Prevodi za „verneinungswort“ u rečniku nemački » poljski

Verne̱i̱nung <‑, ‑en> N f

1. Verneinung (verneinende Antwort):

die Verneinung einer Frage

przecząca odpowiedź f na pytanie

2. Verneinung (Leugnung):

Verneinung [einer Sache gen]

wypieranie nt się [czegoś]

Verneinung [einer Sache gen] (von Tatsachen)

zaprzeczanie nt [czemuś]

3. Verneinung (Negierung):

Verneinung

negacja f

4. Verneinung LING (Negation):

Verneinung

przeczenie nt

doppelte Verneinung

podwójne przeczenie

Bestịmmungswort <‑[e]s, ‑wörter> N nt LING

Bestimmungswort

wyraz m określający

Bestimmungswort

podrzędnik m

Ersche̱i̱nungsort <‑[e]s, ‑e> N m

Erscheinungsort

miejsce nt ukazania się [lub wydania]

verne̱hmungsfähig ADJ LAW

vernehmungsfähig

zdolny do przesłuchania

verne̱i̱nen* [fɛɐ̯​ˈnaɪnən] VB trans

1. verneinen a. LING (mit „nein“ antworten):

[etw] verneinen Frage

odpowiadać [perf odpowiedzieć] [na coś] przecząco

[etw] verneinen Frage

zaprzeczać [perf zaprzeczyć] coś

2. verneinen (leugnen):

[etw] verneinen

zaprzeczać [perf zaprzeczyć] [czemuś]

3. verneinen (negieren, ablehnen):

[etw] verneinen

negować [perf za‑] [coś]

[etw] verneinen Vorschlag

odrzucać [perf odrzucić] [coś]

[etw] verneinen den Sinn des Lebens

kwestionować [perf za‑] [coś]

[etw] verneinen die Gewalt

nie uznawać [czegoś]

Lo̱sungswort <‑[e]s, ‑wörter> N nt

Losungswort

hasło nt

I . verne̱i̱nend ADJ

verneinend Antwort, Kopfschütteln:

verneinend

przeczący

II . verne̱i̱nend ADV

verneinend den Kopf schütteln

potrząsać przecząco głową

Verne̱i̱gung <‑, ‑en> N f form

Verneigung

pokłon m form

Verhạ̈ltniswort <‑[e]s, ‑wörter> N nt LING

Verhältniswort

przyimek m