Prevodi za „Streetworkerin“ u rečniku nemački » poljski

Streetworker(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈstriːtwœːkɐ, ˈstriːtwœrkɐ] N m(f)

Streetworker(in)

pracownik socjalny, opiekujący się młodzieżą ze środowisk kryminogennych

Stre̱i̱terin <‑, ‑nen> N f form

Streiterin → Streiter

vidi i Streiter

Stre̱i̱ter(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈʃtraɪtɐ] N m(f) form

Streiter(in)

bojownik(-iczka) m (f)

ein Streiter für eine gerechte Sache

bojownik o słuszną sprawę

Stre̱berin <‑, ‑nen> N f pej

Streberin → Streber

vidi i Streber

Stre̱ber(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> N m(f) pej

1. Streber (Schüler):

Streber(in)

kujon(ka) m (f) pej inf

2. Streber (Berufstätiger):

Streber(in)

karierowicz(ka) m (f) pej

Bro̱kerin <‑, ‑nen> N f

Brokerin → Broker

vidi i Broker

Bro̱ker(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈbroːkɐ] N m(f) FIN

Broker(in)

broker m

Broker(in)

makler m

Kosme̱tikerin <‑, ‑nen> [kɔs​ˈmeːtikɐ] N f (Berufsbezeichnung)

Kosmetikerin

kosmetyczka f

I . strẹcken [ˈʃtrɛkən] VB trans

1. strecken (recken):

strecken Arm, Bein

wyciągać [perf wyciągnąć]

den Kopf aus dem Fenster strecken

wychylić głowę przez okno

lang gestreckt

wyciągnięty jak długi

er streckte die Beine von sich

wyciągnął nogi

den Oberkörper strecken

rozciągać [perf rozciągnąć] górną część ciała

den Finger strecken inf

podnosić [perf podnieść] palec [lub rękę]

jdn zu Boden strecken

powalić kogoś [na ziemię]

die Beine unter jds Tisch strecken inf

być na czyimś utrzymaniu

2. strecken inf (ergiebiger machen):

strecken Suppe, Soße, Drogen

rozcieńczać [perf rozcieńczyć]

3. strecken (rationieren):

strecken Vorräte, Geld

oszczędzać

II . strẹcken [ˈʃtrɛkən] VB refl

1. strecken (sich recken):

sich dehnen und strecken

rozciągać [perf rozciągnąć] się

sich dehnen und strecken

przeciągać [perf przeciągnąć] się

die Kinder haben sich gestreckt inf

dzieci ntpl przeciągały się

2. strecken (sich hinziehen):

der Weg streckt sich kilometerlang inf

droga f ciągnie się kilometrami

stre̱i̱ken [ˈʃtraɪkən] VB intr

1. streiken (einen Streik durchführen):

[für etw] streiken

strajkować [perf za‑] [w jakimś celu]

2. streiken inf:

streiken (sich weigern, nicht funktionieren) (Batterie, Computer)

odmawiać [perf odmówić] posłuszeństwa

streiken (Motor)

zastrajkować inf

I . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] VB intr

1. streiten (in Streit geraten, sein):

[mit jdm][um etw] streiten

sprzeczać [perf po‑] się [z kimś][o coś]

2. streiten (diskutieren):

[mit jdm] über etw acc streiten

rozprawiać [z kimś] o czymś

II . stre̱i̱ten <streitet, stritt, gestritten> [ˈʃtraɪtən] VB refl

1. streiten (zanken):

sich streiten

kłócić [perf po‑] się

sie streitet sich mit ihm wegen jeder Kleinigkeit

ona kłóci się z nim z powodu każdej drobnostki

wenn zwei sich streiten, freut sich der Dritte prov

gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta prov

2. streiten (diskutieren):

sich [darüber] streiten, wer/wie ...

spierać się [o to], kto/jak...

darüber lässt sich streiten

o to można się spierać