwać [pokfeŋkivatɕ] <‑kuje; imp ‑kuj> VB intr inf (ponarzekać)

pokwękać

herumnörgeln

pokierować [pokjerovatɕ]

pokierować perf od kierować

vidi i kierować

I . kierować <‑ruje> [kjerovatɕ] VB trans

1. kierować < perf s‑> (wysyłać):

kierować turystów do informacji

die Touristen zur Information schicken [o. an die Information verweisen]

kierować kogoś do lekarza

jdn zum Arzt schicken

2. kierować (zwracać):

kierować coś do kogoś/czegoś prośbę, pretensje, skargi

etw an jdn/etw richten

kierować coś do kogoś/czegoś krytykę, zarzut

etw an jds Adresse richten

kierować coś do kogoś/czegoś uwagi

etw auf jdn/etw richten

kierować coś w kogoś/coś broń, cios, wysiłki

etw gegen jdn/etw richten

kierować coś na kogoś/coś spojrzenie

etw auf jdn/etw richten

3. kierować (prowadzić):

kierować czymś

etw fahren [o. führen written ]

kierować czyimiś krokami fig

jds Schritte lenken

kierować rozmowę na coś

das Gespräch auf etw acc lenken [o. bringen]

4. kierować (zarządzać):

kierować czymś firmą, pracą

etw leiten [o. führen]

5. kierować fig (powodować):

coś kimś kieruje

jd lässt sich acc von etw leiten

kierowała nim chciwość/zazdrość/ambicja

er ließ sich von Habgier/Eifersucht/Ehrgeiz leiten

II . kierować <‑ruje> [kjerovatɕ] VB refl

1. kierować < perf s‑> (iść):

kierować się do...

den Weg nach ... einschlagen

kierować się do...

seine Schritte nach ... lenken

kierować się do wyjścia

dem Ausgang entgegenstreben

2. kierować (postępować według czegoś):

kierować się rozsądkiem/uczuciem

sich acc von seiner Vernunft/seinem Gefühl leiten lassen

pokłusować [pokwusovatɕ]

pokłusować perf od kłusować

vidi i kłusować

kłusować <‑suje> [kwusovatɕ] VB intr

1. kłusować:

kłusować (biec, jechać kłusem) (koń, jeździec)

traben

kłusować (biec, jechać kłusem) (koń, jeździec)

im Trab reiten

2. kłusować (polować nielegalnie):

kłusować

wildern