poljski » nemački

poljski)

znaczek: imenica
mniszek: imenica
śnieżek: imenica
zniżać: I. prelazni glagol II. povratni glagol
zniżka: imenica
zniżyć
znicz: imenica
znieść
znikać: neprelazni glagol
znikąd: prilog
guzek: imenica
wózek: imenica
byczek: imenica
bączek: imenica
koczek: imenica
loczek: imenica
łuczek: imenica
maczek: imenica
meszek: imenica

Gledate rezultate koji su slično napisani: mniszek , znaczek , śnieżek , meszek , maczek , łuczek , loczek , koczek , bączek , byczek , wózek , guzek , znikąd , znikać , znieść , znicz , zniżyć , zniżka i zniżać

znaczek <gen ‑czka, pl ‑czki> [znatʃek] N m

Zeichen nt

mniszek <gen ‑szka, pl ‑szki> [mɲiʃek] N m BOT

mniszek

Löwenzahn m

śnieżek <gen ‑żku, no pl > [ɕɲeʒek] N m inf

śnieżek dim od śnieg

prószy śnieżek

es schneit

vidi i śnieg

śnieg <gen ‑u, pl ‑i> [ɕɲek] N m

śnieg

Schnee m

pada/prószy/sypie śnieg

es schneit

śnieg z deszczem

Schneeregen m

śnieg skrzypi pod nogami

der Schnee knirscht unter den Füßen

miękki/puszysty/zbity/twardy śnieg

weicher/flockiger/fester/harter Schnee

Phrases:

ktoś/coś obchodzi kogoś tyle, co zeszłoroczny śnieg

jd/etw interessiert jdn nicht die Bohne inf

I . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VB trans

1. zniżać (przesuwać w dół, opuszczać):

zniżać

senken

zniżać

verringern

zniżać lot

tiefer fliegen

zniżać lot

die Flughöhe reduzieren [o. verringern]

zniżać głos

die Stimme senken

2. zniżać (zmniejszać):

zniżać ceny, podatek

senken

zniżać ceny, podatek

reduzieren

II . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VB refl

1. zniżać (opadać):

zniżać

fallen

zniżać

sinken

2. zniżać usu imperf:

zniżać (stawać się coraz niższym) (teren)

abfallen

3. zniżać (dostosowywać się):

zniżać się do czegoś

sich acc an etw acc anpassen

4. zniżać (poniżać się):

nie zniżać się do czegoś

etw unter seiner Würde finden

zniżka <gen ‑ki, pl ‑ki> [zɲiʃka] N f

zniżka

[Preis]nachlass m

zniżka

Rabatt m

ze zniżką

mit Ermäßigung

ze zniżką

ermäßigt

50% zniżki

50% Rabatt [o. Preisnachlass]

otrzymać zniżkę

eine Ermäßigung erhalten

korzystać ze zniżki

eine Ermäßigung genießen

udzielić [komuś] zniżki

[jdm] eine Ermäßigung gewähren

być uprawnionym do zniżki

Anspruch auf Ermäßigung haben

przysługuje mi zniżka

ich habe einen Anspruch auf Ermäßigung

zniżyć [zɲiʒɨtɕ]

zniżyć perf od zniżać

vidi i zniżać

I . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VB trans

1. zniżać (przesuwać w dół, opuszczać):

zniżać

senken

zniżać

verringern

zniżać lot

tiefer fliegen

zniżać lot

die Flughöhe reduzieren [o. verringern]

zniżać głos

die Stimme senken

2. zniżać (zmniejszać):

zniżać ceny, podatek

senken

zniżać ceny, podatek

reduzieren

II . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VB refl

1. zniżać (opadać):

zniżać

fallen

zniżać

sinken

2. zniżać usu imperf:

zniżać (stawać się coraz niższym) (teren)

abfallen

3. zniżać (dostosowywać się):

zniżać się do czegoś

sich acc an etw acc anpassen

4. zniżać (poniżać się):

nie zniżać się do czegoś

etw unter seiner Würde finden

znicz <gen ‑a, pl ‑e> [zɲitʃ] N m

znicz

Grablicht nt

znicz olimpijski

olympisches Feuer nt

zapalić znicz

ein Grablicht anzünden

znieść [zɲeɕtɕ]

znieść perf od znosić

vidi i znosić

I . znosić <‑si; perf znieść> [znoɕitɕ] VB trans

1. znosić (przenosić w dół):

