Jedna z technik pomagająca w uświadamianiu abstrakcyjności polegała na utrzymaniu spokoju wewnętrznego i zewnętrznego, czyli zachowaniu „ciszy na poziomach obiektywnych”, jak ją nazywał.
Wyróżnia się kilka klasycznych stylów kaligrafii, przy czym zasadniczo różnice między nimi sprowadzają się do kształtu linii (kanciaste/krągłe, grube/cienkie) oraz stopnia abstrakcyjności znaku.
