Style sekundarne (np. naukowy) mogą się rozwijać, czerpiąc środki z zasobów stylu potocznego, a powstawanie terminologii fachowej może się opierać na adaptacji jednostek języka obiegowego.
Funkcja sekundarna polega z kolei na występowaniu wyrazu w innej funkcji niż ta, która jest charakterystyczna dla danej klasy części mowy tzn. funkcji typowej dla innej części mowy.