Prevodi za „Antreiberin“ u rečniku nemački » poljski

I . ạn|treiben VB trans irr

1. antreiben (vorwärts treiben):

antreiben Tier

pędzić [perf po‑]

antreiben Tier

zapędzać [perf zapędzić]

2. antreiben (drängen):

antreiben Mitarbeiter

poganiać inf

jdn zur Eile antreiben

ponaglać [perf ponaglić] kogoś

3. antreiben (veranlassen):

antreiben

pchać [perf pchnąć ]fig

jdn antreiben etw zu tun (Sehnsucht)

skłaniać [perf skłonić] kogoś do zrobienia czegoś

pure Neugierde trieb ihn dazu an, ihre Briefe zu öffnen

czysta ciekawość skłoniła go do otwarcia jej listów

4. antreiben TECH (in Bewegung setzen):

antreiben

wprawiać [perf wprawić] w ruch

antreiben

napędzać

eine Maschine mit Diesel/durch einen Motor antreiben

napędzać maszynę dieslem/silnikiem

Wasser treibt die Turbinen an

woda f wprawia w ruch [lub porusza] turbiny

5. antreiben (anschwemmen):

antreiben

nanosić [perf nanieść]

etw [an den Strand/ans Ufer] antreiben

wyrzucać [perf wyrzucić] coś [na plażę/brzeg] fig

II . ạn|treiben VB intr irr +sein

1. antreiben (angeschwemmt werden):

antreiben

zostać naniesionym

am Strand antreiben

zostać wyrzuconym na plażę

2. antreiben (herantreiben):

antreiben

nadciągać [perf nadciągnąć]

Wolken trieben von Westen an

chmury fpl nadciągnęły od zachodu

Betrei̱berin <‑, ‑nen> N f

Betreiberin → Betreiber

vidi i Betreiber

Betrei̱ber(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> N m(f)

1. Betreiber:

Betreiber(in) (Person)

osoba f trudniąca się czymś

Betreiber(in) (eines Geschäfts, Restaurants)

zarządca m

Betreiber(in) (eines Geschäfts, Restaurants)

administrator(ka) m (f)

2. Betreiber (Firma):

Betreiber(in)

eksploatator m

Ạntreiber(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> N m(f) pej

Antreiber(in)

poganiacz m inf

Antreiber(in)

naganiacz m pej

Stre̱berin <‑, ‑nen> N f pej

Streberin → Streber

vidi i Streber

Stre̱ber(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> N m(f) pej

1. Streber (Schüler):

Streber(in)

kujon(ka) m (f) pej inf

2. Streber (Berufstätiger):

Streber(in)

karierowicz(ka) m (f) pej

Stre̱i̱terin <‑, ‑nen> N f form

Streiterin → Streiter

vidi i Streiter

Stre̱i̱ter(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [ˈʃtraɪtɐ] N m(f) form

Streiter(in)

bojownik(-iczka) m (f)

ein Streiter für eine gerechte Sache

bojownik o słuszną sprawę