znosić

hinuntertragen

znosić

heruntertragen

2. znosić (niosąc, zabrać):

znieść piłkarza z boiska

einen Fussballspieler vom Feld tragen

3. znosić < perf na‑> (gromadzić):

znosić

zusammentragen

znosić

zusammenbringen

4. znosić (powodować zmianę kursu):

znosić

vom Kurs abkommen lassen

znosić samolot, statek, łódź

abtreiben

5. znosić (przesuwać siłą nurtu):

znosić

abtragen

znosić most

wegschwemmen

znosić most

fortschwemmen

znosić tamę

durchbrechen

znieść coś z powierzchni ziemi

etw dem Erdboden gleichmachen

6. znosić:

znosić (złożyć jaja) (kura) jajka

legen

7. znosić (unieważniać):

znosić ustawę

aufheben

znosić ustawę

außer Kraft setzen

znosić kontrolę, ograniczenia, zakaz

aufheben

8. znosić (być cierpliwym wobec jakiejś niedogodności):

znosić ból, niewygody

ertragen

znosić ból, niewygody

erdulden

9. znosić (być podatnym na wpływ):

znosić

vertragen

znosić

aushalten

arbuzy źle znoszą transport

Wassermelonen fpl vertragen den Transport [nur] sehr schlecht

10. znosić (tolerować):

znosić

aushalten

znosić

leiden

nie znoszę go

ich kann ihn nicht ausstehen [o. riechen inf ]

II . znosić <‑si; perf znieść> [znoɕitɕ] VB refl

1. znosić (tolerować się nawzajem):

znosić

sich acc vertragen

znosić

miteinander auskommen

oni się nie znoszą

sie können sich nicht ausstehen [o. riechen inf ]

2. znosić (neutralizować się):

znosić

sich acc aufheben

znikać <‑ka; perf zniknąć> [zɲikatɕ] VB intr

1. znikać (chować się):

znikać

verschwinden

słońce zniknęło za chmurami

die Sonne f verschwand [o. verbarg sich] hinter den Wolken

statek zniknął za horyzontem

das Schiff nt entschwand am Horizont form

zniknąć z pola widzenia

von der Bildfläche [o. aus dem Blickfeld] verschwinden

2. znikać (odchodzić):

znikać

verschwinden

znikać

untertauchen inf

znikać bez śladu

spurlos verschwinden

zniknąć w tłumie

in der Menge untertauchen inf

zniknąć jak kamfora

sang- und klanglos verschwinden

znikać ze sceny

die Bühne verlassen

znikać ze sceny

von der Bühne abtreten [o. verschwinden]

znikać z czyjegoś życia

aus jds Leben verschwinden

3. znikać (być kradzionym):

znikać

verschwinden

znikać

gestohlen sein

4. znikać (przestać istnieć):

uśmiech zniknął z jej twarzy

das Lächeln nt schwand aus ihrem Gesicht form

budynek zniknął z powierzchni ziemi

das Gebäude nt verschwand von der Erde

znikąd [zɲikont] ADV

znikąd

nirgendher

znikąd

von nirgends [o. nirgendwo]

człowiek znikąd

Nobody m

znikąd nie otrzymać pomocy

von nirgendwoher [o. niemandem] Hilfe bekommen

guzek <gen ‑zka, pl ‑zki> [guzek] N m

1. guzek (bąbel, nierówność):

guzek

kleine Beule f

2. guzek MED:

guzek

Knötchen nt

guzki krwawicze

Hämorrhoiden pl

wózek <gen ‑zka, pl ‑zki> [vuzek] N m

1. wózek (pojazd do przewożenia):

wózek

Karre f

wózek

Karren m

wózek dziecięcy

Kinderwagen m

wózek spacerowy

[Kinder]sportwagen m

wózek spacerowy

Buggy m

jechać na jednym [lub tym samym] wózku inf

in einem [o. im selben] [o. im gleichen] Boot sitzen inf

2. wózek (szpitalny):

wózek

[fahrbare] Liege f

wózek

[fahrbares] Bett nt

3. wózek (inwalidzki):

wózek

Rollstuhl m

być przykutym do wózka

an den Rollstuhl gefesselt sein fig

4. wózek TECH:

