Prevodi za „zaburczeć“ u rečniku poljski » nemački

zaburczeć [zaburtʃetɕ]

zaburczeć perf od burczeć

vidi i burczeć

I . burczeć <‑czy; imp burcz> [burtʃetɕ] VB intr inf

1. burczeć (terkotać):

burczeć

knattern

2. burczeć < perf burknąć> <[lub za‑]> (zrzędzić):

burczeć na coś

über etw acc murren [o. nörgeln]

II . burczeć <‑czy; imp burcz perf za‑> [burtʃetɕ] VB impers inf (wydawać dźwięk)

burczy mi w brzuchu

mir knurrt der Magen m