Prevodi za „imperativsatz“ u rečniku nemački » poljski

I . imperativ [ˈɪmperatiːf] ADJ form

imperativ

rozkazujący

imperativ

nakazujący

imperatives Mandat POL

mandat m poselski związany

II . imperativ [ˈɪmperatiːf] ADV form

imperativ

rozkazująco

imperativ

stanowczo

etw imperativ verlangen

wymagać czegoś stanowczo

etw imperativ verlangen

żądać [perf za‑] czegoś

Relati̱vsatz <‑es, ‑sätze> N m LING

Relativsatz

zdanie nt względne

Interrogativsatz <‑es, ‑sätze> [ɪntɐroga​ˈtiːfzats] N m LING

Interrogativsatz

zdanie nt pytające

Ịmperativ <‑s, ‑e> [ˈɪmperatiːf] N m

1. Imperativ LING:

Imperativ

tryb m rozkazujący

2. Imperativ PHILOS:

Imperativ

imperatyw m

kategorischer Imperativ

imperatyw kategoryczny

impertinent [ɪmpɛrti​ˈnɛnt] ADJ form

impertinent

impertynencki form

impertinente Forderung

impertynenckie żądanie nt form