wózek górniczy

Hund m

wózek suwnicy

Laufkatze f

byczek <gen ‑czka, pl ‑czki> [bɨtʃek] N m

1. byczek (młody byk):

byczek

Bullenkalb nt

2. byczek fig (rosły mężczyzna):

byczek

junger, gesunder Mann m

byczek

Bulle m inf

bączek <gen ‑czka, pl ‑czki> [bontʃek] N m

1. bączek inf dim od bąk ZOOL

bączek

Bremse f

bączek

Hummel f

2. bączek inf dim od bąk

bączek

Kreisel m

bączek

Knirps m

3. bączek (łódź wiosłowa):

bączek

Beiboot nt

vidi i bąk

bąk <gen ‑a, pl ‑i> [boŋk] N m

1. bąk inf (trzmiel):

bąk

Brummer m inf

bąk

Hummel f

2. bąk ZOOL (owad dwuskrzydły):

bąk

Bremse f

bąk

Bremsfliege f

pijany jak bąk inf

blau wie ein Veilchen nt inf

pijany jak bąk inf

voll wie eine Strandhaubitze f inf

opić się jak bąk inf (napić się czegoś w dużej ilości)

sich acc voll trinken

opić się jak bąk (upić się)

sich acc voll laufen lassen inf

zbijać bąki inf

Däumchen drehen inf

zbijać bąki inf

auf der faulen Haut liegen inf

3. bąk (zabawka):

bąk

Kreisel m

4. bąk inf (dziecko):

bąk

Fratz m inf

bąk

Knirps m inf

5. bąk inf (wiatry):

bąk

Pup[s] m inf

bąk

Furz m inf

puścić bąka

einen fahren lassen inf

puścić bąka

pup[s]en inf

puścić bąka

furzen inf

koczek <gen ‑czka, pl ‑czki> [kotʃek] N m

koczek dim od kok

koczek

[kleiner] Knoten m

koczek

[kleiner] Dutt m

vidi i kok , kok

kok² <gen ‑a, pl ‑owie> [kok] N m (kucharz okrętowy)

kok

Schiffskoch m

kok

Smutje m

kok¹ <gen ‑a, pl ‑i> [kok] N m (fryzura)

kok

Haarknoten m

kok

Dutt m inf

włosy upięte w kok

hochgestecktes Haar nt

loczek <gen ‑czka, pl ‑czki> [lotʃek] N m

loczek

Löckchen nt

łuczek <gen ‑czku, pl ‑czki> [wutʃek] N m inf

łuczek dim od łuk

łuczek

kleiner Bogen m

vidi i łuk

łuk <gen ‑u, pl ‑i> [wuk] N m

1. łuk (broń):

łuk

Bogen m

napiąć łuk

den Bogen spannen

świetnie strzelał z łuku

er war ein hervorragender Bogenschütze m

tere-fere kuku, strzela baba z łuku inf

es ist nur blödes Geschwätz nt

2. łuk ARCHIT:

łuk

Bogen m

łuk gotycki

gotischer Bogen

łuk tryumfalny

Triumphbogen m

łuk romański

romanischer Bogen

3. łuk (półkole):

łuk

Bogen m

nagle wygiął się w łuk

plötzlich bog er sich krum

na łuku drogi

in der Kurve

łuk elektryczny ELEC

Lichtbogen m

łuk elektryczny ELEC

Bogenentladung f

łuk brwiowy

Augenbrauenbogen m

łuk nocny ASTRON

Nachtbogen m

omijać [kogoś/coś] szerokim łukiem

einen großen Bogen [um jdn/etw] machen

4. łuk:

łuk MUS, MATH

Bogen m

łuk frazowy

Phrasierungsbogen m

5. łuk SPORTS (ewolucja narciarska):

łuk

Bogen m

maczek <gen ‑czku, pl ‑czki> [matʃek] N m

1. maczek dim od mak

maczek

[kleiner] Mohn m

2. maczek usu pl (drobne litery):

pisać maczkiem

sehr klein schreiben

3. maczek usu pl:

maczek (dekoracja do ciast z czekolady)

Schokoladenstreusel m lub nt

maczek (dekoracja do ciast z cukru)

Zuckerstreusel m lub nt

vidi i mak

mak <gen ‑u, pl ‑i> [mak] N m

1. mak BOT:

mak

Mohn m

2. mak no pl (nasiona):

mak

Mohn[samen] mpl

było cicho jak makiem zasiał

es war mucksmäuschenstill inf

dobrać się jak w korcu maku

gut zusammenpassen

rozbić się w [lub na] drobny mak

in tausend Stücke zerspringen

meszek <gen ‑szku, no pl > [meʃek] N m

1. meszek (na owocach, skórze):

meszek

Flaum m

meszek

Flaumhaar nt

2. meszek (na materiale):

meszek

Flaum m

Da li Vam nedostaje određeni izraz ili prevod?

