Ich surrealistyczny humor opierał się często na niezręczności sytuacji społecznych, niespotykanych zbiegach okoliczności i nieuniknionych wypadkach, absurdalnej antropomorfizacji otoczenia, czy zaskakujących błędach rozumowania.
Przez niektórych nauczycieli rysunku niezalecany ze względu na niszczenie swobodnego, spontanicznego charakteru kreski i możliwość maskowania niezręczności w jej prowadzeniu.
Świadczą o tym pewne niezręczności stylistyczne (krótkie, przysadziste i niezgrabne sylwetki, twarde powierzchnie, ciemne kontury, płaskie jasne barwy), wątpliwy kształt sygnatury oraz stroje, które weszły w użycie dopiero ok. 1515.
