Prevodi za „upoważnić“ u rečniku poljski » nemački

upoważniać <‑ia> [upovaʒɲatɕ], upoważnić [upovaʒɲitɕ] VB trans perf LAW

upoważniać kogoś do czegoś

jdn zu etw ermächtigen [o. befugen]

Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)

poljski

Brak pisemnego porozumienia co do uzupełnienia weksla in blanco oznacza, iż wystawca weksla upoważnił remitenta do uzupełnienia weksla według jego uznania.

pl.wikipedia.org

W 1972 wojewoda lubelski upoważnił ją do działań organizacyjnych związanych z reformą terytorialną i powołaniem gmin.

pl.wikipedia.org

W bulli z tego dnia papież nie tylko wyraził zgodę na utworzenie inkwizycji, ale także upoważnił parę królewską do samodzielnego dokonania nominacji.

pl.wikipedia.org

Jednocześnie upoważniono prefekta do uczestniczenia w sesjach rady departamentu, w tym także brania udziału w głosowaniu.

pl.wikipedia.org

Upoważnił także to ciało, w razie niespełnienia istotnych postulatów ludowców, do zorganizowania powszechnego strajku rolnego o charakterze politycznym.

pl.wikipedia.org

Ciekawy jestem, kto upoważnił go do takich wypowiedzi na temat naszych tekstów, skoro faktycznie to on właśnie je napisał.

pl.wikipedia.org