Poziv za kompajliranje OD unosa

Pretražite rečnik

poljski

Prevodi za „zniżek“ u rečniku poljski » nemački (Pređite na nemački » poljski)

znaczek <gen ‑czka, pl ‑czki> [znatʃek] N m

1. znaczek (pocztowy):

2. znaczek (odznaka):

3. znaczek (graficzny w tekście):

mniszek <gen ‑szka, pl ‑szki> [mɲiʃek] N m BOT

śnieżek <gen ‑żku, no pl > [ɕɲeʒek] N m inf

śnieżek dim od śnieg

vidi i śnieg

śnieg <gen ‑u, pl ‑i> [ɕɲek] N m

Phrases:

I . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VB trans

1. zniżać (przesuwać w dół, opuszczać):

2. zniżać (zmniejszać):

II . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VB refl

1. zniżać (opadać):

2. zniżać usu imperf:

3. zniżać (dostosowywać się):

4. zniżać (poniżać się):

zniżka <gen ‑ki, pl ‑ki> [zɲiʃka] N f

zniżyć [zɲiʒɨtɕ]

zniżyć perf od zniżać

vidi i zniżać

I . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VB trans

1. zniżać (przesuwać w dół, opuszczać):

2. zniżać (zmniejszać):

II . zniżać <‑ża; perf zniżyć> [zɲiʒatɕ] VB refl

1. zniżać (opadać):

2. zniżać usu imperf:

3. zniżać (dostosowywać się):

4. zniżać (poniżać się):

znicz <gen ‑a, pl ‑e> [zɲitʃ] N m

znieść [zɲeɕtɕ]

znieść perf od znosić

vidi i znosić

I . znosić <‑si; perf znieść> [znoɕitɕ] VB trans

1. znosić (przenosić w dół):

2. znosić (niosąc, zabrać):

3. znosić < perf na‑> (gromadzić):

4. znosić (powodować zmianę kursu):

5. znosić (przesuwać siłą nurtu):

6. znosić:

7. znosić (unieważniać):

8. znosić (być cierpliwym wobec jakiejś niedogodności):

9. znosić (być podatnym na wpływ):

10. znosić (tolerować):

II . znosić <‑si; perf znieść> [znoɕitɕ] VB refl

1. znosić (tolerować się nawzajem):

2. znosić (neutralizować się):

znikać <‑ka; perf zniknąć> [zɲikatɕ] VB intr

1. znikać (chować się):

2. znikać (odchodzić):

3. znikać (być kradzionym):

4. znikać (przestać istnieć):

znikąd [zɲikont] ADV

guzek <gen ‑zka, pl ‑zki> [guzek] N m

1. guzek (bąbel, nierówność):

2. guzek MED:

wózek <gen ‑zka, pl ‑zki> [vuzek] N m

1. wózek (pojazd do przewożenia):

2. wózek (szpitalny):

3. wózek (inwalidzki):

4. wózek TECH:

byczek <gen ‑czka, pl ‑czki> [bɨtʃek] N m

1. byczek (młody byk):

2. byczek fig (rosły mężczyzna):

bączek <gen ‑czka, pl ‑czki> [bontʃek] N m

1. bączek inf dim od bąk ZOOL

2. bączek inf dim od bąk

3. bączek (łódź wiosłowa):

vidi i bąk

bąk <gen ‑a, pl ‑i> [boŋk] N m

1. bąk inf (trzmiel):

2. bąk ZOOL (owad dwuskrzydły):

3. bąk (zabawka):

4. bąk inf (dziecko):

5. bąk inf (wiatry):

koczek <gen ‑czka, pl ‑czki> [kotʃek] N m

koczek dim od kok

vidi i kok , kok

kok² <gen ‑a, pl ‑owie> [kok] N m (kucharz okrętowy)

kok¹ <gen ‑a, pl ‑i> [kok] N m (fryzura)