Prevodi za „Abschlusses“ u rečniku nemački » poljski

ẠbschlussRS¹ <‑es, Abschlüsse> N m

1. Abschluss (Verschluss):

Abschluss

zamknięcie nt

2. Abschluss:

Abschluss (Abschlussprüfung)

egzamin m końcowy

Abschluss (Hochschulabschluss)

dyplom m ukończenia szkoły wyższej

3. Abschluss:

Abschluss (Zustandekommen: eines Geschäfts)

dojście nt do skutku

Abschluss (eines Vertrags, einer Wette)

zawarcie nt

Abschluss des Arbeitsvertrages

zawarcie umowy o pracę

4. Abschluss COMM (Geschäft):

Abschluss

transakcja f

einen Abschluss tätigen

zawierać [perf zawrzeć] transakcję

5. Abschluss (von Konten):

Abschluss FIN, COMM

zamknięcie nt

ẠbschlussRS² <‑es, no pl > N m

Abschluss a. LAW (eines Verfahrens)

zakończenie nt

Abschluss (eines Geschäftsjahrs)

zamknięcie nt

nach Abschluss des Studiums

po skończeniu studiów

Abschluss der mündlichen Verhandlung

zamknięcie rozprawy ustnej

Abschluss der Voruntersuchung

zakończenie śledztwa wstępnego

Abschluss eines Rechtsgeschäfts

dokonanie nt czynności prawnej

der krönende Abschluss

koniec m wieńczący dzieło

zum Abschluss

na koniec

etw zum Abschluss bringen

doprowadzać [perf doprowadzić] coś do końca

etw zum Abschluss bringen

kończyć [perf za‑] coś

zum Abschluss kommen (Redner)

przechodzić [perf przejść] do zakończenia

ẠbschlußOLD¹ <‑sses, Abschlüsse> N m

Abschluß → Abschluss

vidi i Abschluss , Abschluss

ẠbschlussRS² <‑es, no pl > N m

Abschluss a. LAW (eines Verfahrens)

zakończenie nt

Abschluss (eines Geschäftsjahrs)

zamknięcie nt

nach Abschluss des Studiums

po skończeniu studiów

Abschluss der mündlichen Verhandlung

zamknięcie rozprawy ustnej

Abschluss der Voruntersuchung

zakończenie śledztwa wstępnego

Abschluss eines Rechtsgeschäfts

dokonanie nt czynności prawnej

der krönende Abschluss

koniec m wieńczący dzieło

zum Abschluss

na koniec

etw zum Abschluss bringen

doprowadzać [perf doprowadzić] coś do końca

etw zum Abschluss bringen

kończyć [perf za‑] coś

zum Abschluss kommen (Redner)

przechodzić [perf przejść] do zakończenia

ẠbschlussRS¹ <‑es, Abschlüsse> N m

1. Abschluss (Verschluss):

Abschluss

zamknięcie nt

2. Abschluss:

Abschluss (Abschlussprüfung)

egzamin m końcowy

Abschluss (Hochschulabschluss)

dyplom m ukończenia szkoły wyższej

3. Abschluss:

Abschluss (Zustandekommen: eines Geschäfts)

dojście nt do skutku

Abschluss (eines Vertrags, einer Wette)

zawarcie nt

Abschluss des Arbeitsvertrages

zawarcie umowy o pracę

4. Abschluss COMM (Geschäft):

Abschluss

transakcja f

einen Abschluss tätigen

zawierać [perf zawrzeć] transakcję

5. Abschluss (von Konten):

Abschluss FIN, COMM

zamknięcie nt

ẠbschlußOLD² <‑sses, no pl > N m

Abschluß → Abschluss

vidi i Abschluss , Abschluss

ẠbschlussRS² <‑es, no pl > N m

Abschluss a. LAW (eines Verfahrens)

zakończenie nt

Abschluss (eines Geschäftsjahrs)

zamknięcie nt

nach Abschluss des Studiums

po skończeniu studiów

Abschluss der mündlichen Verhandlung

zamknięcie rozprawy ustnej

Abschluss der Voruntersuchung

zakończenie śledztwa wstępnego

Abschluss eines Rechtsgeschäfts

dokonanie nt czynności prawnej

der krönende Abschluss

koniec m wieńczący dzieło

zum Abschluss

na koniec

etw zum Abschluss bringen

doprowadzać [perf doprowadzić] coś do końca

etw zum Abschluss bringen

kończyć [perf za‑] coś

zum Abschluss kommen (Redner)

przechodzić [perf przejść] do zakończenia

ẠbschlussRS¹ <‑es, Abschlüsse> N m

1. Abschluss (Verschluss):

Abschluss

zamknięcie nt

2. Abschluss:

Abschluss (Abschlussprüfung)

egzamin m końcowy

Abschluss (Hochschulabschluss)

dyplom m ukończenia szkoły wyższej

3. Abschluss:

Abschluss (Zustandekommen: eines Geschäfts)

dojście nt do skutku

Abschluss (eines Vertrags, einer Wette)

zawarcie nt

Abschluss des Arbeitsvertrages

zawarcie umowy o pracę

4. Abschluss COMM (Geschäft):

Abschluss

transakcja f

einen Abschluss tätigen

zawierać [perf zawrzeć] transakcję

5. Abschluss (von Konten):

Abschluss FIN, COMM

zamknięcie nt