Prevodi za „Pöter“ u rečniku poljski » nemački

(Pređite na nemački » poljski)

poster <gen ‑u, pl ‑y> [poster] N m ART

poster

Poster nt lub m

poster

Plakat nt

porter <gen ‑u, pl ‑y> [porter] N m FOOD

porter (piwo)

Porter m

potem [potem] ADV

1. potem (następnie):

potem

dann

potem

danach

2. potem (później):

potem

später

potem

nachher

odłożyć trochę pieniędzy na potem

etwas Geld für später zurücklegen

pointer <gen ‑a, pl ‑y> [pwenter] N m ZOOL

pointer

Pointer m

potwór <gen ‑wora, pl ‑wory> [potfur] N m

1. potwór (monstrum):

potwór

Ungeheuer nt

potwór

Monster nt

2. potwór (zwyrodniały człowiek):

potwór

Scheusal nt pej

potwór

Ungeheuer nt fig

potas <gen ‑u, no pl > [potas] N m CHEM

potas

Kalium nt

potaż <gen ‑u, no pl > [potaʃ] N m CHEM

potaż

Pottasche f

potąd [potont] ADV

mam jej potąd! inf

ich habe sie satt! inf

mam tego potąd!

ich bin es satt [o. leid] ! inf

potok <gen ‑u, pl ‑i> [potok] N m

1. potok (strumień):

potok

Bach m

górski potok

Gebirgsbach m

rwący potok

reißender Bach

rwący potok

Sturzbach m

wyschnięty potok

ausgetrockneter Bach

2. potok usu pl fig (duża ilość cieczy):

potok łez

Tränenfluss m

potok łez

eine Flut f von Tränen

potoki deszczu

Regenfälle mpl

potoki lawy

Lavaströme mpl

3. potok form (znaczna liczba, ilość):

potoki światła

Lichtfluten fpl

potok wspomnień

Schwall m von Erinnerungen

potok słów

Wortschwall m

płynąć potokami

in Strömen fließen

4. potok COMPUT (sposób łączenia programów):

potok

Pipeline f

potop <gen ‑u, pl ‑y> [potop] N m

1. potop (rozlew wód):

potop

Überschwemmung f

2. potop REL:

potop

Sintflut f

potnieć <‑eje; imp ‑ej; perf za‑> [potɲetɕ] VB intr

1. potnieć imperf only:

potnieć (wydzielać pot) (człowiek, czoło, ręce)

schwitzen

potnieć od gorąca

vor Wärme [o. Hitze] schwitzen

2. potnieć:

potnieć (pokrywać się parą) (szyba, okulary)

anlaufen

potnieć (pokrywać się parą) (szyba, okulary)

beschlagen sein

potomek <gen ‑a, pl ‑mkowie> [potomek] N m

potomek

Nachkomme m

potomek

Nachfahr[e] m form

potrzeć [potʃetɕ]

potrzeć perf od pocierać, trzeć

vidi i trzeć , pocierać

I . trzeć <trze; imp trzyj; pret tarł> [tʃetɕ] VB trans

1. trzeć (pocierać):

trzeć coś czymś czoło, powieki

sich dat etw mit etw reiben

trzeć czymś [o coś]

etw mit [etw] reiben

błotnik samochodu tarł o asfalt

der Kotflügel m schleifte auf dem Asphalt

2. trzeć (rozdrabniać):

trzeć marchew, ziemniaki

reiben

3. trzeć TECH:

trzeć powierzchnię

schmirgeln

4. trzeć (ciąć drewno na deski):

trzeć

zerschneiden

II . trzeć <trze; imp trzyj; pret tarł> [tʃetɕ] VB refl

1. trzeć (pocierać się):

trzeć

sich dat reiben

2. trzeć ZOOL:

trzeć (odbywać tarło) (ryby)

laichen

I . pocierać <‑ra; perf potrzeć> [potɕeratɕ] VB trans

pocierać coś czymś

etw mit etw reiben

pocierać czoło dłonią

sich dat mit der Hand die Stirn reiben

potrzeć zapałkę

ein Streichholz anzünden

II . pocierać <‑ra; perf potrzeć> [potɕeratɕ] VB refl

pocierać się czymś

sich acc mit etw reiben

potwarz <gen ‑y, pl ‑e> [potfaʃ] N f form

potwarz

Verleumdung f

potęga <gen ‑gi, pl ‑gi> [poteŋga] N f

1. potęga usu lp (moc: natury, rozumu, woli):

potęga

Macht f

2. potęga usu lp (przewaga):

potęga

[Über]macht f

dojść do potęgi

mächtig [o. eine Macht] werden

3. potęga (mocarstwo):

potęga

Macht f

4. potęga MATH:

cztery do potęgi trzeciej

vier hoch drei

podnieść liczbę do potęgi drugiej

eine Zahl in die zweite Potenz erheben

do n-tej potęgi

in die n-te Potenz

I . potłuc <‑ucze> [potwuts] VB trans perf

1. potłuc (rozbić na kawałki):

potłuc szklankę, talerz

zerbrechen

2. potłuc (spowodować obrażenia):

potłuc sobie coś

sich dat etw aufschlagen [o. prellen]

3. potłuc inf (pobić mocno):

potłuc napastnika

zusammenschlagen

potłuc napastnika

vermöbeln inf

II . potłuc <‑ucze> [potwuts] VB refl

1. potłuc:

potłuc (rozbić się) (naczynie)

zerbrechen

2. potłuc:

potłuc (doznać obrażeń) (człowiek)

sich acc verletzen

potowy [potovɨ] ADJ

gruczoł potowy MED

Schweißdrüse f

potraw <gen ‑u, pl ‑y> [potraf] N m AGR

potraw

Grum[me]t nt

potruć [potrutɕ]

potruć perf od truć

vidi i truć

I . truć <truje; imp truj> [trutɕ] VB trans

1. truć < perf struć> (uśmiercać):

truć kogoś czymś

jdn mit etw vergiften

2. truć:

truć (niepokoić) (myśli, obawy)

besorgt machen

II . truć <truje; imp truj> [trutɕ] VB intr inf

1. truć (nawijać):

truć

quatschen pej inf

2. truć (zrzędzić):

truć

[herum]nörgeln pej

truć komuś dupę vulg

jdn nerven

III . truć <truje; imp truj> [trutɕ] VB refl

1. truć (popełniać samobójstwo):

truć

sich acc vergiften

2. truć (niepokoić się):

truć się czymś

sich acc über etw acc grämen form