Prevodi za „rozziew“ u rečniku poljski » nemački

rozziew <gen ‑u, no pl > [rozʑef] N m

1. rozziew form (niezgodność):

rozziew

Kluft f

2. rozziew LING:

rozziew

Hiat[us] m

Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)

poljski

Spółgłoska występuje w tym miejscu wyłącznie aby zapobiec rozziewowi.

pl.wikipedia.org

Znak Ÿ używany jest czasem do transkrypcji języka greckiego, gdzie reprezentuje literę υ w rozziewie z literą α.

pl.wikipedia.org

Jeżeli między dwiema samogłoskami leży granica sylaby, nie jest to tryftong, lecz rozziew (hiatus), np. w „na-uka”.

pl.wikipedia.org

Niewyjaśnione jest, czy istnieje zwarcie krtaniowe czy też między samogłoskami na granicach wyrazów istnieje rozziew, jak np. w wyrażeniu mortigi insektojn.

pl.wikipedia.org

Rozziew (hiatus, hiat) – sąsiedztwo dwóch samogłosek bądź wewnątrz wyrazu (na przykład boa, moa - tak zwany hiatus wewnętrzny), bądź też na styku dwóch wyrazów (hiatus zewnętrzny).

pl.wikipedia.org

Szczególnie wyraźne unikanie rozziewu (poprzez elizję) występowało w poezji łacińskiej.

pl.wikipedia.org