Prevodi za „dokončiť“ u rečniku poljski » nemački

(Pređite na nemački » poljski)

dokonanie <gen ‑ia, pl ‑ia> [dokonaɲe] N nt (sukces)

dokonanie

Leistung f

dokonany [dokonanɨ] ADJ

1. dokonany (urzeczywistniony):

dokonany

vollendet

dokonany

vollbracht

postawić kogoś przed faktem dokonanym

jdn vor eine vollendete Tatsache stellen fig

2. dokonany LING:

dokonany

perfektiv

czasownik dokonany

vollendetes Verb nt

czasownik dokonany

perfektives Verbum nt

dokonać [dokonatɕ]

dokonać perf od dokonywać

vidi i dokonywać

I . dokonywać <‑nuje; perf dokonać> [dokonɨvatɕ] VB intr

1. dokonywać (urzeczywistniać):

dokonywać

vollbringen

dokonywać

verüben

dokonać agresji

einen Angriff verüben

dokonać czynności prawnej LAW

ein Rechtsgeschäft abschließen

dokonać ekspertyzy

etw begutachten

dokonać morderstwa

einen Mord begehen [o. verüben]

dokonać odkrycia

eine Entdeckung machen

dokonać odkrycia

etw entdecken

dokonać operacji

eine Operation durchführen

dokonać wynalazku

etw erfinden

dokonać przestępstwa

eine Straftat begehen

dokonać wielkiego dzieła

ein großes Werk vollbringen

dokonać wyboru

eine Wahl treffen

dokonać zamachu na kogoś

ein Attentat auf jdn verüben

dokonywać cudów

Wunder vollbringen

coś dokonuje reszty

etw macht etw acc zunichte

coś dokonuje reszty

etw gibt etw dat den Rest

2. dokonywać (dokańczać):

dokonać dzieła

ein Werk vollenden

dokonać żywota form

sein Leben vollenden form

II . dokonywać <‑nuje; perf dokonać> [dokonɨvatɕ] VB refl

dokonywać (reformy)

herbeigeführt werden

dokonywać (zmiany)

sich acc vollziehen

I . dokonywać <‑nuje; perf dokonać> [dokonɨvatɕ] VB intr

1. dokonywać (urzeczywistniać):

dokonywać

vollbringen

dokonywać

verüben

dokonać agresji

einen Angriff verüben

dokonać czynności prawnej LAW

ein Rechtsgeschäft abschließen

dokonać ekspertyzy

etw begutachten

dokonać morderstwa

einen Mord begehen [o. verüben]

dokonać odkrycia

eine Entdeckung machen

dokonać odkrycia

etw entdecken

dokonać operacji

eine Operation durchführen

dokonać wynalazku

etw erfinden

dokonać przestępstwa

eine Straftat begehen

dokonać wielkiego dzieła

ein großes Werk vollbringen

dokonać wyboru

eine Wahl treffen

dokonać zamachu na kogoś

ein Attentat auf jdn verüben

dokonywać cudów

Wunder vollbringen

coś dokonuje reszty

etw macht etw acc zunichte

coś dokonuje reszty

etw gibt etw dat den Rest

2. dokonywać (dokańczać):

dokonać dzieła

ein Werk vollenden

dokonać żywota form

sein Leben vollenden form

II . dokonywać <‑nuje; perf dokonać> [dokonɨvatɕ] VB refl

dokonywać (reformy)

herbeigeführt werden

dokonywać (zmiany)

sich acc vollziehen