Prevodi za „imienniczka“ u rečniku poljski » nemački

imienniczka [imjeɲɲitʃka] N f

imienniczka → imiennik

vidi i imiennik

imiennik (-iczka) <gen ‑a, pl ‑icy> [imjeɲɲik] N m (f)

imiennik (-iczka)

Namensvetter(in) m (f)

Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)

poljski

Jej imienniczka miała różowe futerko i jasnoróżowy pyszczek.

pl.wikipedia.org

Jej płocka imienniczka chyba obawiała się kolejnej porażki, ale przez to debiut w tak prestiżowej imprezie przeszedł jej koło nosa.

pl.wikipedia.org

UKS istniał niemal tak samo długo, jak jego wcześniejsza imienniczka.

pl.wikipedia.org