Prowadzi to do zwiększenia ryzyka ujawnienia się niekorzystnych efektów genetycznych (chów wsobny, dryf genetyczny) i zwiększonego ryzyka ekstynkcji takich małych populacji z przyczyn czysto losowych.
Pomimo ogólnie preferowanego zapylenia krzyżowego niektóre populacje są podatne na chów wsobny (endogamia), ze względu na lokalnie słabe rozsiewanie pyłku i nasion.