Prevodi za „zwalić“ u rečniku poljski » nemački

zwalić [zvalitɕ]

zwalić perf od zwalać

vidi i zwalać

I . zwalać <‑la; perf zwalić> [zvalatɕ] inf VB trans

1. zwalać (zrzucać niechcący):

zwalać

herunterwerfen inf

zwalać

runterschmeißen inf

zwalać książki, doniczki

umwerfen

zwalać książki, doniczki

umschmeißen inf

zwalić kogoś z nóg

jdn umhauen inf

zwalić kogoś z nóg

jdn zu Boden werfen

2. zwalać (wyładowywać):

zwalać węgiel

abladen

3. zwalać (ściągać):

zwalać

abgucken inf

zwalać

abschreiben

4. zwalać inf (obarczać czymś):

zwalać coś na kogoś

etw auf jdn abwälzen [o. schieben]

zwalać na kogoś obowiązki

die Pflichten auf jdn abwälzen

zwalać na kogoś odpowiedzialność/winę

auf jdn die Verantwortung/Schuld abwälzen

zwalać na kogoś odpowiedzialność/winę

jdm die Verantwortung/Schuld in die Schuhe schieben

II . zwalać <‑la; perf zwalić> [zvalatɕ] inf VB refl

1. zwalać inf (przewracać się):

zwalać

umkippen inf

zwalać

umfallen

2. zwalać inf (przychodzić w gości):

zwalać się do kogoś

jdn überfallen fig inf

zwalać się do kogoś

bei jdm hereinschneien inf

zwalić się komuś na głowę [lub kark]

jdn überfallen fig inf

zwalić się komuś na głowę [lub kark]

jdn unerwartet und ungelegen besuchen

Primeri rečenica za zwalić

zwalić się jak kłoda

steif wie ein Klotz m zu Boden schlagen

zwalić kogoś z nóg

jdn umhauen inf

zwalić się komuś na łeb

bei jdm aufkreuzen inf

spaść [lub zwalić się] komuś na głowę inf

jdn unerwartet besuchen

zwalić się komuś na głowę [lub kark]

jdn überfallen fig inf