Zamierzając dorównać trendom panującym w europejskim hutnictwie w 1884 roku uruchomiono stalownie do produkcji żelaza zlewnego przy użyciu konwertorów thomasowskich.
Działał jeden wielki piec (nr 5), jedna bateria koksownicza, trzy konwertory, linia ciągłego odlewania stali, walcownie: zimna, gorąca i rur zgrzewanych, ocynkownia.