Prevodi za „zdobytym“ u rečniku poljski » nemački

I . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] VB trans

1. zdobywać (przejąć):

zdobywać łupy, miasto

einnehmen

2. zdobywać (zgromadzić):

zdobywać majątek, bogactwo

erwerben

3. zdobywać (uzyskać długim staraniem):

zdobywać bilety

ergattern inf

4. zdobywać (osiągnąć):

zdobywać szacunek

erringen

zdobywać szacunek

erlangen

zdobywać przyjaciół

gewinnen

5. zdobywać SPORTS:

zdobywać bramkę

erzielen

zdobywać medal

gewinnen

zdobywać szczyt

einen Gipfel bezwingen [o. besteigen]

II . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] VB refl

1. zdobywać (zdecydować się):

zdobywać się na zrobienie czegoś

sich acc aufraffen, etw zu tun

zdobywać się na odwagę

seinen Mut beweisen

zdobywać się na wysiłek

sich dat Mühe geben

zdobywać się na wysiłek

sich acc anstrengen

2. zdobywać (nabyć coś dużym kosztem):

zdobyć się na nowy dom

es zu einem neuen Haus bringen

zdobywca (-wczyni) <gen ‑cy, pl ‑cy> [zdobɨftsa] N m (f) decl jak f w lp

1. zdobywca (ten, kto zdobył siłą: łupów, miasta):

zdobywca (-wczyni)

Eroberer(in) m (f)

2. zdobywca (ten, kto wygrał):

zdobywca nagrody

Preisgewinner(in) m (f)

zdobywca nagrody

Preisträger(in) m (f)

3. zdobywca SPORTS:

zdobywca bramki

Torschütze m

zdobyć [zdobɨtɕ]

zdobyć perf od zdobywać

vidi i zdobywać

I . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] VB trans

1. zdobywać (przejąć):

zdobywać łupy, miasto

einnehmen

2. zdobywać (zgromadzić):

zdobywać majątek, bogactwo

erwerben

3. zdobywać (uzyskać długim staraniem):

zdobywać bilety

ergattern inf

4. zdobywać (osiągnąć):

zdobywać szacunek

erringen

zdobywać szacunek

erlangen

zdobywać przyjaciół

gewinnen

5. zdobywać SPORTS:

zdobywać bramkę

erzielen

zdobywać medal

gewinnen

zdobywać szczyt

einen Gipfel bezwingen [o. besteigen]

II . zdobywać <‑wa> [zdobɨvatɕ] VB refl

1. zdobywać (zdecydować się):

zdobywać się na zrobienie czegoś

sich acc aufraffen, etw zu tun

zdobywać się na odwagę

seinen Mut beweisen

zdobywać się na wysiłek

sich dat Mühe geben

zdobywać się na wysiłek

sich acc anstrengen

2. zdobywać (nabyć coś dużym kosztem):

zdobyć się na nowy dom

es zu einem neuen Haus bringen

zdobycz <gen ‑y, pl ‑e> [zdobɨtʃ] N f

1. zdobycz (łup):

zdobycz

Beute f

2. zdobycz usu pl (osiągnięcia):

zdobycz

Errungenschaften fpl

zdobny [zdobnɨ] ADJ (ozdobny)

zdobny

verziert

zdobny

geschmückt

zdobne kolczyki

verzierte Ohrringe mpl

obyty [obɨtɨ] ADJ

obyty z czymś

mit etw vertraut

obyty z czymś

in etw dat bewandert

obyty w towarzystwie [lub towarzysko]

weltmännisch

obyty w towarzystwie [lub towarzysko]

weltgewandt

niezdobyty [ɲezdobɨtɨ] ADJ

niezdobyty szczyt:

niezdobyty

unbezwingbar

zdobyczny [zdobɨtʃnɨ] ADJ

zdobyczny

Beute-

zdobyczny

erbeutet

zdobywczy [zdobɨftʃɨ] ADJ

zdobywczy

Eroberer-