Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)
poljski
Scharakteryzował powstańców krakowskich z 1846 i wielkopolskich z 1848 r. jako zbójeckie bandy, zdeprawowane i fizycznie brzydkie (gdzieniegdzie dzika twarz o tępych rysach).
Zorganizowane zbójeckie zastępy podzielone były na roty z własną chorągwią, kapelą zaopatrzoną w bębny i kotły; jako uzbrojenie służyły im muszkiety, łuki, spisy i wekiery.
