Prevodi za „dopuszczające“ u rečniku poljski » nemački

dopuszczający <gen ‑cego, pl ‑ce> [dopuʃtʃajontsɨ] N m adj form SCHOOL

dopuszczający (ocena)

mangelhaft (in Polen: eine Zwei)

I . dopuszczać <‑cza; perf dopuścić> [dopuʃtʃatɕ] VB trans

1. dopuszczać (pozwolić się zbliżyć):

dopuszczać kogoś do siebie

jdn an sich acc heranlassen

dopuścić kogoś do tajemnicy

jdn in ein Geheimnis einweihen

dopuścić coś do świadomości

sich dat etw gen bewusst werden

2. dopuszczać (zezwolić na coś):

dopuszczać

etw zulassen [o. gestatten]

dopuścić kogoś do egzaminu/matury

jdn zur Prüfung/zum Abitur zulassen

dopuścić kogoś do głosu [lub słowa]

jdn zu Wort kommen lassen

II . dopuszczać <‑cza; perf dopuścić> [dopuʃtʃatɕ] VB intr

1. dopuszczać (przystać):

nie dopuszczę do tego

das werde ich nicht zulassen

2. dopuszczać usu imperf (przewidywać):

dopuszczać możliwość wypowiedzenia

die Möglichkeit zu kündigen vorsehen [o. zulassen]

gramatyka dopuszcza obie końcówki

die Grammatik f lässt beide Endungen zu

III . dopuszczać <‑cza; perf dopuścić> [dopuʃtʃatɕ] VB refl (popełnić)

dopuszczać się przestępstwa

ein Verbrechen begehen [o. verüben]

dopuszczać się gwałtu

eine Gewalttat verüben

dopuszczalny [dopuʃtʃalnɨ] ADJ

dopuszczalny

zulässig