Jego radykalne ujęcie władzy jest znacznie szersze, obejmuje bowiem także sytuacje bezkonfliktowe, np. panowanie za pomocą autorytetu, nakłanianie do działań czy działania perswazyjne.
Zdaniem tych badaczy powieści milicyjne były częścią machiny propagandowej, a ich funkcje demagogiczne i perswazyjne były ważniejsze niż rozrywkowe czy artystyczne.
