Prevodi za „ułupać“ u rečniku poljski » nemački

ułupać [uwupatɕ]

ułupać perf od łupać

vidi i łupać

I . łupać <‑pie; imp łup> [wupatɕ] VB intr <perf łupnąć>

1. łupać (walić):

łupać

hauen inf

łupać

knallen inf

coś łupnęło o podłogę

etw knallte auf den Boden

2. łupać (strzelać):

łupać

schießen

na umówiony sygnał łupnął z armaty

auf Kommando feuerte er aus der Kanone

II . łupać <‑pie; imp łup> [wupatɕ] VB trans <perf łupnąć>

1. łupać (uderzyć):

łupnąć kogoś

jdn schlagen

łupnąć komuś podatek

jdm eine Steuer aufbrummen

2. łupać imperf only (rozbijać):

łupać węgiel

spalten

epoka kamienia łupanego

Altsteinzeit f

epoka kamienia łupanego

Paläolithikum nt

3. łupać imperf only (łuskać):

łupać orzechy

knacken

III . łupać <‑pie; imp łup perf łupnąć [lub za‑]> [wupatɕ] VB impers inf (być odczuwanym jako ból)

łupie mnie w kościach

es reißt mich [o. mir] in den Gelenken

IV . łupać <‑pie; imp łup perf łupnąć> [wupatɕ] VB refl inf

1. łupać (uderzać się):

łupnąć się w głowę

sich acc am Kopf stoßen inf

2. łupać imperf only (rozbijać się):

węgiel łatwo się łupie

die Kohle f lässt sich leicht spalten

3. łupać imperf only (łuskać się):

orzechy laskowe trudno się łupią

Waldnüsse f lassen sich schwer knacken