Odznacza się mieszanką humoru przeznaczonego dla dzieci (slapstick, kalambury i zwariowane sytuacje) i dla dorosłych (czarny humor, satyra i odwołania do literatury).
Postaci tam występujące, które były personifikacją (alegorią) atrybutów moralnych, jak i sama fabuła były mało realistyczne; ukazywały wyższość dobra nad złem poprzez farsę i slapstick.
W języku angielskim slap znaczy uderzać, lecz w rzeczywistości slapstick to niewielkie urządzenie używane przez klaunów do wytwarzania podczas cyrkowych przedstawień trzaskających dźwięków i nazwa ta została niejako zapożyczona.
