Prevodi za „ukoronowanie“ u rečniku poljski » nemački

ukoronowanie <gen ‑ia, no pl > [ukoronovaɲe] N nt

1. ukoronowanie (koronacja):

ukoronowanie

Krönung f

2. ukoronowanie form (szczytowe osiągnięcie: twórczości):

ukoronowanie

Vollendung f

ukoronowanie

Höhepunkt m

być ukoronowaniem czegoś

die Krönung [o. der Höhepunkt] einer Sache gen sein

Jednojezični primeri (nisu ih verifikovali PONS urednici)

poljski

Uroczystość była również ukoronowaniem dotychczasowych starań o zwrot i uratowanie synagogi.

pl.wikipedia.org

Utwór stał się ukoronowaniem serii i jednocześnie najbardziej rozpoznawalnym dziełem grupy.

pl.wikipedia.org

Na tę okoliczność została wydana monografia Żegociną dawna i współczesna, książka, będąca ukoronowaniem jego pracy.

pl.wikipedia.org

Było to ukoronowanie jego własnych badań i prac, zbierające i opisujące ich wyniki.

pl.wikipedia.org

Również nieprawdziwe jest twierdzenie, że ukoronowanie orła oznacza niepełną suwerenność.

pl.wikipedia.org