Prevodi za „copac“ u rečniku poljski » nemački

compact [kompakt] N m

compact → kompakt

vidi i kompakt

kompakt <gen ‑u, pl ‑y> [kompakt] N m

1. kompakt inf (płyta):

kompakt

CD f

2. kompakt (odtwarzacz):

kompakt

CD-Spieler m

kompakt

CD-Player m

I . kopać <‑pie; imp kop> [kopatɕ] VB trans

1. kopać < perf kopnąć> (uderzać):

kopać piłkę

[mit dem Fuss] stoßen

kopać piłkę

kicken inf

kopać przeciwnika

treten

2. kopać < perf wy‑> (wykopywać):

kopać dół, norę

graben

kopać dół, norę

ausheben

kopać ziemniaki, buraki

aushacken

kopać ziemniaki, buraki

ernten

kto pod kim dołki kopie, [ten] sam w nie wpada proverbial

wer anderen eine Grube gräbt, fällt selbst hinein proverbial

II . kopać <‑pie; imp kop> [kopatɕ] VB intr

1. kopać (machać nogami):

kopać

strampeln

2. kopać (w ziemi):

kopać

graben

III . kopać <‑pie; imp kop perf kopnąć> [kopatɕ] VB refl

kopać

sich acc gegenseitig treten

I . cofać <‑fa; perf cofnąć> [tsofatɕ] VB trans

1. cofać (posuwać wstecz):

cofać samochód

zurücksetzen

cofać samochód

rückwärts fahren

cofać zegarek

zurückstellen

cofać zegarek

zurückdrehen

cofać rękę

zurückziehen

2. cofać (wstrzymywać, odwoływać):

cofać obietnicę, dymisję

zurückziehen

cofać ostrzeżenie

widerrufen

II . cofać <‑fa; perf cofnąć> [tsofatɕ] VB refl

cofać (wojsko)

sich acc zurückziehen

cofać (samochód)

zurückfahren

cofać (samochód)

zurückrollen

cofać się [myślą/pamięcią] do czegoś

[in Gedanken/in der Erinnerung] auf etw acc zurückgreifen

cofać się [myślą/pamięcią] do czegoś

an etw acc zurückdenken

nie cofnąć się przed czymś

vor etw nicht zurückweichen [o. nicht scheuen]

okopać [okopatɕ]

okopać perf od okopywać

vidi i okopywać

I . okopywać <‑puje; perf okopać> [okopɨvatɕ] VB trans

1. okopywać AGR:

okopywać

häufeln

okopywać

behacken

okopywać buraki

die Rüben behacken

2. okopywać MIL:

okopywać

mit Schützengräben umgeben

okopywać działo

das Geschütz mit Gräben umgeben

II . okopywać <‑puje; perf okopać> [okopɨvatɕ] VB refl

1. okopywać AGR:

okopywać

behackt [o. gehäufelt] werden

2. okopywać MIL:

okopywać

sich acc mit Schützengräben umgeben

okopywać

sich acc eingraben

ukopać <‑pie; imp ukop> [ukopatɕ] VB trans perf (nakopać)

ukopać piasku

ausgraben

ukopać koszyk ziemniaków

einen Korb Kartoffeln ausgraben

I . wkopać [fkopatɕ] perf, wkopywać [fkopɨvatɕ] <‑puje> VB trans

1. wkopać (zagłębić):

wkopać słup, pal

eingraben

2. wkopać inf (zdradzić):

wkopać wspólnika

[he]reinlegen inf

wkopać wspólnika

verpfeifen pej inf

3. wkopać (postawić w trudnej sytuacji):

wkopać

hineinreiten inf

II . wkopać [fkopatɕ] perf, wkopywać [fkopɨvatɕ] <‑puje> VB refl

1. wkopać (w ziemię):

wkopać

sich acc [sebst] eingraben

2. wkopać (kopać głębiej):

wkopać

sich acc [hin]eingraben

3. wkopać inf (zdradzać się):

wkopać

sich acc [selbst] verraten

4. wkopać inf (wplątać się):

wkopać się w pewną sprawę

in eine gewisse Sache hineingeraten [o. hineinschlittern inf ]

wkopać się w pewną sprawę

sich acc in eine gewisse Angelegenheit verstricken

żłopać <‑pie; perf wy‑> [ʒwopatɕ], żłopnąć [ʒwopnoɲtɕ] trans perf inf

1. żłopać (zwierzęta):

żłopać

saufen

żłopać

schlabbern inf

2. żłopać pej (człowiek):

żłopać

saufen pej inf

żłopać

schlürfen

I . skopać <‑pie> [skopatɕ]

skopać perf od kopać

II . skopać <‑pie> [skopatɕ] VB trans perf

1. skopać (zbić):

skopać

[zusammen]treten

2. skopać (zepsuć coś):

skopać

etw vergeigen inf

skopać

etw versauen inf

skopać piosenkę

ein Lied nt [total] verhunzen

vidi i kopać

I . kopać <‑pie; imp kop> [kopatɕ] VB trans

1. kopać < perf kopnąć> (uderzać):

kopać piłkę

[mit dem Fuss] stoßen

kopać piłkę

kicken inf

kopać przeciwnika

treten

2. kopać < perf wy‑> (wykopywać):

kopać dół, norę

graben

kopać dół, norę

ausheben

kopać ziemniaki, buraki

aushacken

kopać ziemniaki, buraki

ernten

kto pod kim dołki kopie, [ten] sam w nie wpada proverbial

wer anderen eine Grube gräbt, fällt selbst hinein proverbial

II . kopać <‑pie; imp kop> [kopatɕ] VB intr

1. kopać (machać nogami):

kopać

strampeln

2. kopać (w ziemi):

kopać

graben

III . kopać <‑pie; imp kop perf kopnąć> [kopatɕ] VB refl

kopać

sich acc gegenseitig treten

chapać <‑pie; imp chap> [xapatɕ] imperf, chap[s]nąć [xap(s)noɲtɕ] VB perf trans inf

1. chapać (chwycić zębami):

chapać

schnappen

2. chapać (zjeść naprędce):

chapać kawałek chleba

[he]runterschlingen

3. chapać inf (ukraść):

chapać

klauen inf

chapać

mausen inf

chapać

mopsen inf

pies chapnął kawałek mięsa

der Hund m mopste ein Stück Fleisch

ciapać <‑pie; imp ciap; perf ciapnąć> [tɕapatɕ] VB intr inf

1. ciapać (uderzać ostrym narzędziem):

ciapać

stechen

ciapać

pieksen

ciapać nożyczkami

mit der Schere pieksen

2. ciapać (człapać):

ciapać

stapfen

ciapał w błocie

er stapfte im Schlamm [o. Matsch]